Οδός δωσίλογου Χρυσοχόου

09:27 8/6/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Απόστολος Λυκεσάς - Εφημερίδα των Συντακτών

Δύσκολα φεύγουν οι σκιές δωσιλόγων από τους δρόμους της Θεσσαλονίκης. Η αρμόδια επιτροπή ονοματοθεσίας της Περιφέρειας Κεντρικής Μακεδονίας απέρριψε χθες με ψήφους τρεις έναντι μίας την πρόταση του Δήμου Θεσσαλονίκης να μετατραπεί η οδός Χρυσοχόου σε Αλβέρτου Ναρ.

Επισήμως

στο σκεπτικό αναφέρεται ότι ενώ ήταν αιτιολογημένη η πρόταση του Δήμου Θεσσαλονίκης σχετικά με τον Ναρ, αντιθέτως δεν ήταν αιτιολογημένη η πρόταση για αλλαγή ονόματος στη συγκεκριμένη οδό και κυρίως η αντικατάσταση του ονόματος του Χρυσοχόου.

Πληροφορίες θέλουν μάλιστα μέλος της επιτροπής να είπε μεταξύ άλλων ότι «η Αριστερά θέτει τέτοια θέματα για ανθρώπους που μπορεί όμως και να προσέφεραν στα χρόνια της Κατοχής».

Ποιος ήταν όμως ο συνταγματάρχης Αθανάσιος Χρυσοχόου που «μπορεί και να προσέφερε»; Επιτελάρχης του στρατηγού και δωσίλογου πρωθυπουργού Τσολάκογλου, επί Κατοχής έμμισθος γενικός επιθεωρητή Νομαρχιών Μακεδονίας και ορισθείς ως γενικός διοικητής Μακεδονίας έναν μήνα πριν από την αποχώρηση των ναζί από την Ελλάδα.

Κι ακόμη μάρτυρας υπεράσπισης του… Μαξ Μέρτεν, συντονιστή της δίωξης και του Ολοκαυτώματος 45.000 Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Τριαντάφυλλος Μηταφίδης, οι δημοσιογράφοι Χρήστος Ζαφείρης και Σπύρος Κουζινόπουλος και ο παλαίμαχος της Αριστεράς Σπύρος Σακέτας κατέθεσαν στην επιτροπή στοιχεία και ντοκουμέντα για το ποιόν του Χρυσοχόου.

Μάλιστα παρουσιάστηκαν από τον Σπύρο Κουζινόπουλο δύο άγνωστα έγγραφα που αποδείκνυαν ότι ο Χρυσοχόου «όχι μόνο δεν απολάμβανε την εμπιστοσύνη της εξόριστης στο Κάιρο ελληνικής κυβέρνησης, όπως ο ίδιος πομπωδώς διακήρυσσε, αλλά ακόμη και ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου είχε εκφράσει την αποδοκιμασία του για τις δοσοληψίες του Χρυσοχόου με τους ναζί».

Τα συγκεκριμένα στοιχεία αναιρούν τη μυθολογία που ο ίδιος ο Χρυσοχόου καλλιέργησε μετά την απελευθέρωση, εκδίδοντας ο ίδιος βιβλία και γράφοντας ότι οι ενέργειές του ήταν αποτέλεσμα έγκρισης της εξόριστης ελληνικής κυβέρνησης και του Συμμαχικού Στρατηγείου Μέσης Ανατολής.

«Τα στοιχεία δυστυχώς παρότι ήταν συντριπτικά δεν κρίθηκαν αρκετά από τα άλλα μέλη της επιτροπής, για κάποιους ήταν ισχυρισμοί και όχι αποδείξεις τεκμηριωμένες από ιστορικούς και κυρίως τον Δήμο Θεσσαλονίκης που επιθυμεί τη μετονομασία», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» το μέλος της, Απόστολος Αντωνούδης, ο οποίος τυγχάνει και πρόεδρος της «Εγνατίας Οδού Α.Ε.». Πάντως και ευτυχώς δεν ακούστηκαν ενστάσεις για την ποιότητα και αξία του Αλβέρτου Ναρ (1947-2005), διηγηματογράφου και ερευνητή της ιστορίας των Εβραίων της Θεσσαλονίκης.

Τουλάχιστον η ίδια επιτροπή δέχθηκε εισήγηση της «Λαϊκής Συσπείρωσης» και αντικατέστησε την οδό Επιδαύρου στην Ανω Τούμπα με το όνομα του λαϊκού αγωνιστή Μήτσου Σαχίνη, ιστορικού στελέχους, βουλευτή και μέλους της Κ.Ε. του ΚΚΕ, διωχθέντος και φυλακισθέντος για πολλά χρόνια τόσο μεταπολεμικά όσο και στα χρόνια της δικτατορίας.

ΕλλάδακοινωνίαπόλεμοςΒ' Παγκόσμιος πόλεμοςΓερμανίαΚΚΕΘεσσαλονίκηδρόμοιΜακεδονίακατοχήδικτατορία