ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ 2014: Προτεινόμενα θέματα και απαντήσεις για το μάθημα της Ιστορίας Κατεύθυνσης

12:34 8/5/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

ΙΣΤΟΡΙΑ ΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΚΑΤΕΥΘΥΝΣΗΣ

Α.1. Να δώσετε το περιεχόμενο των ακόλουθων ιστορικών όρων:

«Αρχή της δεδηλωμένης»

«Πάουερ»

«Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Ελλήνων της Ρωσίας»

Α.2. Να συνδέσετε τα στοιχεία της στήλης Α΄ με τα στοιχεία της στήλης Β΄ (μία χρονολογία περισσεύει)

ΣΤΗΛΗ Α΄

ΣΤΗΛΗ Β΄

1. Έκδοση του Χάτι Σερίφ

2. Διαδήλωση των επαγγελματικών σωματείων της Αθήνας

3. Υπογραφή της Συνθήκης του

Βουκουρεστίου

4. Αγροτική εξέγερση στο Κιλελέρ

5. Έκδοση του πρώτου επίσημου ψηφίσματος της ένωσης της Κρήτης με την Ελλάδα από την Κρητική Κυβέρνηση

I. Αύγουστος 1913

II. 1839

III. 24 Σεπτεμβρίου 1908

IV. 1918

V. 14 Σεπτεμβρίου 1909

VI. 1910

B.1. Ποιοι παράγοντες επηρέαζαν τη διαμόρφωση και υλοποίηση των πολιτικών επιλογών του Βενιζέλου τη δεκαετία του 1910;

B.2. Με ποιό τρόπο αντέδρασαν οι Μεγάλες Δυνάμεις στην κατάλυση της Αρμοστείας της Κρήτης;

Γ. Αξιοποιώντας τις ιστορικές σας γνώσεις και αντλώντας στοιχεία από τα παρακάτω κείμενα:

α) Να περιγράψετε και να αντιπαραθέσετε τη συμπεριφορά τόσο του Ιωάννη Κωλέττη όσο και του Αλέξανδρου Κουμουνδούρο στο κοινοβούλιο.

β) Να παρουσιάσετε τα αιτήματα που εξέφρασαν οι αντιπολιτευτικοί όμιλοι κατά τα τέλη της δεκαετίας του 1850, των οποίων εκφραστής υπήρξε ο Α. Κουμουνδούρος.

Κείμενο Α΄

«Ο Κουμουνδούρος μπορεί να θεωρηθεί ως ο πρώτος Έλληνας πολιτικός με συνείδηση κοινοβουλευτική. Ήθελε η κυβέρνηση του να στηρίζεται στην πλειοψηφία των βουλευτών και γι΄αυτό, μιλώντας στη Βουλή, προσπαθούσε να πείσει και όχι να δελεάσει, όπως επιδίωκε ο Δεληγιώργης. Εκτιμούσε την αγχίνοια του Βούλγαρη και σεβόταν την πατριαρχική νοοτροπία του, αλλά αρνιόταν να υποταχθεί στον αυταρχισμό του. Συμπαθούσε το Δεληγιώργη, αλλά δεν εμπιστευόταν, γι΄αυτό και δε συνεργάστηκε μαζί του. Εκτιμούσε τον Τρικούπη, αλλά και τον αντιπαθούσε βαθύτατα, γι΄αυτό και τον χρησιμοποίησε μία και μόνη φορά. Ο Κουμουνδούρος είχε όλες τις αρετές που πρέπει να στολίζουν έναν κοινοβουλευτικό άνδρα. Ψυχραιμία, ανεξικακία, ελαστικότητα, προσαρμοστικότητα, καλή διάθεση, ευγένεια στους τρόπους, επιμέλεια, εργατικότητα, επιμονή, όσο και υπομονή, πραότητα. Δε θύμωνε και δε λύπησε σχεδόν, κανένα, γι αυτό και τον χαρακτήριζαν «γλυκύτατο». Με απόλυτη ευλάβεια τηρούσε όλους τους κανόνες στο κοινοβουλευτικό παιχνίδι και δεν προσπάθησε ποτέ να βγει έξω από τα συνταγματικά πλαίσια».

Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, τόμος ΙΓ΄, σελ. 248.

Κείμενο Β΄

«Το 1847 στις εκλογές που διάρκεσαν δύο μήνες περίπου, η διοίκηση πλαστογράφησε εκλογικούς καταλόγους και χρησιμοποίησε σκανδαλώδη μέτρα επηρεασμού των εκλογέων. Το 1844 ήδη, ο Κωλέττης είχε κατορθώσει στη διαδικασία ελέγχου των εκλογών να ακυρώσει σημαντικό μέρος των εδρών της αντιπολίτευσης μη αρεστοί καθηγητές του πανεπιστημίου απολύθηκαν. Ευχαριστημένη η βασίλισσα Αμαλία σημείωνε για τον Κωλέττη: «δεν μπορεί να παραπονεθεί κανείς ότι είναι πολύ συνταγματικός, πολύ φιλελεύθερος». Ο Κωλέττης φρόντιζε τους οπαδούς του μέσω της πατρωνίας των αξιωμάτων στον κρατικό μηχανισμό: στο στρατό αναλογούσε ένας αξιωματικός σε επτά άνδρες, εβδομήντα στρατηγοί διοικούσαν 10.000 άνδρες! Ανάλογα συμπεριφερόταν ο Κωλέττης και προς το κοινοβούλιο: το 1846/1847 κατείχε ο ίδιος πέντε από τα επτά υπουργεία,δεν εμφανίστηκε όμως σε καμία από τις δέκα συνεδριάσεις της Βουλής, καθιστώντας έτσι αδύνατο τον αποτελεσματικό κοινοβουλευτικό έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας. Με τη στήριξη του Όθωνα ο Κωλέττης βρέθηκε αντίθετος σε κάθε προσπάθεια της Βουλής ή της γερουσίας να επηρεάσουν το σχηματισμό της κυβέρνησης. Και όταν δεν έμενε άλλο μέσο, τότε οι βουλευτές του αποχωρούσαν από την αίθουσα, για να μην μπορεί η Βουλή να αποφασίσει».

Gunnar Hering, Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936, τ. Α΄, ΜΙΕΤ 2004, σελ.293-294.

Κείμενο Γ΄

«Δεν έφτανε η βία και η νοθεία. Ο Κωλέτης δεν δίστασε να αποκλείσει από τη Βουλή σαράντα και πλέον εκλεγμένους βουλευτές του Μαυροκορδάτου αλλά και τον ίδιο που είχε εκλεγεί σε... τέσσερις περιφέρειες... Οι κενές έδρες καλύφθηκαν από τους αποτυχόντες υποψηφίους του Κωλέτη».

Γιώργος Ρωμαίος, Η Περιπέτεια του Κοινοβουλευτισμού στην Ελλάδα (1844-2009).

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

Α.1. Αρχή της δεδηλωμένης:

«Παρά την έντονη αντίδραση του βασιλιά ..... του πολιτικού τοπίου», σχολικό

βιβλίο, σελ. 78-79.

Πάουερ:

«Την ίδια περίπου εποχή.... τραμ και λεωφορεία», σχολικό βιβλίο, σελ. 53. Καλό θα ήταν να υπάρξει μια μικρή εισαγωγή, που θα ερμηνεύει τη φράση «Την ίδια περίπου εποχή»: Μετά την έλευση των προσφύγων και τον πολλαπλασιασμό των κατοίκων της Αθήνας ( σε 1.000.000) ήταν ανάγκη να γίνουν επενδύσεις και να βελτιωθούν οι υποδομές.

Α΄ Πανελλήνιο Συνέδριο Ελλήνων της Ρωσίας:

«Ο ξεριζωμός των Ελλήνων.... πόλη Ροστόβ», σχολικό βιβλίο, σελ. 249.

Α.2. 1→ II 2→ V 3→ I 4→ VI 5→ III

Β.1. «Ο Βενιζέλος δεν ήταν μόνος στη διαδικασία διαμόρφωσης ... αυξημένες στρατιωτικές δαπάνες», σχολικό βιβλίο, σελ. 48.

Β.2. «Παρά τις έντονες διαμαρτυρίες της Τουρκίας ... απέκοψε τον ιστό της», σχολικό βιβλίο, σελ. 218.

Γ.α) Σχολικό βιβλίο, σελ. 73 – 74 : « Ο Κωλέττης, ως αρχηγός του γαλλικού κόμματος... για τη διαδοχή».

Κείμενο Α΄

Το 1847 στις εκλογές που διάρκεσαν δύο μήνες περίπου, η διοίκηση πλαστογράφησε εκλογικούς καταλόγους και χρησιμοποίησε σκανδαλώδη μέτρα τρομοκρατικού επηρεασμού των εκλογέων. Ο Κωλέττης φρόντιζε τους οπαδούς του μέσω της πατρωνίας των αξιωμάτων στον κρατικό μηχανισμό: στο στρατό αναλογούσε ένας αξιωματικός σε επτά άνδρες, 70 στρατηγοί διοικούσαν 10.000 άνδρες! Ανάλογα συμπεριφερόταν ο Κωλέττης και προς το κοινοβούλιο. Το 1846/1847 κατείχε ο ίδιος πέντε από τα επτά υπουργεία δεν εμφανίστηκε όμως σε καμιά από τις 10 συνεδριάσεις της βουλής, εμποδίζοντας έτσι τον αποτελεσματικό κοινοβουλευτικό έλεγχο της εκτελεστικής εξουσίας. Με τη στήριξη του Όθωνα, ο Κωλέττης εναντιώθηκε σε κάθε προσπάθεια της βουλής ή της γερουσίας να επηρεάσουν το σχηματισμό της κυβέρνησης. Και όταν δεν έμενε άλλο μέσο, τότε οι βουλευτές του αποχωρούσαν από την αίθουσα, για να μη μπορεί η βουλή να αποφασίσει.

Κείμενο Γ΄

Ο Κωλέττης δεν δίστασε να αποκλείσει από τη Βουλή σαράντα και πλέον εκλεγμένους βουλευτές του Μαυροκορδάτου αλλά και τον ίδιο που είχε εκλεγεί σε τέσσερις περιφέρειες. Οι κενές έδρες καλύφθηκαν από τους αποτυχόντες υποψηφίους του Κωλέττη.

Κείμενο Β΄

Ο Κουμουνδούρος μπορεί να θεωρηθεί ως ο πρώτος Έλληνας πολιτικός με κοινοβουλευτική συνείδηση. Ήθελε η κυβέρνησή του να στηρίζεται στην πλειοψηφία των βουλευτών. Προσπαθούσε να πείσει κατά τη διάρκεια των ομιλιών του στη Βουλή και όχι να δελεάσει ή να παραπλανήσει. Είχε όλες τις αρετές που πρέπει να στολίζουν ένα κοινοβουλευτικό άνδρα. Ήταν ψύχραιμος, ανεξίκακος, ελαστικός, προσαρμοστικός, με καλή διάθεση και ευγένεια στους τρόπους, επιμελής εργατικός, επίμονος, υπομονετικός, και πράος. Χαρακτηριζόταν γλυκύτατος. Με απόλυτη ευλάβεια τήρησε όλους τους κανόνες και δεν προσπάθησε να βγει έξω από τα συνταγματικά πλαίσια.

β) Σχολικό βιβλίο σελ. 75 -76: « Περί τα τέλη της δεκαετίας του 1850 ... Αλέξανδρος Κουμουνδούρος».

Επιμέλεια θεμάτων:

Βενέρη Μαρία – Καρακωνσταντάκης Γιώργος - Κασσαπάκης Βασίλης - Κριτσωτάκη Ράνια

Μαρκάκη Πόπη – Ξενάκη Αθηνά – Χαλκιαδάκη Μαρίνα

Επισκεφθείτε το φροντιστηριακό όμιλο ΕΝΑ εδώ

Tags: Φροντιστηριακός Ομιλος ΕΝΑπροτεινόμενα θέματα Tweet

View the discussion thread.