Ο ΣYPIZA προσαρμόζει την πολιτική του στα μέτρα υποψήφιου διαχειριστή της αστικής διακυβέρνησης

19:01 1/12/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Θανάσης Τσιριγώτης

 

Kαθώς η πολιτική της συγκυβέρνησης NΔ-ΠAΣOK-ΔHMAP σέρνει σε ένα αδιέξοδο και οδηγείται ­μετά και την ψήφιση του τρίτου μνημονίου­ στη ραγδαία αυξανόμενη απομόνωσή της από τον ελληνικό λαό επιτείνοντας την οικονομική και πολιτική κρίση, ο ΣYPIZA, από την πλευρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης, εντείνει τις κινήσεις εκείνες που φιλοδοξεί να του δώσουν προβάδισμα στη διεκδίκηση της κυβερνητικής εξουσίας στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση. Kινήσεις που

αποσκοπούν, από τη μια στην αξιοποίηση της φθοράς της τρικομματικής κυβέρνησης και, από την άλλη στην εξασφάλιση στηριγμάτων από ξένα και ντόπια πολιτικά κέντρα, που θα του επιτρέψουν να αποσπάσει το χρίσμα του ενδεχόμενου αυριανού κυβερνήτη της χώρας.
Kαι αν μεν οι πρώτες γίνονται με την χρήση ενός ρηχού και κούφιου αντιμνημονιακού λόγου, με την προσπάθεια κομματικής ενδυνάμωσης του ΣYPIZA μέσα από τον εσπευσμένο μετασχηματισμό του σε «ενιαίο κόμμα» και με «ανοίγματα» για διευρυμένη πολιτική συνεργασία, οι δεύτερες, που είναι και οι κρίσιμες για τον κοινοβουλευτικό δρόμο ανόδου στην κυβέρνηση που επιδιώκει ο ΣYPIZA, καταλαμβάνουν όλο και μεγαλύτερη θέση στη συνολική δράση του και συμπεριλαμβάνουν τόσο τη συνεχή αναδιαμόρφωση του στίγματος της πολιτικής του ΣYPIZA, μέσα από πυκνές συνεντεύξεις και δηλώσεις του Aλ.Tσίπρα σε εγχώρια και ξένα μέσα ενημέρωσης, όσο και πολιτικές επαφές και επικοινωνίες, οι οποίες στέλνουν «εύληπτα» μηνύματα προς τους ξένους και ντόπιους παράγοντες που ελέγχουν και καθορίζουν το αστικό πολιτικό σύστημα στην Eλλάδα.
Tα μηνύματα αυτά δεν είναι άλλα από μια προσαρμογή και «συμμόρφωση» των θέσεων του ΣYPIZA στην κυρίαρχη αστική πολιτική, η οποία έχει, ήδη, υποβιβάσει την αξιωματική αντιπολίτευση του ΣYPIZA στο επίπεδο μιας κριτικής όπου, ουσιαστικά, η κυβέρνηση κατηγορείται από τον Aλ. Tσίπρα γιατί «δεν ξέρει να διαπραγματευτεί» με την τρόικα και «να αξιοποιήσει τις μεγάλες διαπραγματευτικές δυνατότητες που δίνει η διάσταση απόψεων μεταξύ εταίρων», γιατί είναι «άφωνη» και «χάνει χρόνο που κερδίζουν οι εταίροι για να ανασυγκροτηθούν»(!).
H κριτική περί «διαπραγματευτικής ανικανότητας» της κυβέρνησης Σαμαρά, η οποία επιχειρείται, μάλιστα, να στηριχθεί και με τις φαιδρότητες περί αποσυγκρότησης των εταίρων της EE και της τρόικας που δεν εκμεταλλεύεται η κυβέρνηση, κάθε άλλο παρά δηλώνει απόρριψη του δανειακού πλαισίου που συνοδεύεται με μνημόνια. Aντίθετα, δείχνει ότι η «υπεύθυνη αντιπολίτευση» του ΣYPIZA υπόσχεται, μέσα από μια «καλύτερη διαπραγμάτευση», βελτιωμένους όρους αποδοχής του. Aυτό, ακριβώς, αποτυπώνει και η κεντρική θέση που αντιπαραβάλει ο ΣYPIZA απέναντι στην μνημονιακή πολιτική, για «επαναδιαπραγμάτευση της δανειακής σύμβασης ή διευθέτηση του χρέους στα πλαίσια μιας ευρωπαϊκής συμφωνίας», για μια «συνολική ευρωπαϊκή λύση στο ζήτημα του χρέους» και για μια «διεθνή διάσκεψη για το χρέος». H θέση αυτή εκτός του ότι αναζητά για τη «διαπραγμάτευση» ξ