Μινωϊκά γεύματα

12:29 21/5/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Τάνια Ζωγράφου

Η δουλοφροσύνη των κυβερνητών της δύστυχης πατρίδας δε γνωρίζει όρια. Έφτασε η επίσκεψη του Κάρολου και της Καμίλας, για να δώσουν ρέστα. Τους λύθηκαν τα βρακιά. Σπάσανε οι μέσες τους στην οσφυοκαμψία. Τους έτρεξαν ποταμοί σιέλων. Και φυσικά ξηλώσανε τις τσέπες μας, (όχι τις δικές τους) για την ανταξία πριγκηπικής προσωπικότητος, φιλοξενία. Αν θυμόμαστε καλά, δεν καλέσαμε, εμείς, τον Κάρολο να μας επισκεφτεί. Τον πληρώσαμε όμως. Και σα να μη μας έφτανε η φούρκα μας, μάς γανώσανε τα αυτιά μέρα- νύχτα για το τι ακριβώς έκαναν οι δυο πριγκηπικοί ντενεκέδες.

Τον

πληρώσαμε και μας δούλευε κι από πάνω. Από τον Τύπο τα παρακάτω: «Ο Πρίγκιπας της Ουαλίας υπογράμμισε ότι οι Έλληνες έχουν υποφέρει στα χρόνια της οικονομικής κρίσης. Όπως τόνισε οι Έλληνες αντιμετώπισαν τις παραπάνω εξαιρετικά δύσκολες καταστάσεις επιδεικνύοντας φοβερό χαρακτήρα, θάρρος και καρτερία. Εξάλλου ας μην ξεχνάμε ότι ο πατέρας του Καρόλου, πρίγκιπας Φίλιππος, και σύζυγος της Βασίλισσας Ελισάβετ, έχει γεννηθεί στην Κέρκυρα». Μη λες Καρτερία!! Μη λες Καρτερία!! Διότι η «Καρτερία», ήταν το ένα από τα έξι ίδια, πολεμικά, ατμόπλοια που αγοράστηκαν με τα περιβόητα δάνεια της Ανεξαρτησίας, από την Αγγλία στα 1825. Ήταν το μόνο που έφτασε στην Ελλάδα. Τα άλλα πέντε, είχαν την ακόλουθη τύχη. Το ένα καθώς έκανε δοκιμή πλεύσης στον Τάμεση, εξερράγη, εξαιτίας ενός κατασκευαστικού λάθους. Τα πετάλια ώθησης δεν έμπαιναν εξολοκλήρου στο νερό, με αποτέλεσμα να μειώνεται η ώθηση. Προκειμένου να αυξηθεί η ταχύτητα, οι μηχανές υπερθερμαίνονταν, με αποτέλεσμα μεγαλειώδες ...μπαμ. Το τρίτο δεν τελείωσε ποτέ και τα άλλα τρία δεν κατασκευάστηκαν ποτέ. Εμείς, δε, τα πληρώσαμε όλα. Μα όλα! Τι νομίσατε μόνο υποβρύχια που γέρνουν, μπορούμε να αγοράζουμε από τη Γερμανία; Εμείς παιδάκι μου έχουμε εμπειρία. Μπορούμε να αγοράζουμε και επιπλέουσες κολοκύθες από την Αγγλία.

Ας μην έχουμε όμως παράπονο. Τώρα πια, γνωρίζουμε και ολόκληρο των τίτλο των δυο ευγενών εξ Εσπερίας.

Ο Κάρολος εκτός από Πρίγκιπας του Ηνωμένου Βασιλείου είναι και Δούκας της Κορνουάλης, Δούκας του Ρόθσι, Κόμης του Κάρικ, Βαρόνος του Ρένφρου, Λόρδος των Νήσων και Πρίγκιπας και Μεγάλος Επόπτης της Σκωτίας, ο τελευταίος να κλείσει την πόρτα. Η πληθότητα των τίτλων σημαίνει, απλά, τον απόλυτο χαραμοφάη. Που με Βασιλική καρτερία, αρμέγει τα πλούτη της αγγλικής αυτοκρατορίας, από το 927 μΧ.

Οι πλήρεις προσφωνήσεις και οι τίτλοι της Καμίλας είναι: Η Αυτής Βασιλική Υψηλότητα η Δούκισσα της Κορνουάλης, Δούκισσα του Ρόθσι, Κόμισσα του Τσέ­στερ, Τιμημένη με Μεγαλόσταυρο του Βασιλικού Βικτοριανού Τάγματος. Μη μπλέκεστε. Δεν γράφεται το όνομά της, Γκαμήλα. Η Γκαμήλα, είναι ένα φιλότιμο ζωντανό, που τρέφεται από την καμπούρα της, στην έρημο, μεταφέροντας πραμάτειες. Δεν τρέφεται από το ζουμί των λαών, της Αυτοκρατορίας- Κοινοπολιτείας και πολλών άλλων λαών. Καμία σχέση.

Μια μικρή χαρά τη πήραμε όμως, από την παρακάτω άποψη στο διαδίκτυο, που πήρε φωτιά. Η άποψη, υπογράμμιζε πως μπορεί οι Άγγλοι σταυρωτήδες να μας πνίξανε στο αίμα το '44 -'45, για να μην οδεύσουμε προς τον σοσιαλισμό, αλλά εμείς τον κατακτήσαμε, το σοσιαλισμό, το 2015, με αρχηγό τον Τσίπρα, που καθόταν στο ίδιο τραπέζι, χαριεντιζόμενος. Την ίδια ώρα, που η Θεσσαλονίκη πνιγόταν από τη βροχή.

Τους πήγαν και στην Καπνικαρέα. Και χάρηκαν πολύ. Φυσικά αφού ήταν συμμαθητές.

Τους πήγαν και στην Κνωσσό, στην Κρήτη, όπου φάγανε λέει και Μινωικό γεύμα. Δηλαδή η αίγα ήταν από τον καιρό του Μίνωα; Για τους ανεγκέφαλους που βγήκαν στα κανάλια με μαντινάδες καλωσορίσματος, στα αγγλικά, οι κουμπάροι εκεί κάτω, ας ρίξουν καμιά κρητική φάπα, ντελόγο...

Για τους ξελιγωμένους με την επίσκεψη του Κάρολου, επισημαίνουμε. Εμείς τον Κάρολο και η Μέϊ τον Ερντογάν. Για να μη λησμονούμε το νόημα της αγγλικής ιμπεριαλιστικής πολιτικής, σαλιάρηδες.

Ψαχτείτε αδέρφια, μπας και μας λείπει κανά νησί, τίποτα αγάλματα από τον Παρθενώνα, ή καμιά τοιχογραφία από την Κνωσσό. Αν, δε, ψυλλιαστείτε, πως αυξήθηκε ο στόλος με καμιά φρεγάτα, η αεροπορία με κανένα ελικόπτερο κλπ, μη διστάσετε να το αναφέρετε αμέσως. Με δαύτους ποτέ δεν ξέρεις.

Ετικέτες: Τάνια Ζωγράφου