Με αφορμή τα περί αυτοαξιολόγησης των δημόσιων σχολείων, του Χαρίτωνα Τομπουλίδη

11:13 20/3/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Με αφορμή τα περί αυτοαξιολόγησης των δημόσιων σχολείων.

Με αφορμή τα «χαρτιά» που ήρθαν στα δημόσια σχολεία περί αξιολόγησης και αυτοαξιολόγησης θέλω να κάνω το πιο κάτω σχόλιο.

Ο ρόλος του σχολείου δεν είναι μόνο παιδαγωγικός. Είναι σε πολύ μεγάλο βαθμό κοινωνικός. Ο χώρος του σχολείου είναι ο χώρος κοινωνικοποίησης του ατόμου. Ο χώρος στον οποίο η μονάδα εντάσσεται στο σύνολο.

Ο χώρος στον οποίο η αλληλεγγύη πρέπει να επικρατεί του ατομικισμού. Και αυτή είναι η κύρια διαφορά ανάμεσα στο ΔΗΜΟσιο σχολείο και στο ΙΔΙΩΤΙΚΟ. Το ένα στοχεύει στο καλό του συνόλου το άλλο στο καλό του ατόμου. Ενώ αυτό είναι η ουσία του σχολείου, οι κυβερνήσεις στην Ελλάδα το ξεχνούν αυτό και συμβάλλουν με την πολιτική τους στο να οδηγούν τους μαθητές στην έξοδό τους από το δημόσιο σχολείο και τη στροφή τους προς το ιδιωτικό, είτε είναι σχολείο είτε φροντιστήριο. Αυτό ξεκινά από πάνω με το ποσοστό 2,8 % του ετήσιου προϋπολογισμού για την παιδεία (από τα ελάχιστα παγκοσμίως), μέχρι τις λεγόμενες μεταρρυθμίσεις, που οδηγούν ακόμη περισσότερο στον αποκλεισμό μαθητών από το σχολείο, με επακόλουθο και τη μείωση των διδασκάλων που επανδρώνουν τα δημόσια σχολεία. Συνεχίζεται μετά, με τη σύμπτυξη σχολικών μονάδων και καταλήγει με το κλείσιμο αυτών. Αντί να απλωθεί η παιδεία, συγκεντρώνεται, οδηγείται σε υδροκεφαλισμό, κάτι που είναι χαρακτηριστικό για ολόκληρο το μηχανισμό της παιδείας. Στο ελληνικό σχολείο δεν υπάρχει ελευθερία, ούτε στα μέσα για την επίτευξη των παιδαγωγικών και κοινωνικών στόχων, ούτε στις δυνατότητες εναλλακτικών μορφών διδασκαλίας και γενικά εκπαίδευσης. Ο υδροκεφαλισμός συνεχίζεται από το δημοτικό προς το λύκειο και καταντά το σύστημα των πανελλαδικών εξετάσεων να είναι η ιερή αγελάδα των στόχων της εκπαίδευσης στην Ελλάδα. Η γνώση καταπατείται και απαξιούται τελείως και η παπαγαλία παίρνει το ρόλο της κριτικής εμβάθυνσης στον σημερινό χώρο της διαδικτυακής κοινωνίας της πληροφόρησης και της παραπληροφόρησης.

Σ’ αυτό ίσως στοχεύει και το απαίσχυντο κείμενο για την αυτοαξιολόγηση των σχολείων και των εκπαιδευτικών που στάλθηκε στα σχολεία για να συμπληρωθεί από ομάδες εργασίας. Ο ρόλος του φαίνεται να είναι κυρίως στατιστικός και όχι ουσιαστικός. Θέλει να καταγράψει τι θα κατεδαφίσει. Οι οδηγίες δίνονται πρόχειρα σε έτοιμες από ξένα κείμενα και πίνακες σελίδες, που πολλές φορές λένε τα ίδια πράγματα και εισάγουν έννοιες που είναι ξένες στα ελληνικά, δημόσια σχολεία. Η προχειρότητα είναι προφανής και στοχεύει όχι στην καταγραφή και τη βελτίωση της ελληνικής παιδείας αλλά την εκπλήρωση καταγραφής της για καθαρά ίσως στατιστικούς λόγους που θα χρησιμοποιηθούν ενδεχομένως, όπως αναφέρουμε πιο πάνω, για το αποτελείωμα της κατεδάφισής της. Τι πρέπει να γίνει; Απλά, περισσότερα χρήματα για την παιδεία.

Για να λειτουργήσει σωστά ένα σχολείο εκτός από την προσεγμένη δόμηση που πρέπει να έχει, με κατάλληλους χώρους, με ευάερες και ευήλιες αίθουσες διδασκαλίας και προσεγμένους αύλειους χώρους και χώρους γύμνασης, χρειάζεται και το κατάλληλο προσωπικό. Χρειάζεται κοινωνιολόγους, ψυχολόγους, νοσοκόμες, παθολόγους, ειδικούς για τον επαγγελματικό προσανατολισμό, βιβλιοθηκάριους, ακόμη και φύλακες αν χρειασθεί. Για να μη μιλήσουμε και για το διδακτικό προσωπικό, τον κατάλληλο αριθμό αιθουσών διδασκαλίας, αιθουσών πολλαπλών χρήσεων, εργαστηρίων, βιβλιοθηκών και μόνιμων αναπληρωτών για να μη χάνεται καμία ώρα διδασκαλίας. Κάτω από αυτές τις συνθήκες και αφού όλα κανονίζονται κεντρικά και οι προτάσεις και ο απολογισμός που γίνεται κάθε χρόνο καταλήγει στον κάλαθο των αχρήστων, το μόνο που μπορούμε εμείς οι παιδαγωγοί να κάνουμε είναι μια στατιστική καταγραφή των σχολείων μας που, αν ήταν για την αυτοαξιολόγησή μας, περιμένουμε τα κονδύλια για τη βελτίωση μας και την ανατροφοδότηση του εκπαιδευτικού μας έργου, που το τονίζουμε για μια ακόμη φορά, δεν είναι μόνο παιδαγωγικό.

Χαρίτων Τομπουλίδης, παιδαγωγός

[e-mail]

Tags: Χαρίτων Τομπουλίδηςαυτοαξιολόγησηαξιολόγηση Tweet

View the discussion thread.