Ο Μήτσος η Κατίνα και η … Λάβρα

10:21 5/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Χρήστος Κυργιάκης

 

Ο κυρ Μήτσος (Μ) και η κυρά Κατίνα (Κ) ήταν πολύ αγαπητοί στο χωριό. Φτωχοί άνθρωποι με πατημένα τα 60 καλλιεργούσαν τα λίγα χωραφάκια που είχαν και φρόντιζαν με πολύ αγάπη τη Μαριγούλα την κατσίκα τους και τη Φλώρα την αγελάδα τους.

Σήμερα ήταν μες στην καλή χαρά γιατί θα ερχόταν στο χωριό ο κανακάρης τους, ο μονάκριβος Βαλάντης (Β) τους που σπούδαζε στο τμήμα γλωσσολογίας στο πανεπιστήμιο τα τελευταία

7 χρόνια. Η χαρά τους ήταν διπλή γιατί τους μήνυσε πως θα έφερνε μαζί του και μια κοπέλα τη Λάουρα (Λ).

Μ : Πώς σίπι το πιδί ότι τη λεν την κουπέλα;

Κ : Δεν κατάλαβα Μήτσίου. Δεν άκγα κι καλά. Σα να μίπι ότι τη λένι Λάβρα.

Μ : Λιες να κρατάει η σκούφκιατς απ’ την Αγία Λάβρα;

Κ : Δεν ξιέρω. Θαρθεί το πιδί κι θα μας πει.

Κόκορα κοκκινιστό με μακαρόνια μαγείρεψε η κυρά Κατίνα για να τους φιλέψει. Δεν πέρασε πολύ ώρα και εμφανίστηκε και ο μονάκριβός τους συνοδευόμενος από τη Λάουρα. Μια ξανθιά όμορφη κοπέλα που φόραγε μια μίνι φούστα τζιν και ήταν λιγότερα αυτά που έκρυβε από αυτά που άφηνε να δεις και μπλουζάκι με ντεκολτέ που έφτανε μέχρι τα γόνατα.

Λαχτάρησε ο κυρ Μήτσος σαν την είδε.

Μ : Καταραμένη κρίση. Αχ κορτσάκι μου! Σι θέρσι η φτώχια. Δεν σιέφταναν τα λιπτά να παρς λίγου ύφασμα ακόμα. Μη σι νοιάζει. Έχει η Κατίνα ένα κομμάτι να του μπουλιάσουμι.

Λ : Βαλ, τι λέγει ο παππούς;

Β : Έλα βρε πατέρα! Τι είναι αυτά που λες; Έτσι είναι η μόδα στην Αθήνα για τους νέους.

Κ : Άσι τα πιδιά ήσυχα Μήτσιου μ τώρα, θα τα κουπεί η όριξι. Σας έκανα έναν κόκορα κοκκινιστό, άλλου να σας λέου κι άλλου να τρώτι.

Β : Ποιον εκείνο το φασαριόζο που μας ξυπνάει από τα χαράματα;

Κ : Όχι εκείνουν. Τουν άλλουν τουν νταμαρλή που πάεινι στις κότις τς Απουστόλους δίπλα.

Αφού έφαγαν «τα παιδιά» μέχρι σκασμού και δεν άφησαν ούτε κοκαλάκι για δείγμα, κάθησαν για λίγο αναπαυτικά στις καρέκλες και άρχισαν τις περιπτύξεις. Και να τα χαϊδέματα και να τα γλωσσόφιλα και να τα μάτσα μούτσα. Στραβοκατάπιε ο κυρ Μήτσος σαν τα είδε και πήγε να πνιγεί.

Κ : Α ρε Μήτσιου! Μια ζουή βιάζισι στου φαΐ. Σιγά-σιγά να μασάς κι να του ξαναμασάς, όπους η Φλώρα. Τα ζα έχουν πιρισσότιρο μυαλό μη φαίνιτι.

Β : Καλά σου λέει η μάνα βρε πατέρα. Μάσα αργά για να κερδίζεις σε γεύση.

Μ : Σαν κι σιένα πιδίμ, που παραλίγου να σι φύγουν τα τσιαούλια απ’ την πουλλή βιασύνη;

Β : Πατέρα μας παρεξήγησες. Η Λάουρα ένα έτος μεγαλύτερη από μένα και με βοηθάει να περάσω ένα δύσκολο μάθημα στο πανεπιστήμιο. Πρέπει να εκπαιδεύσω τη γλώσσα κατάλληλα