Οι πρώτες άγνωστες φεμινίστριες

09:06 8/3/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Οταν κάνουμε αναφορές σε επετειακές ημέρες θυμόμαστε και παρουσιάζουμε σημαντικούς συνανθρώπους –ειδικά τους πρωτοπόρους–, οι οποίοι έχουν σχέση με τις επετείους, πότε έγιναν οι νομοθετικές παρεμβάσεις, δηλαδή γίνεται μια επανεγγραφή γνωστών στοιχείων.

Συνήθως βάζουμε νέους στόχους, αναφερόμαστε στις διεκδικήσεις και σε πολιτικές πρακτικές. Κι από κοντά ακολουθούν οι θεωρίες, η ιστορία των πραγμάτων, η επιστημονική θεώρηση και ανάλυση.

Καλή ώρα, την Ημέρα της Γυναίκας κάποιοι μας πληροφορούν για τις πρωτιές των γυναικών· η πρώτη γυναίκα φοιτήτρια, δήμαρχος, βουλευτής, αεροπόρος,

πρωθυπουργός, αστροναύτης· πότε απέκτησαν το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι και άλλα.

Για τις άγνωστες, «ανώνυμες», γυναίκες, οι οποίες πρωτοστάτησαν στην καθημερινότητα της ζωής, στην εργασία, στην πολιτική, σπάνια γίνεται αναφορά, γιατί δεν γνωρίζουμε κάτι γι' αυτές· δεν μπήκε στον κόπο κάποιος να γράψει την ιστορία τους.

Ας κάνουμε μια αναφορά μνήμης σε δύο άγνωστες πρωτοπόρες του γυναικείου κινήματος, κι ας μη γνώριζαν ούτε οι ίδιες τις πράξεις τους. Τη δράση τους διέσωσε, κάνοντάς τες ηρωίδες σε χρονογραφήματα, ο Στράτης Μυριβήλης.

Οι εκλογές του 1915 ήταν οι πρώτες όπου συμμετείχαν οι κάτοικοι της Λέσβου μετά την απελευθέρωση του νησιού. Τότε παρουσιάστηκε μια γυναίκα, η Κρυστάλλη, στο εκλογικό τμήμα της Σκαμιάς και απαίτησε από τον δικαστικό να ψηφίσει στη θέση του άνδρα της, ο οποίος απουσίαζε από το χωριό για δουλειές.

Φανταζόμαστε την έκπληξη του δικαστικού, ο οποίος προσπάθησε να «την ξεκόψει από την αίθουσα, υποδεικνύων εις αυτήν ότι σ’ ένα τόσο απλό πράγμα διαφωνεί μαζί της η Ελληνική Νομοθεσία». Θα τη θυμόμαστε, αναρωτιέται ο Μυριβήλης, όταν το δικαίωμα ψήφου δοθεί στις γυναίκες;

Και κλείνει το γραφτό του με την επισήμανση: «Η Σκαμιά ανέδειξε την πρώτην Ελληνίδα σόφραζιστ. Δεν πρόκειται πια περί του γελοίου παρρενικού σοφραζετισμού της κουζίνας και των καλοπάνων των ελληνοφώνων μπεμπέδων. Στη Σκαμιά, κύριοι και κυρίες, παρουσιάστηκε προχθές 31 Μαΐου 1915 η πρώτη γυναίκα που ζήτησε παστρικά και ξάστερα να “ψηφίσει”!».

Την ίδια περίοδο άλλη μία γυναίκα, η Πηνιώ από τον προοδευτικό Μανταμάδο, ελλείψει άντρα στο σπιτικό της, κόβει αγορίστικα τα μαλλιά της, φορά βράκα και πιάνει δουλειά ως αγωγιάτης για να θρέψει την οικογένειά της.

«Τα τσουβάλια οι ελιές, που φορτώνοντας και ξεφορτώνοντας στο μουλάρι τα στήριζε πάνου στο στήθος της, τσάκισαν και μάραναν τη δροσιά του». Στον θάνατό της, στα 1923, γράφει ο Μυριβήλης ότι, όταν «η Μυτιλήνη αποχτήσει κίνηση φεμινιστική ας μην ξεχαστεί η πρωτομάρτισσα του κινήματος».

παγκόσμια ημέρα της γυναίκαςγυναίκες