Κλειστά μειονοτικά σχολεία

16:20 2/10/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Στα σχολεία της μειονότητας δουλεύω περίπου δέκα χρόνια. Πήρα την απόφαση αυτή αφήνοντας τα δημόσια σχολεία μετά από παρότρυνση δύο φίλων δασκάλων, του Βαγγέλη Δωρόπουλου και του Δημήτρη Φυσεκίδη. Πομακοδιδάσκαλοι που δεν γνώρισαν δημόσιο σχολείο ποτέ και μάθαν και τα Πομάκικα.
«Έλα στο βουνό να ζήσεις μια άλλη εμπειρία. Άσε τα δημόσια σχολεία», ήταν η κουβέντα τους όποτε βρισκόμασταν.
Πήρα την απόφαση αφήνοντας το πανέμορφο 1o Δημοτικό

της πόλης με την αυλή του που μου θύμιζε το χωριό μου και ανέβηκα στη Γλαύκη.
« Εδώ Θανάση έχουμε άλλα βιβλία. Είναι από το «Πρόγραμμα της Φραγκουδάκη», μου είπε η Λένα Παπαδοπούλου. «Είναι πολύ καλά βιβλία, θα τα αγαπήσεις, θα δεις».
Πήρα και διάβασα τις οδηγίες- κοίταξα και ξεφύλλισα όλα τα βιβλία.
Πράγματι, η πρώτη επαφή με τα βιβλία ήταν θετική. Πάντα μου άρεσαν τα διαθεματικά προγράμματα. Ξέφυγα απ’ την ασφυκτική πίεση του δημόσιου προγράμματος κι ένιωθα μέσα στην τάξη να κάνω μεγάλα ταξίδια. Μαζί μου έπαιρνα και τους μαθητές.
Σε μάθημα της Γλώσσας που αναφέρονταν σε κάποιο μονοθέσιο σχολείο αφού εξηγήσαμε τι είναι μονοθέσιο και τι πολυθέσιο σχολείο, από έναν τετραψήφιο αριθμό του μαθήματος πήγαμε στα Μαθηματικά για να μιλήσουμε για μονοψήφιους και πολυψήφιους αριθμούς, και με αφορμή κάποιες τοποθεσίες ταξιδέψαμε στη Γεωγραφία για να πούμε σύντομα τι είναι νομός, διαμέρισμα και ποια είναι η Θράκη.
Σε μάθημα της γλώσσας έμαθα τι είναι το ασουρέ. Τα παιδιά το γνώριζαν γιατί είναι μια σούπα που φτιάχνουν οι Μουσουλμάνοι. Πράγματα γνώριμα, έννοιες κατανοητές χωρίς ιδιαίτερες δυσκολίες.
Σήμερα βρισκόμαστε απέναντι σ’ ένα τεράστιο πρόβλημα όπου καλούμαστε (με εμμονή και παρέμβαση των γονέων) να αφήσουμε όλον αυτόν τον πλούτο των βιβλίων που δουλεύαμε ως τώρα και να πάμε στα βιβλία του δημόσιου σχολείου. Κείμενα δύσκολα, με πολλές άγνωστες λέξεις για τα παιδιά της μειονότητας, που δεν έχουν ως μητρική γλώσσα τα ελληνικά. Αναμφισβήτητα, τα βιβλία του σημερινού προγράμματος Φραγκουδάκη θέλουν αλλαγή και πρέπει να εμπλουτιστούν, για κανένα όμως λόγο δεν πρέπει να μπουν στο περιθώριο.
Το μειονοτικό σχολείο ποτέ δεν μπορεί να εξισωθεί με το δημόσιο σχολείο- πάντα θα έχει τις ιδιαιτερότητες και τις δυσκολίες του.
Εσείς κύριοι υπεύθυνοι του Υπουργείου Παιδείας, δείτε και αγκαλιάστε το μειονοτικό σχολείο με περισσότερη φροντίδα έχοντας πάντα ως γνώμονα το εκπαιδευτικό μέρος, αφουγκραστείτε τα ζητήματα που θέτουν οι δάσκαλοι. Παραμερίστε τις πολιτικές και μικροπολιτικές σκοπιμότητες και βοηθήστε αυτό το ιδιαίτερο σχολείο που τόσο το έχει ανάγκη.
Νομίζω πως τα παιδιά της μειονότητας το αξίζουν.

Θανάσης Κατζελάκης δάσκαλος στο Μειονοτικό Σχολείο Γλαύκης Ξάνθη

Θανάσης Κατζελάκηςμειονοτικά σχολείακλειστά σχολέια