Ο υπουργός Παιδείας κάνει... πλάκα, του Σωτήρη Π. Ζάχου

08:33 10/11/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Λατρεύω τον υπουργό Παιδείας. Όχι τον εκάστοτε. Τον νυν λατρεύω. Θα σας φαίνεται παράξενο αλλά δεν είναι.

Μικρό παιδί είχα ένα πρόβλημα. Το πρόβλημα λεγόταν «μάνα». Η μάνα μου, λοιπόν, με μάλωνε διαρκώς: «Πότε θα σοβαρευτείς, βρε παιδάκι μου; Όλα αστεία τα βλέπεις. Τίποτα δεν παίρνεις στα σοβαρά»! Για τη μητέρα μου, όπως και για την πλειονότητα των ανθρώπων, σοβαρότητα σήμαινε: Σταματάς να γελάς, και με ύφος χιλίων καρδιναλίων πορεύεσαι. Καθετί που συμβαίνει πρέπει να ανάγεται σε τραγωδία, το προσεγγίζεις μίζερα, με περισσή σοβαροφάνεια ή το προσπερνάς.

Είχα τελείως

διαφορετική αντίληψη. Μετά από χρόνια συνεχίζω να πιστεύω ότι το χιούμορ είναι η πιο σοβαρή αντιμετώπιση της ζωής. Το ίδιο κάνει και ο υπουργός, γεγονός, λοιπόν, αρκετό για να τον λατρεύω. Ο υπουργός έχει χιούμορ και δε χάνει ευκαιρία να το δείχνει. Του έδωσαν μια θέση κι αυτός την αξιοποιεί για να κάνει πλάκα. Δεν εξηγούνται διαφορετικά οι αλλαγές επί αλλαγών που προωθεί ως προς το νέο Σύστημα Εισαγωγής πριν καν αυτό τεθεί σε εφαρμογή. Κάνει μια αλλαγή, ξεσηκώνει θύελλα διαμαρτυριών και λίγο μετά επαναλαμβάνει το ίδιο. Σκέφτεται μια άλλη, ηρεμεί εκείνους που διαμαρτύρονταν ξεσηκώνοντας, όμως, κάποιους άλλους. Το σκηνικό επαναλαμβάνεται και αν μη τι άλλο, έχει... πολλή πλάκα.

Μετά από μέρες αδράνειας ο υπουργός επανήλθε. Ανακοινώνει, ο καλός μας, ότι την τάδε μέρα θα δοθεί στη δημοσιότητα η Τράπεζα Θεμάτων. Οι ενδιαφερόμενοι συνωστίζονται μπροστά στις οθόνες και τα πληκτρολόγια, τρελαίνονται στα “refresh” αλλά μάταια. Ο υπουργός απλώς ανακοινώνει ότι η δημοσίευση της Τράπεζας θα γίνει σε λίγες μέρες... Καλό. Θυμίζει τις απλοϊκές πλάκες των παιδικών χρόνων μας.

Το καλύτερο, βέβαια, είναι αυτό που κάνει με τα μαθήματα που θα περιλαμβάνονται στις «νέου τύπου» Πανελλαδικές. Διαμαρτυρίες, πανικός, ξεσηκωμός από εκείνους που πλήττονται χάνοντας ιδιαίτερα μαθήματα. Και γιατί και πώς και ωχ αμάν αμάν. Διαλύεται στο γέλιο ο υπουργός. Βαριέται, όμως, εύκολα οπότε... Άλλη αλλαγή στο προσκήνιο. Βγαίνει το ένα μάθημα, μπαίνει το άλλο. «Φύγε εσύ, έλα εσύ». Χαρές στο στρατόπεδο που βλέπει τις ώρες των ιδιαιτέρων να αυξάνουν. Γκρίνιες και διαμαρτυρίες από το στρατόπεδο των χαμένων. Γέλια και πάλι ο υπουργός.

Μια τέτοια φάση ζούμε και τώρα. Ο υπουργός σκέφτηκε να βγάλει τη Λογοτεχνία από τις Πανελλαδικές εξετάσεις κάποιων επιστημονικών πεδίων. Το ίδιο έκανε και με τη Χημεία, η οποία θα αντικαθίσταται από την Πληροφορική για την εισαγωγή σε κάποιες σχολές. Και πάλι γκρίνιες και πάλι στομφώδεις, βαρύγδουπες ανακοινώσεις και κυρίως επιστολές προς τον υπουργό. Επιστολές ανοιχτές μάλιστα, ώστε να μην κουράζεται να τις ανοίγει ο άνθρωπος. Από τη μια, οι φιλόλογοι να τονίζουν την «αναμφισβήτητης διαχρονικής αξίας και τεράστιας μορφωτικής δύναμης νεοελληνική λογοτεχνική γλώσσα, τόσο της ποίησης και όσο και της πεζογραφίας». Από την άλλη, οι χημικοί να συγχαίρουν (να και η ειρωνεία) «τον Υπουργό Παιδείας κ. Ανδρέα Λοβέρδο για την εξαιρετικά επιτυχημένη εν ψυχρώ εκτέλεση της Επιστήμης της Χημείας στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση».

Προσωπικά δεν το πιάνω. Δηλαδή, η αξία ενός μαθήματος εξαρτάται από το αν εξετάζεται πανελλαδικά; Όχι βέβαια! Το μόνο που εξαρτάται από το αν ένα μάθημα εξετάζεται πανελλαδικά είναι οι ώρες ιδιαιτέρων που θα προκύψουν από την ανάγκη που θα δημιουργηθεί. Άρα το μόνο που εξαρτάται είναι το αν κάποιοι θα έχουν πρόσβαση στην πίτα που λέγεται μαύρα κέρδη από τα ιδιαίτερα. Διαφορετικά δεν το πιάνω. Αν ο καθηγητής τόσο πονάει για το μάθημά του, δε θα το διδάσκει με εξαιρετικό τρόπο στην αίθουσα; Και τότε δε θα βοηθήσει τους μαθητές του να το καταλάβουν, να το αγαπήσουν και να το αξιοποιήσουν στη ζωή τους; Δηλαδή, είναι καλύτερα ένα μάθημα να συνδέεται με το άγχος των πανελλαδικών, με την αποστήθιση, με την αγωνία της επίδοσης; Οι μαθητές αποκομίζουν περισσότερα τότε; Δεν είναι καλύτερα ένα μάθημα να προσεγγίζεται χαλαρά μέσα στις αίθουσες με την καθοδήγηση φωτισμένων εκπαιδευτικών; Είναι σίγουρο ότι, χωρίς τον πέλεκυ των εξετάσεων, οι μαθητές θα αποκομίσουν κι από τη Λογοτεχνία κι από τη Χημεία πολύ περισσότερα.

Ο υπουργός βρήκε τον μπελά του. Και το μόνο που τον σώζει είναι να... σοβαρευτεί, να αποφασίσει επιτέλους τι θέλει, ποιους θα ικανοποιήσει και ποιους θα αφήσει παραπονεμένους. Να τα βάλει κάτω, να μετρήσει τα κουκιά-ψήφους που θα κερδίσει σε κάθε περίπτωση και να αφήσει τις δοκιμές.

Το να προτείνω εγώ κάποιος να σκεφτεί τους άμοιρους τους μαθητές και την αγωνία τους είναι τραβηγμένο. Οπότε δε θα το κάνω!

Tags: εθελοντισμόςεθελοντές εκπαιδευτικώνΣωτήρης Ζάχος Tweet

View the discussion thread.