Μα μπορεί να καταργηθεί η διδασκαλία της Εξελικτικής Θεωρίας; Ο ΣΥΡΙΖΑ προς τα πού πάει την εκπαίδευση;

21:06 6/9/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Έγινε μια συζήτηση και μια ιδεολογικού τύπου αντιπαράθεση ως προς το περιεχόμενο του σχολείου με αφορμή την παρουσία των Θρησκευτικών στο μικρό διασωθέντα πυρήνα της Γενικής παιδείας και με την παράλληλη ενίσχυση της Κοινωνιολογίας στην Γ΄ τάξη. Και πίστεψαν οι ιθύνοντες του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. ότι με μια αμφίπλευρη πολιτική κίνηση θα εξισορροπήσουν τη μεν δεξιά (και πρωτίστως την ισχυρή πίεση της διοίκησης της Εκκλησίας, που «έδωσε» άλλωστε έμμεσα την Υπουργία στον κ. Γαβρόγλου μετά την απομάκρυνση του κ. Φίλη) με το

επιχείρημα της διατήρησης των Θρησκευτικών στο στενό πυρήνα του Λυκείου, τη δε αριστερά με την πρόταση για ποσοτική αναβάθμιση της κοινωνιολογίας.

Και επινοήθηκε η φοβερή ιδέα της διδασκαλίας 6ωρων μαθημάτων στην Γ΄ Τάξη. Για να διδάσκεται τι; Για να υπερβεί το σχολείο την πρακτική του φροντιστηρίου; Τι σχέση έχει αυτή η αντίληψη με την ουσία της εκπαίδευσης και της αγωγής; Μπορεί όμως ένας ιδεολογικός αχταρμάς να έχει σχέση με τις ανάγκες της εκπαίδευσης; Σαφώς το περιεχόμενο του σχολείου είναι μείζον κοινωνικό, πολιτικό, μορφωτικό, παιδαγωγικό, πολιτισμικό ζήτημα και πρέπει να εξετάζεται με βάση όλο αυτό το φορτίο. Αλλά δεν μπορεί να αποτελεί πεδίο μιας φαινομενικής ιδεολογικής εξισορρόπησης ούτε και ενός μίγματος κλαδικών ή άλλων επιμέρους συμφερόντων.

Για να συμβεί όμως αυτό θα πρέπει η κυβέρνηση ΣΥ.ΡΙΖ.Α. – ΑΝ.ΕΛ. να έχει μια βασική γραμμή πλεύσης για την εκπαίδευση. Και δεν την έχει, γιατί – εκτός των άλλων – αποδομεί τη Γενική Παιδεία, που είναι η καταστατική σύσταση και η επιτομή του Λυκείου. Εδώ συνέβη μάλιστα και το εξής. Να διαμορφώνονται τα ωρολόγια προγράμματα με βάση τη διαθεσιμότητα σε εκπαιδευτικούς! Είναι όμως αυτό εκπαιδευτική πολιτική για ένα σχολείο των κοινωνιών της Γνώσης και της Μάθησης;

Και ενώ έγινε αναφορά περί της ισορροπίας στον άξονα «αριστερά – δεξιά», αγνοήθηκαν όχι μόνο η έννοια και το περιεχόμενο της Γενικής Παιδείας αλλά και βασικά πεδία γνώσης που χαρακτηρίζουν κάθε εκπαιδευτικό σύστημα της Ευρώπης. Με τη φροντιστηριοποίηση του λυκείου εξοβελίστηκε μεγάλο τμήμα των Βιολογικών επιστημών χωρίς καμιά αιτιολόγηση – ίσως γιατί δεν έχουν διορίσει ανάλογο αριθμό βιολόγων. Αλλά δεν θέλω να σταθώ στο παρόν άρθρο στο θέμα αυτό.

Θέλω να θέσω ως μείζον ζήτημα την κατάργηση της διδασκαλίας της Εξελικτικής Θεωρίας από το λύκειο. Η διδασκαλία της Εξελικτικής Θεωρίας είναι μείζον εκπαιδευτικό, μορφωτικό, κοσμοθεωρητικό και κοινωνικό ζήτημα. Υπερβαίνει την όποια λογική του περιεχομένου της Βιολογίας. Αφορά τη βασική παιδεία στον πιο στενό πυρήνα της. Δεν είναι ζήτημα των βιολόγων με την έννοια της κλαδικής θεώρησης. Κατά την ταπεινή μου γνώμη η παρουσία της ή η απουσία της καταδεικνύει το τι εκπαίδευση και τι πολίτη θέλουμε σε σημαντικό βαθμό.

Αν μείζονα και πρωταρχικά ζητήματα για την εκπαίδευση είναι α) να δίνει τις βασικές γνώσεις στους νέους και στις νέες για να κατανοούν και να ερμηνεύουν την πραγματικότητα και β) να διαμορφώνει αντιλήψεις δημιουργικές για το μέλλον τους, πώς μπορεί να τεθεί εκτός συζήτησης το πώς δημιουργήθηκε η ζωή και ο ίδιος ο άνθρωπος; Μπορεί να εξοβελιστεί η γνώση του μεγαλύτερου και συνεχιζόμενου «συμβάντος» του πλανήτη μας, η πορεία της ζωής;

Μόνο τα θεοκρατικά κράτη αποσιωπούν και ενοχοποιούν μια μεγάλη κατάκτηση του πνεύματος του ανθρώπου, την Εξελικτική Θεωρία, που συνδέεται με τον ορθολογισμό, με την επιστήμη, με τις φιλοσοφικές κοσμοθεωρίες, με την κουλτούρα, με τις αναζητήσεις των σύγχρονων κοινωνιών. Με ποιο δικαίωμα στερούνται οι αυριανοί πολίτες ένα κορυφαίο επίτευγμα της επιστημονικής σκέψης και της ελευθερίας του πνεύματος; Ποια λογική κοπτοραπτικής μπορεί να θέσει εκτός σχολικής εκπαίδευσης ένα συστατικό στοιχείο συλλογικής και προσωπικής αυτογνωσίας του σημερινού πολίτη;

Πώς θα νιώσει την ομορφιά της «ζωής» και του «ανθρώπου» ο νέος, αν του στερούμε τη βαθιά επίγνωση της ουσίας τους; Ποιοι μεσαίωνες ξεφυτρώνουν και πάλι μπροστά μας και μάλιστα με την αντιεπιστημονική και αντιεκπαιδευτική επιλογή ενός δήθεν προοδευτικού κόμματος; Εκείνο που μένει άραγε είναι να δούμε κάποιο …επεισόδιο που θα παραπέμπει έστω θεωρητικά στην περίφημη «Δίκη των πιθήκων», που έγινε έναν αιώνα περίπου πριν;

Νίκος Τσούλιαςθεωρία της εξέλιξηςΒιολογία γενικής παιδείαςΒιολογίανέο Λύκειο