Ο αποθανών δεν δεδικαίωται

08:45 14/6/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Τάνια Ζωγράφου

Λένε πως ο απόστολος Παύλος είναι ο πατέρας της φράσης, ο «αποθανών δεδικαίωται» (από της α­μαρ­τίας). Δηλαδή πως ο νεκρός απαλλάσσεται. Οι εκκλησιαστικοί πατέρες κατηγορηματικά διαβεβαιούν, πως ο νεκρός απαλλάσσεται από την αμαρτία όχι επειδή συγχωρήθηκαν τα ανομήματά του, αλλά επειδή σαν νεκρός αδυνατεί πια να αμαρτήσει.

Δεν ξέρουμε τι ξέρουν, για τη φράση, οι πολιτικοί ταγοί που τσακίστηκαν να πάνε στην κηδεία του Μητσοτάκη, πατέρα. Οι πενήντα αποχρώσεις της Δεξιάς ήταν εκεί. Από τον Καρατζαφύρερ

και το ραμολί Κοκό, (τον τέως), οι ΠΑΣόκοι της Αποστασίας και του Αντρέα, «Άκουσες τα νέα πατέρα», ο ανεκδιήγητος Βασίλης Λεβέντης που πριν λίγα χρόνια τον καταριόταν να πάθει καρκίνο, αυτός και όλο του το σόι, μέχρι τον Τσίπρα και τον Κουτσούμπα. Και καλά ο Καρατζαφύρερ, του χρωστάει την τηλεοπτική συχνότητα που κατέχει από το 1989 και την επικερδή ανάμειξή του στην πολιτική κονίστρα. Ο Κοκός πάλι του χρωστάει το «ανφέαρ», το ξέπλυμα της λαομίσητης βασιλείας, το 1988. Ο Λεβέντης πάλι είναι πολύ μπροστά, δεν πιάνεται. Ο Τσίπρας και ο Κουτσούμπας τι θέλαν εκεί; Δεν έφτανε ένα απλό τηλεγράφημα: «Τα συλλυπητήριά μας δια τον θάνατον του προσφιλούς πατρός σας», έστω ένα τουίτερ βρε παιδί μου. Άλλωστε τα ντολμαδάκια τα φάγαν ο Λεωνίδας και ο Χαρίλαος και όχι αυτοί.

Μεγάλη επιχείρηση στήθηκε και ο εθνικός «σκασμός!» επιβλήθηκε, από τους αστούς πολιτικούς και τα διαπλεκόμενα ΜΜΕ, για την αγιοποίηση του Μητσοτάκη. Εδώ μιλάμε για καθαρό ξέπλυμα. Ήταν καλός, ήταν γλυκός, είχε τις χάρες όλες. Και γιατί έτσι; Γιατί ήταν τάχα προφητικός. Προφητικός, όταν έλεγε πως οι μισθοί μας πρέπει να μειωθούν, όταν έλεγε ότι οι συντάξεις πρέπει να μειωθούν, γιατί «δεν πεθαίνουμε οι γέροι νωρίς», όταν έλεγε ότι έπρεπε «να προσφύγουμε στο ΔΝΤ νωρίτερα», από το 2010. Δηλαδή μας έλεγε να πεινάσουμε από μόνοι μας! Χωρίς να αναγκαστούμε. Μωρέ! Προφήτης! Η στήλη γνωρίζει και έναν άλλο προφήτη, που μας καλεί να κόψουμε το λαρύγγι μας από τώρα, γιατί ούτως ή άλλως κάποτε θα πεθάνουμε... Ήταν λέει πάντα μπροστά από την εποχή του. Οπωσδήποτε. Μπροστά στο δρόμο προς το νέο Μεσαίωνα, στο δρόμο του πιο άγριου νεοφιλελευθερισμού.

Στο κέντρο της στημένης εικόνας αγιοποίησης και η Οικογένεια. Παιδιά, εγγόνια, δισέγγονα, εξασφαλισμένα δια βίου, έδωσαν τη δική τους μάχη για να πάει και στα τρισέγγονα το ...βασίλειο.

«Να αγαπάτε τους συνανθρώπους σας και να ξεκινάτε πάντα με διάθεση να τους βοηθήσετε», δήλωσε στον επικήδειο λόγο του ο γιος Κυριάκος, σαν μια από τις παρακαταθήκες του πατρός. Και αμέσως θυμηθήκαμε τους 15.000 απολυμένους επί υπουργίας του. Φαντάσου να μην είχε τη διάθεση να τους βοηθήσει, κατά τις υποδείξεις του πατρός...

«Μας έδειξες να σηκωνόμαστε όταν πέφτουμε», συνέχισε ο Κυριάκος. Ο ίδιος όμως δεν έδειξε την ικανότητα να σηκώνεται μετά από βροντερή τούμπα. Όπως με το όνομα των Σκοπίων όταν δήλωνε το 1991, ότι «Το όνομα που θα λάβουν τα Σκόπια δεν έχει μεγάλη σημασία, γιατί κανείς δεν θα το θυμάται σε 10 χρόνια». Έκτοτε δεν ξαναβγήκε μπροστά στην πολιτική. Όχι πως δεν ήταν παρών πίσω από όλα ανεξαιρέτως τα κατιόντα βλαστάρια του, που όλα τα έσπρωξε σε βουλευτικές, κρατικές και κερδοφόρες ιδιωτικές θέσεις. «Αφήνεις πίσω σου μια μεγάλη ενωμένη οικογένεια», είπε το παιδί του Κούλης, το επονομαζόμενο και «γουρλό». Μεγάλη οικογένεια. Η Ιταλική Μαφία είναι επίσης μια μεγάλη οικογένεια.

«Ψηλέ, περήφανε πατέρα μου σήκω πάνω γιατί άδειασε ο τόπος» είπε η κόρη Ντόρα. Αν ήταν κοντός και περήφανος δεν θα άδειαζε ο τόπος; Άθελά της είπε αυτό που σκεφτόμασταν όλοι. Μας άδειασε τη γωνιά.

Τώρα γιατί η στήλη θυμήθηκε τους εορτασμούς και τις μπυροποσίες, των Άγγλων ανθρακωρύχων όταν πέθανε η ομογάλακτη, στο νεοφιλελευθερισμό, του Μητσοτάκη, Θάτσερ, κόντρα στην απόπειρα αγιοποίησής της και στον αντίστοιχο εθνικό «σκασμό», που προσπάθησε να επιβληθεί στη Μεγάλη Βρετανία, δεν είναι ολότελα καθαρό.

Ετικέτες: Τάνια ΖωγράφουΜητσοτάκης