Ο Πανιώνιος, το Ιράν και οι ποδοσφαιριστές του

11:13 19/8/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Το Ιράν, όπως και άλλες μουσουλμανικές χώρες δεν αναγνωρίζει το κράτος του Ισραήλ. Οι άραβες το θεωρούν «κράτος – τρομοκράτη». Το Ισραήλ έχει αναπτύξει πυραύλους τέτοιου βεληνεκούς ώστε να μπορεί να πλήξει άμεσα το όχι και τόσο κοντινό Ιράν. Τί σχέση μπορεί να έχουν όμως όλα αυτά με το ποδόσφαιρο, την Πλατεία της Νέας Σμύρνης και τον Πανιώνιο ;

Δύο βασικοί ποδοσφαιριστές της εθνικής ομάδας του Ιράν παίζουν στον Πανιώνιο. Ο οποίος κληρώθηκε να αντιμετωπίσει, στα πλαίσια ευρωπαϊκής διοργάνωσης, τη Μακάμπι Τελ Αβίβ. Την «ομάδα του λαού».

Το Ιράν όμως απαγορεύει στους πολίτες του να επισκέπτονται το κράτος του Ισραήλ και να θεωρούν τα διαβατήριά τους από τις ισραηλινές αρχές, μιάς και δεν έχουν διπλωματικές σχέσεις. Οι Ιρανοί αθλητές «αρνούνται» να αγωνιστούν με αντίπαλο Ισραηλινό. Αλλά οι ποδοσφαιριστές είναι επαγγελματίες, έχουν συμβόλαια και τιμωρούνται βαριά εάν δεν συμμετέχουν σε κάποιον αγώνα. Και κάπως έτσι έμπλεξε η κρατική πολιτική με το ποδόσφαιρο. Και κάπως έτσι γράφτηκε άλλη μια μικρή ιστορία, από αυτές όμως που αλλάζουν τη ροή των πραγμάτων. Αρκεί να βρεθούν οι κατάλληλοι ήρωες, την κατάλληλη στιγμή στην κατάλληλη θέση.

Το έχει η μοίρα του Πανιωνίου, φαίνεται. Να γυρίζει πρώτος αυτός, σελίδες στην ιστορία του αθλητισμού. Αυτό το γύρισμα σελίδων που την ώρα που συμβαίνει ελάχιστοι δίνουν σημασία, ή το αντιλαμβάνονται ως κάτι παράξενο, αλλά που αποτελούν τομές. Όπως συνέβη το 1901. Ως Πανιώνιος Γυμναστικός Σύλλογος Σμύρνης πρότεινε στο τότε Υπουργείο Παιδείας να στείλει γυμναστές για να διδάξουν στα ελληνόπουλα τη σουηδική γυμναστική και τα αγωνίσματα του στίβου. Κάπως έτσι καθιερώθηκε μετά ως μάθημα η Γυμναστική στα σχολεία. Αργότερα, μετά τη Μικρασιατική καταστροφή και τη μετεγκατάστασή του στην Ελλάδα έβαλε τις γυναίκες στο στίβο. Ενθάρρυνε και τους άλλους συλλόγους να ιδρύσουν γυναικεία τμήματα αναλαμβάνοντας μάλιστα και τη διοργάνωση των πρώτων διασυλλογικών αγώνων γυναικών. Κάπως έτσι έπαψε να είναι ο αθλητισμός ανδρική δραστηριότητα, πολύ πριν αποκτήσουν οι γυναίκες δικαίωμα ψήφου.

Αυτές τις μέρες γυρνάει μάλλον άλλη μία σελίδα. Στη δυνατότητα κάθε κράτους να επεμβαίνει στις αθλητικές διοργανώσεις, στο να μπορεί να ασκεί απαγορεύσεις στους αθλητές του εκτός κρατικών ορίων και στο να χρησιμοποιούνται γενικότερα οι αθλητικές δραστηριότητες ως μέσο άσκησης πολιτικής. Πεδίο της σύγκρουσης ήταν το ποδοσφαιρικό στάδιο της Νέας Σμύρνης. Πού αλλού;

Στην ποδοσφαιρική γλώσσα, όταν γράφεται η έκφραση «στην Πλατεία», εννοείται πάντα η πλατεία της Νέας Σμύρνης. Εκεί που συζητούνται τα πάντα. Γιατί δεκαετίες τώρα ο Πανιώνιος είναι μια ομάδα αμεσοδημοκρατικού τύπου, οι φίλαθλοί του έχουν λόγο στα τεκταινόμενα. Στο θέμα των Μασούντ και Χατζισαφί, των δύο Ιρανών διεθνών, η Πλατεία όμως ήταν διαχασμένη. Η μια πλευρά υποστήριζε ότι η ομάδα έπρεπε να προστατέψει τους δύο παίχτες. Ας ήταν επαγγελματική τους υποχρέωση η συμμετοχή τους στους δύο αγώνες με τη Μακάμπι. Αν ταξίδευαν στο Ισραήλ, κινδύνευαν με βαριά τιμωρία από το κράτος τους, το οποίο, να θυμίσουμε, είναι θεοκρατικό και κυβερνιέται από μουλάδες. Η εθνική τους ομάδα θα συμμετέχει στο επόμενο παγκόσμιο κύπελλο και η καριέρα όσων συμμετέχουν απογειώνεται. Αν αποκλειστούν από την εθνική τους ομάδα, το επαγγελματικό τους μέλλον σκοτεινιάζει. Πέρα από το γεγονός ότι οι οικογένειές τους ζουν στο Ιράν και κινδυνεύουν από τη μήνιν του καθεστώτος …

Η άλλη πλευρά υποστήριζε ότι οι δύο διεθνείς έπρεπε να αψηφήσουν την απαγόρευση, να τιμήσουν το συμβόλαιό τους και να μην υπακούσουν στην παράλογη και αντίθετη με τους διεθνείς αθλητικούς κανονισμούς απαίτηση της χώρας τους. Να σπάσουν επιτέλους το απόστημα της ανάμιξης της πολιτικής στον αθλητισμό. Στην Ελλάδα, στη χώρα που καθιέρωσε την Ολυμπιακή Εκεχειρία, τη διακοπή δηλαδή όλων των πολέμων προκειμένου να διεξαχθούν οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Στον πρώτο αγώνα στο Ισραήλ, η διοίκηση αποδέσμευσε τους δύο παίχτες και δεν ταξίδεψαν. Στο δεύτερο αγώνα όμως τους κάλεσε να συμμετέχουν κι αυτοί συμφώνησαν. Φάνηκε μάλιστα ότι το ήθελαν. Ήθελαν με την πράξη τους αυτή να σπάσουν το εμπάργκο δεκαετιών απέναντι στους Ισραηλινούς αθλητές. Ρισκάροντας, φυσικά.

Δεν είναι τυχαίοι αθλητές και οι δύο. Ο Μασούντ μάλιστα είναι αρχηγός της εθνικής Ιράν και πολύ αγαπητός τόσο στους φιλάθλους του Ιράν όσο και του Πανιωνίου. Όχι μόνο για τις ποδοσφαιρικές του ικανότητες αλλά και για το χαρακτήρα του. Προέρχεται από ταπεινή, στρατιωτική, οικογένεια και στο Ιράν έχει μεγάλη φιλανθρωπική δράση, την οποία ωστόσο φυλάει ως κόρη οφθαλμού. Οπως και την επίσκεψή του στον χώρο συγκέντρωσης προσφύγων στο αεροδρόμιο του Ελληνικού μόλις είχε πατήσει το πόδι του στην Ελλάδα. Όταν τον Ιούνιο ο πρόεδρος του Ιράν κάλεσε την εθνική ομάδα για να τη συγχαρεί για την πρόκρισή της στο Μουντιάλ, δεν δίστασε να του ζητήσει να σπάσει άλλο ένα ταμπού : να επιτρέψει στις γυναίκες του Ιράν την είσοδο στα γήπεδα!

«Ο Εχσάν Χατσιζαφί και ο Μασούντ Σοτζέι δεν έχουν πλέον θέση στην Εθνική ομάδα του Ιράν, μια και πέρασαν την κόκκινη γραμμή που έχει ορίσει η πατρίδα», ήταν τα λόγια του Μοχάμεντ Ρεζά Νταβαρζανί, Υπουργού Αθλητισμού, ο οποίος αναφέρεται φυσικά στη συμμετοχή των δύο παικτών εναντίον της Μακάμπι Τελ Αβίβ. Βέβαια η ευθύνη για την απόφαση ανήκει στην Κυβέρνηση της χώρας αλλά και την ποδοσφαιρική ομοσπονδία. Πάντως, η Ομοσπονδία του Ιράν δεν έχει ανακοινώσει καμία τέτοια απόφαση για τους δύο παίκτες του Πανιωνίου και πιθανά δεν θα το κάνει, ακόμα κι αν έχει συμφωνήσει ή πειθαρχήσει με τη θέληση του Υπουργού Αθλητισμού. Διότι αν παραδεχθεί ότι απέκλεισε ποδοσφαιριστές για πολιτικούς λόγους, θα τεθεί θέμα τιμωρίας από τη ΦΙΦΑ για την Εθνική Ιράν, με αποκλεισμό από τα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου.

Από τότε, ο λογαριασμός της ΦΙΦΑ στο Instagram έχει κατακλυστεί από μηνύματα Ιρανών φιλάθλων με το hashtag “saveShojaeiandHajsafi”, δηλαδή «σώστε τους Σοτζέι και Χατζισαφί», ενώ πολλά διεθνή μέσα, όπως η «L'Equipe», έχουν ήδη εκτενείς αναφορές στην υπουργική απόφαση για τον αποκλεισμό των δύο παικτών του Πανιωνίου. Ευρωβουλευτές έφεραν το θέμα στο Ευρωκοινοβούλιο. Έτσι, αργά ή γρήγορα αναμένεται αντίδραση από τη διεθνή συνομοσπονδία, χωρίς φυσικά κανείς να ξέρει ποιά θα είναι αυτή.

Το σίγουρο είναι ότι είμαστε στην αρχή και η συνέχεια δεν μπορεί να προβλεφθεί. Αυτοί οι Ιρανοί, ο Μασούντ Σοτζέι και ο Εχσάν Χατζισαφί, αθλητές του Πανιωνίου, τόλμησαν να πουν σε όλο τον κόσμο με την στάση τους ότι ο Αθλητισμός ενώνει και σε αυτόν δεν έχει θέση η κρατική πολιτική!

Θα σπάσει τελικά το «εμπάργκο» των Ιρανών απέναντι στους Ισραηλινούς αθλητές ; Αν βρεθούν κι άλλοι «ανυπάκουοι» σαν τον Μασούντ …

Ντάλης Βαγγέλης

εκπαιδευτικός

ΠανιώνιοςΙράνποδοσφαιρστές