Οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ακροβολίζονται και παίρνουν "θέσεις μάχης" στην Ουκρανία

09:37 23/3/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Κλιμακώνεται και οξύνεται επικίνδυνα η κρίση στην Ουκρανία ύστερα από το δημοψήφισμα την Κυριακή 16 Μάρτη στην Κριμαία, όπου με συντριπτικό ποσοστό, 97%, ο λαός της αποφάσισε την ένωση με τη Ρωσία και αμέσως μετά ο Πούτιν ανακοίνωσε επίσημα με διάγγελμα και προχώρησε στην υπογραφή της συμφωνίας ένταξης της “αυτόνομης Δημοκρατίας της

Κριμαίας” στη Ρωσική Ομοσπονδία με τους αξιωματούχους της Κριμαίας, τον πρωθυπουργό Αξιόνοφ, τον πρόεδρο της Βουλής Κονσταντίνοφ και το δήμαρχο της Σεβαστούπολης Τσάλιγι.

Οι δυτικοί ιμπεριαλιστές με επικεφαλής τις ΗΠΑ αρνούνται να αναγνωρίσουν αυτό καθ' εαυτό το δημοψήφισμα όπως και το αποτέλεσμά του, οργανώνουν μια παγκόσμια εκστρατεία καταδίκης της Ρωσίας, επιβάλλουν κυρώσεις σε βάρος της και αναστέλλουν τη συμμετοχή της στο “G8”, ανακοινώνοντας συνάντηση του “G7” την επόμενη εβδομάδα, ασκώντας πιέσεις και εκβιασμούς και επιδιώκοντας να εξαναγκάσουν σε υποχώρηση τον Πούτιν.

Ταυτόχρονα ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Μπάιντεν περιοδεύει στις ευρωπαϊκές πρωτεύουσες, ξεκινώντας από τη Βαρσοβία, με σκοπό να ενορχηστρώσει μια κοινή γραμμή πλεύσης των αμερικανοευρωπαίων ιμπεριαλιστών στην κρίση, αμβλύνοντας τις μεταξύ τους αντιθέσεις, προσφέροντας στήριξη στα κυβερνητικά ανδρείκελα του Κιέβου και ξεσηκώνοντας παγκόσμιο θόρυβο για την υπεράσπιση της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας και την καταδίκη της αλλαγής των συνόρων.Έτσι η κρίση που σ' αυτήν τη φάση ξεκίνησε και οξύνθηκε απότομα με την άμεση ανάμειξη και επέμβαση των ΗΠΑ-ΕΕ να ανατρέψουν πραξικοπηματικά την κυβέρνηση Γιανουκόβιτς και να εγκαθιδρύσουν μια κυβέρνηση ανδρεικέλων προκειμένου να θέσουν την Ουκρανία κάτω από τον απόλυτο έλεγχό τους εκτοπίζοντας τα ερείσματα και τα συμφέροντα της Ρωσίας, προκάλεσαν την αντίδραση της τελευταίας που υποκίνησε την Κριμαία σε απόσχιση, τροφοδοτώντας ένα ντόμινο εξελίξεων που βύθισε το λαό της Ουκρανίας και όλη την περιοχή στη δίνη των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών και αντιπαραθέσεων για τον έλεγχο και την αναδιανομή των ζωνών επιρροής.Τώρα επιδεινώνεται καθημερινά η κρίση, οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ – ΕΕ από τη μία πλευρά και Ρωσία από την άλλη σε μια άγρια διαπάλη καταλαμβάνουν ερείσματα και διατάσουν τις δυνάμεις τους στην περιοχή, ακροβολίζονται και παίρνουν “θέσεις μάχης” έτσι ώστε να εξασφαλίσει ο καθένας τις καλύτερες προϋποθέσεις για την προώθηση των συμφερόντων του, είτε στην περίπτωσή που θα ξεκινήσει άμεσα μια διαπραγμάτευση “εφ' όλης της ύλης” για την Ουκρανία, είτε στην περίπτωση μιας κλιμακούμενης αντιπαράθεσης που θα αφήσει ανοιχτά τα ζητήματα μέχρι τον επόμενο γύρο. ★★★ Οι Αμερικάνοι ιμπεριαλιστές με απύθμενο θράσος εμφανίζονται τώρα υπερασπιστές της εδαφικής ακεραιότητας της Ουκρανίας, καταδικάζουν και δεν αναγνωρίζουν το δημοψήφισμα για την αποχώρηση της Κριμαίας και την ένταξή της στη Ρωσία.Όμως οι αμερικάνοι ιμπεριαλιστές πάνω από δύο δεκαετίες και προκειμένου να θέσουν κάτω από τον έλεγχο και την κυριαρχία τους ολόκληρες χώρες και περιοχές, εξαπέλυσαν κατακτητικούς πολέμους, διαμέλισαν, υποδούλωσαν και κομμάτιασαν χώρες και λαούς, υποκίνησαν την εθνικιστική διαίρεση και αξιοποίησαν τον πιο έξαλλο αντιδραστικό εθνικισμό μεταμφιεσμένοι σε οπαδούς του “δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των εθνών”.Εμφανίζονται τώρα οι ΗΠΑ να υπερασπίζονται την εθνική και εδαφική κυριαρχία της Ουκρανίας και να καταδικάζουν το διαμελισμό της με την απόσχιση της Κριμαίας, όταν η ίδια η Ουκρανία, όπως και μια σειρά άλλα παρόμοια κράτη, είναι δημιούργημα και αποτέλεσμα του διαμελισμού και της διάλυσης της πρώην Σοβιετικής Ένωσης, τα οποία αποσχίστηκαν και απέκτησαν την “ανεξαρτησία” τους χάρη στην καθοριστική υποστήριξη του ιμπεριαλισμού και εξακολουθούν να επιβιώνουν τα περισσότερα απ' αυτά, με την οικονομική, πολιτική και στρατιωτική προστασία του.Ο διαμελισμός της Σοβιετικής Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας και η απόσχιση, η δημιουργία νέων δεκάδων κρατών και κρατιδίων προωθήθηκε τότε από τους ιμπεριαλιστές με το επιχείρημα της εξασφάλισης του “δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των εθνών”, που ήταν στην πραγματικότητα μια ολοφάνερη μεταμφίεση της αστικής, εθνικιστικής και ιμπεριαλιστικής πολιτικής της διαίρεσης και υποδούλωσης των εθνών και των λαών.Αυτή ακριβώς την κατεύθυνση της διάσπασης και της εθνικής διαίρεσης ενίσχυσε και υποκίνησε τότε με κάθε τρόπο ο ιμπεριαλισμός με στόχο το κομμάτιασμα της Σ. Ένωσης, της Γιουγκοσλαβίας, κ.λ.π. και κατασκευάζοντας σε πολλές περιπτώσεις νέα κράτη – προτεκτοράτα. Ο αγώνας για το δικαίωμα στην αυτοδιάθεση των εθνών έχει νόημα όταν υποσκάπτει και εξασθενεί τα θεμέλια της κυριαρχίας του ιμπεριαλισμού και όχι φυσικά όταν ενισχύει και διευρύνει την επιρροή και τις θέσεις του ιμπεριαλισμού, είναι δηλαδή άρρηκτα συνδεδεμένος με τον αγώνα ενάντια στην ιμπεριαλιστική κυριαρχία, για την εθνική ανεξαρτησία, την κοινωνική πρόοδο και χειραφέτηση των λαών τους. ★★★ Η κρίση στην Ουκρανία έχει τη βάση της στα εσωτερικά προβλήματα που ξέσπασαν ύστερα από τη διάλυση της Σ. Ένωσης και την ανακήρυξή της σαν ανεξάρτητο κράτος τότε για πρώτη φορά, όμως η κρίση αυτή τροφοδοτήθηκε, οξύνθηκε και πήρε τη σημερινή εκρηκτική της μορφή λόγω της άμεσης ανάμειξης και επέμβασης των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Βασικός στόχος των αμερικάνων και ευρωπαίων ιμπεριαλιστών όλο αυτό το διάστημα είναι η πρόσδεση της Ουκρανίας στο φιλοπόλεμο άρμα του ΝΑΤΟ και η ένταξη στην ΕΕ με στήριγμα τους ντόπιους λακέδες τους και ο περιορισμός ή και η εκμηδένιση των ερεισμάτων και της επιρροής της Ρωσίας στην Ουκρανία.Από την άποψη αυτή το κύριο πρόβλημα της Ουκρανίας και του λαού της είναι πρόβλημα ιμπεριαλιστικής ανάμειξης και επέμβασης. Και ενάντια σ' αυτές τις δυνάμεις πρέπει να κατευθύνεται ο αγώνας της εργατικής τάξης και του λαού της Ουκρανίας. Αγώνας για την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, για την ανατροπή της κυβέρνησης των ανδρεικέλων που εγκαθίδρυσαν, για να μην ενταχθεί η Ουκρανία στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ, για τη συντριβή των φασιστικών δυνάμεων και την ανατροπή συνολικά του καθεστώτος της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας, ένας αγώνας που θα συνδέεται με τις επαναστατικές παραδόσεις του ουκρανικού λαού και θα υπερασπίζεται την υπόθεση του σοσιαλισμού, παλεύοντας να ανοίξει ξανά ο δρόμος για τη σοσιαλιστική αναγέννηση της Ουκρανίας και για τη δημιουργία μιας ενιαίας, πολυεθνικής σοσιαλιστικής Σοβιετικής Ένωσης.Η απάντηση στην ιμπεριαλιστική επιθετικότητα των ΗΠΑ – ΕΕ και στο μαύρο μέτωπο των αντιδραστικών, φασιστικών δυνάμεων της κυβέρνησης του Κιέβου δεν μπορεί να δοθεί με μια πολιτική που καλλιεργεί τις εθνικιστικές διαιρέσεις και καλεί το λαό της Κριμαίας και της Ουκρανίας να συσπειρωθεί κάτω από τη σημαία του μεγαλορώσικου σωβινισμού.Αποτελεί μεγάλη αυταπάτη να εναποθέσει τις ελπίδες του ένα μεγάλο τμήμα του λαού της Ουκρανίας για την απόκρουση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων και τη φασιστική απειλή, στον Πούτιν, που πρωταρχικός του στόχος είναι να εδραιώσει και να διασφαλίσει τα μεγαλοκρατικά συμφέροντα της Ρωσίας πάνω στην Ουκρανία. Ή ακόμα να αξιοποιήσει τα εθνικά αισθήματα του λαού της Κριμαίας για ένταξη στη Ρωσία σαν μοχλό πίεσης, προκειμένου να παζαρέψει με τους αμερικανοευρωπαίους ιμπεριαλιστές έναν ευρύτερο αντιδραστικό συμβιβασμό για τη “διευθέτηση” του ουκρανικού ζητήματος στην πλάτη του λαού της Ουκρανίας.Η εργατική τάξη και ο λαός της Ουκρανίας και πρώτα – πρώτα οι κομμουνιστές πρέπει να χαράξουν τη δικής τους ανεξάρτητη πολιτική ενάντια στην ντόπια αστική τάξη και τους ξένους προστάτες της, ενάντια στους πραξικοπηματίες και τους φασίστες χωρίς να σέρνονται στην ουρά και να στηρίζουν την πολιτική των φιλορωσικών αστικών κομμάτων τύπου Γιανουκόβιτς που εκτός των άλλων δεν έχουν πρόβλημα ανάλογα με τα συμφέροντά τους να μεταπηδούν και να αλλάζουν στρατόπεδο ξένων προστατών ή να το βάζουν στα πόδια.Τα πραγματικά εθνικά συμφέροντα μπορεί να τα υπερασπίσει η εργατική τάξης της Ουκρανίας, με επικεφαλής τους κομμουνιστές, συνενώνοντας όλους τους εργαζόμενους, τον ουκρανικό λαό ενάντια στον ιμπεριαλισμό, την αντίδραση και το φασισμό, μακριά από εθνικιστικές διαιρέσεις και να τα συνδέσει με τα γενικότερα κοινωνικά προβλήματα δίνοντάς τους ένα ευρύτερο, προοδευτικό, επαναστατικό περιεχόμενο. Αναδημοσίευση από την εφημερίδα ΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ, 23/3/2014, www.m-lkke.grTags: ΟυκρανίαιμπεριαλισμόςΗΠΑΡωσίαΜ-Λ ΚΚΕΛΑΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ Tweet

View the discussion thread.