"Καθίστε ήσυχα..."

10:21 30/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νίκος Μπογιόπουλος

 

Πάνω από 56.000 επιχειρήσεις έβαλαν «λουκέτο» μόνο μέσα στους πρώτους 4 μήνες του 2012.

Μόνο μέσα στο προηγούμενο δεκαήμερο έκλεισαν τα «Costa Coffe», ηCitibank ανακοίνωσε «λουκέτο» σε 16 υποκαταστήματα, η NEOSET οδεύει στο άρθρο 99, τα ΙΚΕΑ μειώνουν τους μισθούς των εργαζομένων.

Οσο για τους εργάτες του Σκαραμαγκά μετρούν

42 μήνες απλήρωτοι και οι χαλυβουργοί της «Χαλυβουργίας» Ασπροπύργου, εκεί που ο Σαμαράς και ο Δένδιας έστειλαν τα ΜΑΤ στην υπηρεσία του βιομήχανου Μάνεση εναντίον των απεργών

(σ.σ.: «για να ανοίξει το εργοστάσιο», όπως είπαν),

ο Μάνεσης από τις 12 Νοέμβρη έβαλε «λουκέτο» στο εργοστάσιο στέλνοντας τους εργάτες σε υποχρεωτική διαθεσιμότητα.

*

Ποιος ευθύνεται για όλα αυτά;

Μα φυσικά το... ΠΑΜΕ. Και το ΚΚΕ.

Και γιατί ευθύνονται;

Μα διότι «δεν κάθονται ήσυχα». «Φωνασκούν», «διαμαρτύρονται», «απεργούν» και εν γένει εμποδίζουν την «ανάπτυξη» της χώρας.

Η οποία χώρα βρίσκεται σε φάση «επανεκκίνησης». Το βεβαιώνουν οι ταγοί της. Αυτοί που κάνουν «αναδιαρθρώσεις», που ψηφίζουν μνημόνια, και «ανοίγουν» επαγγέλματα - αλλά που το μόνο «επάγγελμα» που έχουν ανοίξει είναι αυτό της... ανεργίας.

«Καθίστε ήσυχα», λοιπόν...

Για το καλό της χώρας. Μιας χώρας, της Ελλάδας, που κάθε τρεις και λίγο τη «σώζουν». Που - κατά το σποτάκι του κυρίου πρωθυπουργού - «τώρα ξεκινάει».

Αλλά που με την πολιτική που ακολουθείται, το μόνο που ο λαός της έχει να περιμένει, αν τους ακούσει και «κάτσει ήσυχα», είναι ό,τι ακριβώς μας υποσχέθηκε ο κ. Στουρνάρας:

«Τώρα - κατά τον κ. Στουρνάρα - αρχίζουν τα δύσκολα»...

Δεν χρειάζεται και πολλή φαντασία επομένως. Αν όλα όσα έχουμε ζήσει μέχρι τώρα ήταν τα «εύκολα», τότε πίσω από τα «δύσκολα» που μας τάζει η κυβέρνηση, και που ο λαός πρέπει «να κάτσει ήσυχα» και να τα υποδεχτεί αδιαμαρτύρητα,

μια μόνο «ησυχία» είναι αυτή που ακολουθεί: Του νεκροταφείου δικαιωμάτων, ονείρων και ψυχών.

ΤΑ «ΔΥΟ ΑΚΡΑ»

Η θεωρία των «δύο άκρων» είχε και πάλι την τιμητική της χτες στη Βουλή. Μόνο που όσοι την αναπαράγουν συλλαμβάνονται επ' αυτοφώρω ως εκπρόσωποι όχι μόνο της ακραίας πολιτικής χυδαιότητας και της αχανούς ιστορικής αφασίας, αλλά και ως τυπικοί εκπρόσωποι του «θηλασμού» εκείνου του άκρου που υποτίθεται καταγγέλλουν.

Ακρα, λοιπόν...

Μα, φυσικά, και υπάρχουν άκρα.

Το ένα άκρο, λοιπόν, για να μιλάμε συγκεκριμένα, είναι το άκρο των κεφαλαιοκρατών. Το άλλο άκρο είναι αυτό των προλετάριων.