Πανελλαδικές Εξετάσεις: Τελικά αποτύχαμε ή πετύχαμε;

12:55 11/6/2013 - Πηγή: Alfa Vita

ΆρθραΑρθρογράφος: Σπύρος Μπαλής

Κάθε χρόνο αυτή την περίοδο με αφορμή τις πανελλαδικές εξετάσεις διεξάγονται πολλές συζητήσεις για τη δυσκολία των θεμάτων, για την αγωνία των υποψηφίων φοιτητών, για τα ποσοστά των «καλών» γραπτών, για τα γραπτά που βαθμολογήθηκαν με βαθμούς κάτω από τη βάση. Συνειρμικά γίνονται σκέψεις για την ποιότητα του λυκείου και ανοικτά ή καλυμμένα ακούγονται σκέψεις για το «τι μάθημα γίνεται από τους καθηγητές στο Λύκειο». Του Σπύρου Μπαλή*

Φέτος οι μαθητές της Γ΄ τάξης (παιδιά 17-18 χρονών, να μην το ξεχνάμε) κλήθηκαν να εξεταστούν:

1. Σε μαθήματα

που δεν διδάσκονται ποτέ και καθόλου στο Λύκειο (μουσική) 2. Σε μαθήματα που δεν διδάσκονται ποτέ υποχρεωτικά στο Λύκειο και μάλιστα στην Γ΄ τάξη (σχέδιο) 3. Σε μαθήματα που είτε δεν υπάρχουν στην Γ΄ τάξη είτε η διδακτέα ύλη δεν αντιστοιχεί καθόλου στις απαιτήσεις των εξεταζομένων θεμάτων (ξένες γλώσσες, αθλήματα) 4. Σε θέματα που ο βαθμός δυσκολίας τους υπερβαίνει τις δυνατότητες των μαθητών όχι γιατί οι μαθητές είναι κουτοί αλλά γιατί η από καιρό απαξίωση του λυκείου κάνει αδύνατη τη διδασκαλία τέτοιων θεμάτων στο συνήθη χρόνο διδασκαλίας των μαθημάτων. 5. Σε θέματα που στη διάρκεια της τρίωρης εξέτασης δεν προλαβαίνουν να απαντηθούν. 6. Σε θέματα που οι απαιτήσεις ήταν αυξημένες ή η διατύπωσή τους έπρεπε να ήταν σαφέστερη. Τι είναι άραγε οι Πανελλαδικές Εξετάσεις;  Είναι μόνο ο τρόπος εισαγωγής στα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ;  Είναι εξετάσεις που το επίπεδο τους αντιστοιχεί στο επίπεδο της παρεχόμενης εκπαίδευσης;  Είναι αφορμή για την απόδειξη της «επιστημοσύνης» κάποιων εισηγητών των θεμάτων; Είναι ο τρόπος απασχόλησης καθηγητών στα φροντιστήρια (όλων των τύπων); Είναι μια διαδικασία της οποίας η εγκυρότητα, η αξιοπιστία και η διαφάνεια έχει καταξιωθεί στη συνείδηση του κόσμου (μπορούμε λοιπόν αν θέλουμε να έχουμε διαδικασίες αξιόπιστες και αδιαμφισβήτητες). Διαδικασία που στηρίζεται στην αυταπάρνηση της μεγάλης πλειοψηφίας των καθηγητών που στελεχώνουν τα εξεταστικά και βαθμολογικά κέντρα με εξευτελιστικές αποζημιώσεις. Διαδικασία μέσα από την οποία, χωρίς να είναι σωστό, κατοχυρώνεται στη συνείδηση των οικείων και της κοινωνίας ο απόφοιτος του Λυκείου ως επιτυχημένος ή όχι. Διαδικασία όμως ενός συστήματος στην ουσία του αποτυχημένου και επικίνδυνου. Το εκπαιδευτικό σύστημα είναι ήδη αποτυχημένο αφού σχεδιάστηκε είτε από ανθρώπους που είναι μακριά από το πραγματικό σχολείο είτε αντιγράφοντας ξένα ξεπερασμένα ή αποτυχημένα εκπαιδευτικά συστήματα. Είναι επικίνδυνο γιατί παράγει σωρηδόν λειτουργικά αναλφάβητους και κοινωνικά ανέτοιμους και απαίδευτους νέους πολίτες. Το υπάρχον Λύκειο αποτελεί κοπτοραπτική των τελευταίων είκοσι χρόνων.  Πότε άραγε έγινε η όποια αλλαγή στο σχολείο μετά από έρευνα επιστημονική με τη βοήθεια των σχετικών πανεπιστημιακών σχολών στην οποία συμμετείχαν με γνώμη και εμπειρίες οι μαχόμενοι εκπαιδευτικοί, οι γονείς και οι μαθητές; Πότε άραγε προηγήθηκε της εφαρμογής μέτρων στο σχολείο πιλοτική εφαρμογή που τα συμπεράσματά της συζητήθηκαν δημόσια πριν την γενικευμένη εφαρμογή των μέτρων; Πότε άραγε έγινε επιστημονική αποτίμηση προηγούμενου εκπαιδευτικού συστήματος από την οποία θα προέκυπτε και η ανάγκη αντικατάστασής του; Πότε έγινε επιστημονική και δημόσια συζήτηση αποτυχημένων παρεμβάσεων για να αναζητηθούν λύσεις (η βάση του 10,το πολλαπλό βιβλίο κλπ); Πότε άραγε η όποια επέμβαση στο σχολείο είχε ως ειλικρινή στόχο τη βελτίωση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και όχι καλυμμένα κομματικά ή άλλα συμφέροντα;Γιατί άραγε πάντα η όποια συζήτηση για την εκπαίδευση αρχίζει και εξαντλείται στον τρόπο εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο; Γιατί πάντα η όποια συζήτηση αφήνεται στα κοράκια- παπαγαλάκια των ΜΜΕ; Μήπως γιατί είναι η αποστολή τους να προετοιμάσουν το έδαφος για τις ορέξεις των αφεντικών τους; Το Λύκειο χρειάζεται αλλαγή εκ βάθρων τώρα.  Μια αλλαγή που θα έχει πάρει υπόψη της τις ανάγκες της χώρας μας, μια αλλαγή που θα σχεδιαστεί από ανθρώπους που αγαπούν τη χώρα τους. Από ανθρώπους που θα χρησιμοποιήσουν την παγκόσμια εκπαιδευτική εμπειρία και δεν θα αντιγράφουν απλώς την Εσπερία, από ανθρώπους που θα έχουν μελετήσει τη ζωντανή πραγματικότητα του σχολείου, μια αλλαγή που θα πάρει υπόψη της τις ανάγκες του λαού μας και όχι των νέων βεζίρηδων που έχουν καθίσει στο σβέρκο μας.  Μια αλλαγή που δεν θα αποσκοπεί κυρίως να εξυπηρετήσει τα ποικίλα συμφέροντα ιδιωτικών εκπαιδευτηρίων και ευρωπαϊκών πανεπιστημιακών «μαγαζιών», που την ανάγκη μόρφωσης και επιστημονικής τεχνικής κατάρτισης της νεολαίας της πατρίδας μας τη βλέπουν σαν μια μεγάλη και επικερδή αγορά. Έχει αποδειχτεί ότι όταν η χώρα μας χρειαζόταν το τεχνικό και επιστημονικό προσωπικό για την ανάπτυξή της βρήκε και εφάρμοσε εκπαιδευτικά συστήματα που ήταν για τότε αποτελεσματικά. Οι επεμβάσεις που σιωπηλά γίνονται τα τελευταία χρόνια στο σχολείο αν και διακρίνονται από μια ενιαία φιλοσοφία είναι στην εφαρμογή τους αποσπασματικά, βιαστικά, εκ πρώτης όψεως χωρίς ολοκληρωμένο σχεδιασμό και διαλύουν το σχολείο χωρίς να φαίνεται. Το αντίθετο, διαφημίζονται για καινοτομίες που δήθεν εκσυγχρονίζουν το Λύκειο (ερευνητική εργασία κλπ). Αν το Λύκειο σήμερα λειτουργεί αυτό οφείλεται στην αυταπάρνηση των εκπαιδευτικών. Πανελλαδικές εξετάσεις για ποιους μαθητές;  Για μαθητές που έχουν απαξιώσει το λύκειο αφού οι απαιτήσεις των θεμάτων και η ανυπαρξία εξεταζομένων μαθημάτων τους οδηγούν στην αγκαλιά των φροντιστηρίων (χωρίς φροντιστήριο δεν μπαίνεις στο πανεπιστήμιο).  Για μαθητές που στην Γ΄ τάξη έρχονταν στο σχολείο, μέχρι τώρα, με την πεποίθηση ότι δεν θα μάθουν απ’ αυτό αλλά χρειάζονται το απολυτήριο και τη βεβαίωση πρόσβασης για να γραφτούν στα ΑΕΙ ή ΤΕΙ.  Για μαθητές που η αυξανόμενη οικονομική ανέχεια τους αναγκάζει να περικόψουν δραστικά την φροντιστηριακή προετοιμασία τους και να αρκεστούν στο προσωπικό τους διάβασμα (άρα ανέτοιμοι να αντιμετωπίσουν το βαθμό δυσκολίας των θεμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων).  Για μαθητές που η κακή ποιότητα της τεχνολογικής εκπαίδευσης ή η μετατροπή των ΕΠΑΛ σε αποθήκες των «κακών» μαθητών τους οδηγεί εκόντες άκοντες στην αρένα των πανελλαδικών εξετάσεων χωρίς καμία ελπίδα ή με την ψευδαίσθηση ότι κάτι μπορεί να κάνουν.  Για μαθητές που δεν ξέρουν ακόμα σε ποια πόλη θα είναι η σχολή ή το τμήμα που θα επιλέξουν, ποιο από τα τμήματα που έχουν ακούσει ότι υπάρχουν θα υφίσταται πραγματικά από το Σεπτέμβρη, ποια επαγγελματικά δικαιώματα θα έχουν όταν και αν ολοκληρώσουν τις σπουδές τους.  Για παιδιά 17 και 18 χρονών που δεν είναι έτοιμοι επιστήμονες όπως απαιτούν αρκετές φορές κάποια θέματα των εξετάσεων. Πανελλαδικές εξετάσεις ιδιαίτερα αυξημένης δυσκολίας ή απαιτήσεων φέτος μέσα στο κλίμα που προαναφέρθηκε γιατί; Οι θέσεις των εισακτέων είναι προκαθορισμένες. Είτε οι μαθητές γράψουν σε «εύκολα» είτε γράψουν σε «δύσκολα» θέματα δεν αλλάζει ο αριθμός των εισακτέων.Τότε γιατί;  Μήπως γιατί πρέπει να φανεί για μια ακόμη φορά ότι φταίει το σχολείο και οι καθηγητές που δεν κάνουν μάθημα, ώστε να δικαιολογηθεί όλη η καταιγίδα των μέτρων που έχει ήδη αναγγελθεί εναντίον του σχολείου και των εκπαιδευτικών;  Μήπως γιατί ο «αποτυχημένος» μαθητής είναι πιο διαχειρίσιμος και ως πολίτης;  Μήπως γιατί η «αποτυχία» οδηγεί πιο εύκολα, πιο βιαστικά στις επιλογές των ιδιωτικών μεταλυκειακών κέντρων χωρίς μεγάλες απαιτήσεις;  Μήπως γιατί δεν πρέπει να ανακαλύψει ο μαθητής ότι η πολιτεία (που έχει όμως ονοματεπώνυμο και συγκεκριμένη πολιτική φιλοσοφία) δεν νοιάστηκε να έχει ο ‘Έλληνας μαθητής στη σχολική του ζωή πολλαπλές επιλογές για επαγγελματική προοπτική;  Μήπως γιατί η πολιτεία δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες της;  Μήπως τελικά γιατί οι Πανελλαδικές Εξετάσεις αποκαλύπτουν όλη τη γύμνια και την εγκληματική αδιαφορία του κράτους να ετοιμάσει ένα εκπαιδευτικό σύστημα για τη δημιουργία απαιτητικών συνειδητοποιημένων πολιτών που την επαγγελματική τους σταδιοδρομία θα τη στηρίζουν στην αισιοδοξία και την απορρέουσα από τη γνώση επιτυχία και όχι στο «αϊ σιχτίρ» και την σκοπούμενη αποτυχία; *Ο Σπύρος Μπαλής είναι καθηγητής Λυκείου Πηγή: tvxs.gr Tweet Ετικέτες: Σπύρος Μπαλήςπανελλήνιεςεξεταστικό σύστημα