Παραίτηση Σχολικού Συμβούλου εξ αιτίας της αξιολόγησης, του Δημήτρη Βλαχοδήμου

07:53 21/1/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Ο Ιούνιος ήρθε νωρίς

(Το χρονικό ενός αποχαιρετισμού

ή της απαλλαγής από τα καθήκοντα σχολικού συμβούλου φιλολόγων νομού Λασιθίου)

Η πρώτη μέρα που πέρασα στο Γραφείο Σχολικού Συμβούλου Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Λασιθίου με έδρα τον Άγιο Νικόλαο ήταν στις 19 Δεκεμβρίου 2013, μέρα βροχερή και παγωμένη. Ερημιά στους δρόμους, ανεπαίσθητος χριστουγεννιάτικος στολισμός, ένιωσα σαν τον Καρυωτάκη στην Πρέβεζα. Στις 19 Δεκεμβρίου 2014, έναν χρόνο μετά, ο καιρός ήταν καλός, κυκλοφορούσε κόσμος, η πόλη στολισμένη

αισθητώς, κι εγώ ετοιμαζόμουν να επιστρέψω στην οικογένειά μου για Χριστούγεννα.

Είχε όμως αλλάξει κάτι: την προηγούμενη ακριβώς ημέρα, στις 18/12/2014, ζήτησα από το Συμβούλιο Επιλογής Σχολικών Συμβούλων Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης «να με απαλλάξει από τα καθήκοντά μου ως σχολικού συμβούλου, για προσωπικούς λόγους ―ηθικής ακεραιότητος και ευθιξίας―, επειδή παρά τις αγαθές προθέσεις μου δεν μπόρεσα να αποφύγω ή να αποτρέψω τον καννιβαλισμό της αξιολογικής διαδικασίας και την άκρως επικίνδυνη μοριολαγνεία της, ιδίως κατά την β΄ φάση, δηλαδή τής αξιολόγησης διευθυντών σχολικών μονάδων». Η διαδικασία ολοκληρώθηκε εκπληκτικά νωρίς —για ένα κράτος βραδύτατο πανθομολογουμένως—και η απαλλαγή από τα καθήκοντά μου υπογράφτηκε στις 30/12/2014.

Πρώτη φορά είχα σκεφτεί να παραιτηθώ στις 8/9/2014, τρεις μέρες μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης σχολικών συμβούλων, αλλά αγνόησα την ΕΝΤΟΛΗ (έναν άκρως προσωπικό τρόπο εξόδου από κρίσιμα διλήμματα). Είχα βαθμολογηθεί με «81,10: εξαιρετικός» —βαθμός που πιστεύω ότι δεν ανταποκρίνεται στο έργο που είχα προσφέρει, συγκρίνοντας τον εαυτό μου με σχολικούς συμβούλους που βαθμολογήθηκαν με άριστα των αρίστων και αποτελούν χαρακτηριστικά δείγματα μνημειώδους ανεπάρκειας ή ανοησίας πανελληνίου και διεθνούς βεληνεκούς. Ήλπιζα ότι η ΑΔΙΠΠΔΕ θα εξέταζε τις ενστάσεις μας με πνεύμα δικαιοσύνης, αλλά ηπατήθην για δεύτερη φορά. Γι’ αυτόν τον λόγο έστειλα στις 28 Νοεμβρίου στην γραμματεία της ΑΔΙΠΠΔΕ το παρακάτω μήνυμα, για το οποίο δεν έχω λάβει επίσημη απάντηση ακόμα (12/1/2015):

«Παρακαλώ, να μεταφέρετε στα αξιότιμα μέλη της Αρχής σας την πικρία μου, επειδή τρέφαμε λιγοστές ελπίδες ότι η ΑΔΙΠΠΔΕ θα εξετάσει με πνεύμα δικαιοσύνης τις ενστάσεις μας. Δικαιώσατε έτσι τους πρωτοβάθμιους αξιολογητές μας, οι οποίοι σε επίπεδο Κρήτης υποτίμησαν τόσο το έργο σχολικών συμβούλων που τοποθετήθηκαν κατά το σχολικό έτος 2013-14, όπως εγώ (χωρίς πουθενά το ΠΔ 152/2013 να ορίζει τέτοια διάκριση) όσο και εκείνων που διαφωνούσαν μαζί τους... Αντιθέτως οι εδώ πρωτοβάθμιοι αξιολογητές μας, ευνόησαν ορισμένους συναδέλφους, και είναι θλιβερό που δεν έχει θεσπισθεί ο έλεγχος και η λογοδοσία των αξιολογητών. Πρέπει να ενδιαφερθείτε να μάθετε πώς πήραν 100 σχολικοί σύμβουλοι που δεν τολμούν να πατήσουν το πόδι τους σε κεντρικά σχολεία της έδρας τους ή είναι τόσο ανίκανοι που δημιουργούν συνεχώς προβλήματα, παντού με όλους. Ομοίως να ερευνηθούν οι λόγοι για τους οποίους υπήρξε σύμπνοια και άριστη αντιμετώπιση κατά την αξιολόγηση και βαθμολόγηση των σχολικών συμβούλων πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης Κρήτης, ενώ δεν συνέβη το ίδιο με τους σχολικούς συμβούλους της Δευτεροβάθμιας. Ποια δυσαρμονία και ποια εγγύτητα πληρώσαμε άραγε; Η συνέχιση της αδικίας δημιουργεί τεράστια ηθικά ζητήματα, και απορώ γιατί χρειάστηκε τόσος καιρός για να απορρίψετε τις ενστάσεις μας. Αποδείξατε ότι η δυνατότητα ενστάσεως αποτελεί επίφαση δημοκρατικότητας και όχι ουσιαστική λειτουργία αποκατάστασης της δικαιοσύνης. Επιβεβαιώσατε την υποψία μας ότι η κεντρική διοίκηση δεν πρόκειται ποτέ να εκθέσει τα πρωτοπαλίκαρά της, θέτοντας εν αμφιβόλω την αξία τους και την παραμονή τους στο αξίωμα. Λυπάμαι γενικότερα, επειδή δυναμιτίστηκε εξ αρχής ο θεσμός της αξιολόγησης πανελλαδικώς, από ανθρώπους μειωμένων προσόντων ή μειωμένης αντιλήψεως προφανώς, και πέφτει τώρα όλο το βάρος στους ώμους των σχολικών συμβούλων να διασώσουμε λίγο από το κύρος της διαδικασίας, όσο θα αξιολογούμε τους διευθυντές σχολικών μονάδων και τους υπεύθυνους της Δευτεροβάθμιας κατά την Β΄ φάση της αξιολόγησης. Προσωπική μου μέριμνα θα είναι να μην αδικήσω κανέναν απολύτως και να μην υποτιμήσω το έργο των 29 διευθυντών και των 4 υπευθύνων που πρόκειται να αξιολογήσω. Πιστεύω πως αν δώσω το κακό παράδειγμα εγώ ή μιμηθώ τους πρωτοβάθμιους αξιολογητές μου, θα διαλυθούν τα σχολεία και οι σχέσεις όλης της εκπαιδευτικής κοινότητας θα τιναχθούν στον αέρα. Ελπίζω τέλος, ότι θα ανακοινώσετε στατιστικά στοιχεία επί των ενστάσεων για να φανεί το μέγεθος της αδικίας, της αποκαταστάσεως, της προέλευσης και της βαθμίδας των ενισταμένων, πόσες ενστάσεις έγιναν και πόσες απορρίφθηκαν κλπ.

Δ. Φ. Βλαχοδήμος
σχολικός σύμβουλος φιλολόγων νομού Λασιθίου

βαθμολογημένος -και αδικημένος- δυο φορές με 81,10».

Στις 8/12/2014 ενώπιον των τριών επικεφαλής τής Περιφερειακής στο Ηράκλειο ενημερώθηκα για μια γραπτή πολυσέλιδη ανώνυμη καταγγελία εις βάρος μου, από διευθυντές σχολικών μονάδων, καταγγελία για την αξιολόγησή τους, το έργο και την παρουσία μου στον νομό Λασιθίου. Η καταγγελία είχε ταχυδρομηθεί από τον Άγιο Νικόλαο, όπως διέκρινα στην σφραγίδα του ταχυδρομείου.

Διαβάζοντάς την έπεσα από τα σύννεφα, γιατί η καταγγελία περιείχε λεπτομέρειες από τις δυο ομαδικές ενημερώσεις διευθυντών για την αξιολόγησή τους στον Άγιο Νικόλαο και την Ιεράπετρα στις 18 και 19 Νοεμβρίου αντίστοιχα: ήταν σαν κάποιος να είχε απομαγνητοφωνήσει τα λεγόμενά μου ακριβώς, παρανοώντας το πνεύμα μου. Η ειλικρίνεια και η εμπιστοσύνη, στις οποίες νόμιζα ότι είχα θεμελιώσει την επικοινωνία και συνεργασία μου με τα σχολεία, εξαφανίστηκαν μπροστά στον φόβο της αξιολόγησης. Ούτε λίγο ούτε πολύ, οι καταγγέλλοντες θεωρούσαν ότι θα αδικηθούν αν αξιολογηθούν όλοι οι διευθυντές επιεικώς, και από αυτό κατάλαβα ότι μάλλον πρόκειται για προσοντούχους, οι οποίοι δεν ήθελαν να εξομοιωθούν με συναδέλφους τους μειωμένων (κατά τους καταγγέλλοντες) προσόντων. Δεν μπορούμε να παίζουμε με βαθμούς, κλιμάκια και χρήματα που θα διακινδύνευαν να χάσουν αν αξιολογούνταν από εμένα… Μεγαλύτερο αγκάθι φαίνεται να αποτελούσε η κατηγορία της αυτο-αξιολόγησης, για την οποία θεώρησαν μικρή (!) την προτεινόμενη εκ μέρους μου βαθμολογία από 91 έως 99 —αναλόγως της (αναρτημένης στην πλατφόρμα τής αεε) στάσης του σχολείου τους απέναντι στην συνεργασία και επικοινωνία με τους σχολικούς συμβούλους. Αυτό το σημείο είναι ενδεχομένως το πιο ισχυρό τεκμήριο από το οποίο μπορεί να προδίδεται ο αρχικός ή μοναδικός εμπνευστής τής καταγγελίας, συν το ότι πρόκειται για άτομο που γράφει με ευχέρεια μεγάλα κείμενα, καλύπτοντας βαθιές και μεγάλες ανασφάλειες.

Αξίζει να μελετηθεί και να αντιμετωπιστεί πολλαπλώς η ενδημική συνήθεια των ανώνυμων καταγγελιών, ακόμα και μεταξύ συναδέλφων στο ίδιο σχολείο, χαρακτηριστικό φαινόμενο του νομού Λασιθίου. Οι ανώνυμες καταγγελίες είναι πράξεις ανέντιμες και απεχθείς· κανονικά έπρεπε να πετάγονται αμέσως στον κάλαθο των αχρήστων. Η εναντίον μου ανώνυμη καταγγελία στάθηκε αφορμή να ελεγχθώ και να μου υποδειχθεί η αλλαγή πλεύσης τόσο ως προς την αξιολόγηση όσο και ως προς την γενικότερη επικοινωνία και συνεργασία μου με τα σχολεία. Το μήνυμα ήταν «Βλαχοδήμο, μην έχεις εμπιστοσύνη σε κανέναν, φυλάξου και συμμορφώσου». Διαφωνώ και διαχωρίζω την θέση μου. Η αξιολόγηση, επειδή αφορά την δημόσια δράση μας, οφείλει να είναι διαφανής και δημοκρατική διαδικασία, όχι συνωμοτική —με παρασκήνια, σκευωρίες, προσωποληψίες. Οι άξονες της αξιολόγησης θα έπρεπε να επικεντρώνονται σε τρία κεφαλαιώδη ερωτήματα για κάθε εκπαιδευτικό/αξιολογούμενο: 1) Κάνει την δουλειά του; 2) Είναι συνεπής; και 3) Τι χρειάζεται να διορθώσει;

Οι λόγοι για του οποίους ήθελα να είμαι επιεικής και γενναιόδωρος κατά την β΄ φάση της αξιολόγησης, των διευθυντών δηλαδή, ήταν οι παρακάτω: α) αξιολογούσα διευθυντές στην επιλογή των οποίων δεν είχα κανέναν λόγο, δεν τους επέλεξα ο ίδιος β) συνεργάστηκα μαζί τους από τον Ιανουάριο του 2014 και εξής, για έναν χρόνο μονάχα και γ) τον Ιούνιο του 2015 θα εγκατέλειπα ούτως ή άλλως τον Άγιο Νικόλαο (ακόμα και αν παρατεινόταν η θητεία των σχολικών συμβούλων). Δεν ήθελα να υποστεί κανείς την δοκιμασία και αδικία που υπέστην ο ίδιος στην αξιολόγησή μου. Έτσι όπως θεσπίστηκε και εφαρμόζεται η αξιολόγηση βάσει του ΠΔ 152/2013 δεν οδηγεί πουθενά, το ζούμε ήδη από τον περασμένο Αύγουστο, και έχει ολέθριες επιπτώσεις στην συνεργασία των εκπαιδευτικών και την λειτουργία των σχολείων. Δεν ήθελα να αδικηθεί ούτε ένας διευθυντής, επειδή αναγνωρίζω ότι οι διευθυντές, κάνουν την δουλειά του υπό δυσμενείς συνθήκες, το έργο τους είναι απαιτητικό, η αυξανόμενη γραφειοκρατία και ο υπέρμετρος συγκεντρωτισμός των τελευταίων ετών —περιφερειακός και κεντρικός— τούς έχουν συνθλίψει. Η πλειονότητα των αξιολογουμένων όχι μόνο μάστερ ή διατριβή δεν διέθετε, αλλά ούτε πτυχίο ξένης γλώσσας. Το να βαθμολογούνταν με 100 στην επαγγελματική ανάπτυξη —βάσει του ΠΔ και όχι της πολυσέλιδης ερμηνείας του εκ μέρους του ΙΕΠ— θα τους απέδιδε στην συγκεκριμένη κατηγορία, τελικό βαθμό 85: πολύ μικρό κατ’ εμέ και ανάξιο λόγου σχεδόν, επειδή η ουσία της δουλειάς μας στο σχολείο κρύβεται κάτω από την επιφάνεια των μετρήσιμων προσόντων.

Κατόπιν των ανωτέρω, συνειδητοποίησα ότι δεν υπήρχε κανένας απολύτως λόγος να παραμείνω στην θέση μου ούτε λεπτό, επειδή σε καμιά περίπτωση δεν θα ήθελα να αναγκάσω έστω και έναν άνθρωπο (διευθυντή εν προκειμένω) να υποκρίνεται… Πιστεύω ότι ο ρόλος οποιουδήποτε στελέχους της εκπαίδευσης είναι να διευκολύνει το έργο σχολείων και συναδέλφων, και όχι να προκαλεί προβλήματα ή αναστάτωση. Χαριτολογώντας έλεγα στην αρχή της θητείας μου, ότι ως σχολικός σύμβουλος φιλολόγων νομού Λασιθίου «Ήρθα στην θέση ενός νεκρού (του Πολυζωάκη) και δύο συνταξιούχων (Μουντζούρη και Πλανάκη), οπότε και η δική μου μοίρα είναι προδιαγεγραμμένη». Ομολογώ, ότι μια τέτοια εξέλιξη, όπως αυτή που βίωσα στις 8 Δεκεμβρίου, ήταν αδιανόητη για μένα…

Έκανα λάθος που ανέλαβα τα συγκεκριμένα καθήκοντα, με συγχωρείτε. Παρασύρθηκα από τους δυο προκατόχους μου (Κώστα Μουντζούρη και Σταύρο Πλανάκη) αγνοώντας ότι ήρθαν στον Άγιο Νικόλαο για έναν μόνο χρόνο προκειμένου να συνταξιοδοτηθούν. Παρασύρθηκα επίσης, από εν ενεργεία σχολικούς συμβούλους που μετακινούνται από το Ηράκλειο στα Χανιά, δίχως να λάβω υπ’ όψη μου ότι είναι αυξημένων προσόντων και πολλών ικανοτήτων. Ήμουν υποψήφιος σχολικός σύμβουλος από 2007 και αν ενδιαφερόμουν για το Ηράκλειο (πιο κοντινό από τον Άγιο Νικόλαο) θα είχα αναλάβει καθήκοντα από το 2008. Αλλά δήλωνα μόνο τα Χανιά, και για να έρθω στον Άγιο Νικόλαο το 2013, ακολουθήθηκε μια ειδική και χρονοβόρα διαδικασία, πενήντα πέντε ημερών. Ήθελα όμως να κάνω ένα βήμα μπροστά, κι ας ήταν λάθος. Οι πάνω από πενήντα επισκέψεις μου από τον Ιανουάριο μέχρι τον Ιούνιο 2014, στα 29 από τα 30 σχολεία του νομού Λασιθίου, και οι τριάντα δύο επισκέψεις μου από τον Σεπτέμβριο μέχρι τον Δεκέμβριο 2014, σε 19 από τα 29 σχολεία, με δίδαξαν πολλά και ήταν η μεγάλη μου χαρά. Αλλά στην εκπαίδευση της αξιολόγησης δεν είναι απαραίτητο να κάνει κανείς την δουλειά του απλώς —όποια θέση και να έχει—, θα χαρακτηρισθεί μετά βίας «επαρκής». Απαιτούνται πολλά, όλο και περισσότερα (ταχυδακτυλουργικά, φαντασμαγορικά, καινοτόμα, μα εν πολλοίς αφελή και ανόητα), και δυστυχώς δεν αξιολογείται η ουσία του έργου μας, και υπό ποιες συνθήκες μάλιστα αυτό κατορθώνεται.

Ομολογώ ότι, κατά την δεύτερη μέρα της επιμόρφωσης για την αξιολόγηση στα τέλη Μαρτίου 2014 στο Υπουργείο Παιδείας ακούγοντας σχολικούς συμβούλους να μιλούν δημοσίως για το έργο τους, αναρωτήθηκα «τι δουλειά έχω εγώ ανάμεσά τους;». Μιλούσαν με τέτοιο τρόπο λες και είχαν να κάνουν με σχολεία-κολλέγια, είχαν βρει έναν μαγικό τρόπο και όλα δούλευαν ρολόι, χωρίς κανένα πρόβλημα, και κυρίως χωρίς να αναγνωρίζουν ότι το σχολείο περνάει μεγάλη κρίση, και είμαστε μέρος της κρίσης του οι ίδιοι εμείς.

Διαχωρίζω την θέση μου από τέτοιες απόψεις και συμπεριφορές. Όπως επίσης στενοχωριέμαι πολύ για σχολικούς συμβούλους που δεν τολμούν να πατήσουν σε κεντρικά σχολεία της έδρας τους, που δεν τους έχουν δει ποτέ οι διευθυντές και οι καθηγητές της ειδικότητάς τους, που δημιουργούν συνεχώς προβλήματα και καταγγέλλονται επωνύμως, πού απαίτησαν από διευθυντές σχολείων τον Αύγουστο 2014 να γράψουν εγκωμιαστικές επιστολές με πρόθεση να πείσουν τους αξιολογητές στο Ηράκλειο για την αξία και αποδοχή τους, που μηχανορραφούν και κλέβουν τον κόπο συναδέλφων και σχολείων, για να προβληθούν προσωπικά και να καρπωθούν οι ίδιοι αξιολογικώς μετρήσιμα οφέλη, εκμεταλλευόμενοι τον φόβο των εκπαιδευτικών για την αξιολόγηση, την θέση ισχύος που βρίσκονται και την αστάθεια της συγκυρίας.

Μολονότι οι συνθήκες ήταν δυσμενείς για πολλούς λόγους και από πολλές πλευρές, θα ήθελα να πραγματοποιούνταν τα προγραμματισθέντα: η ανασύσταση του Συνδέσμου Φιλολόγων Νομού Λασιθίου, οι επισκέψεις των συγγραφέων Σταύρου Ζουμπουλάκη (αρχές Φεβρουαρίου: ματαιώθηκε), Άλκης Ζέη και Ιωάννας Καρυστιάνη (αρχές και τέλη Μαρτίου αντίστοιχα: πρέπει να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες, όπως εισιτήρια, διαμονή, μετακινήσεις), η παρουσίαση στο Γυμνάσιο Τουρλωτής ενός λευκώματος με φωτογραφίες Ιταλού ανθρωπολόγου, παλαιών κατοίκων της Τουρλωτής και άλλων περιοχών (πρέπει να ρυθμιστούν οι λεπτομέρειες), δυο επιμορφωτικά σεμινάρια για την Ιστορία και την Φιλοσοφία με δυο ή τρεις εισηγητές το καθένα, ένα εργαστηριακό σεμινάριο με θέμα «Δημιουργία συνεργατικών ιστοσελίδων για εκπαιδευτικούς και μαθητές» σε συνεργασία με τον σχολικό σύμβουλο ΠΕ12, Γιάννη Τζωρτζάκη, η δημόσια προβολή της ταινίας After Lucia και η συζήτηση με ειδικούς κατόπιν για την σχολική βία και τον εκφοβισμό, η παρέμβαση στον Δήμο Τζερμιάδων να εξασφαλιστεί, κατά τους θερινούς μήνες, ο τρόπος να μάθουν τα παιδιά της περιοχής να κολυμπούν.

Θα ήθελα όλα να ήταν καλύτερα, να μην αναγκαζόμουν αυτή εδώ την στιγμή να γράψω παρά μόνο ευχαριστίες, αλλά έτσι είναι τα ανθρώπινα: μεταβάλλονται, μας θλίβουν. Πολλοί θα πουν ότι εγκατέλειψα την μάχη. Υπ’ αυτούς τους όρους θα προτιμούσα να λογαριάζω τον εαυτό μου ως θύμα της αξιολόγησης. Παρ’ όλ’ αυτά όμως, η ζωή τραβάει μπροστά, συνεχίζεται αδυσώπητη. Συνδεθήκαμε άπαξ και δια παντός, από εδώ μέχρι την αιωνιότητα. Σας είμαι ευγνώμων, «συγχωρώ μα δεν ξεχνώ».

Ευχαριστώ όλους τους εκπαιδευτικούς με τους οποίους διασταυρώθηκα —ιδίως τους φιλολόγους— για την συνεργασία, την φιλοξενία, την όποια αποδοχή: «Η αλήθεια μόνο έναντι θανάτου δίδεται». Εύχομαι καλή συνέχεια στο δύσκολο έργο τους, και σύντομα ο μοναδικός σχολικός σύμβουλος του νομού Λασιθίου να είναι ένας από τους διδάσκοντες σε σχολείο του νομού.

Ιδιαίτερα θερμές ευχαριστίες οφείλω στον σεβασμιώτατο μητροπολίτη Πέτρας και Χερρονήσου Νεκτάριο, επειδή χωρίς την συνδρομή του θα ήταν αδύνατο να μείνω και αυτό το ένα έτος στον Άγιο Νικόλαο. Στον παπα-Κωστή Χαλκιαδάκη —και την ενορία Αγίας Τριάδος— για την πολύπλευρη στήριξη και το διαρκές ενδιαφέρον, στον παπα-Βαγγέλη Παχυγιαννάκη και την οικογένειά του για την φιλοξενία. Στους φίλους που απέκτησα εκεί, τον ποιητή Νίκο Τζώρτζη και τον αρχιτέκτονα (της σκόρπιας ζωής) Οδυσσέα Σγουρό. Στους υπεύθυνους του ΠΑΟΔΑΝ, τόσο επί της πρώην δημοτικής αρχής όσο και της νυν: Μαρία Κωστάκη, Χάρη Αλεξάκη και Κωνσταντίνο Φραγκιαδάκη. Το προσωπικό της Διεύθυνσης Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Νομού Λασιθίου είναι άξιο συγχαρητηρίων για το ομαδικό πνεύμα και την αποτελεσματικότητά του: ο Γιάννης Σταμέλος, ο διευθυντής, αποτελεί υπόδειγμα στελέχους· διδάσκει και με την παρουσία του ακόμα. Μακάρι και άλλες Δευτεροβάθμιες της Κρήτης να λειτουργούσαν έτσι…

Με συγχωρείτε που δεν άντεξα, που δεν υποβάθμισα την ανώνυμη καταγγελία εις βάρος μου και δεν την θεώρησα μια αρχική δόση μιθριδατισμού, που επέλεξα να έχω ήσυχο το κεφάλι μου, να επιστρέψω στο σχολείο της οργανικής μου θέσης, και όχι να συνεχίσω μαζί σας, περνώντας έξι μήνες ακόμα υποκρινόμενος ότι τάχα δεν συμβαίνει τίποτα και βάζοντας στον πειρασμό της υποκρισίας έστω και έναν από τους διευθυντές των σχολείων. Με συγχωρείτε που δεν υιοθέτησα την τακτική άλλων σχολικών συμβούλων, στους οποίους γίνονται επώνυμες καταγγελίες από τοπικές ΕΛΜΕ, σχολεία και συναδέλφους, και εκείνοι σφυρίζουν αδιάφορα σαν να μη συμβαίνει τίποτα, απαντούν με γελοιότητες, και εξαναγκάζουν συναδέλφους να γράψουν εμετικά κείμενα υποστηρίξεως, για να αποδείξουν (οι σχολικοί σύμβουλοι) στους επικεφαλής τής Περιφερειακής ότι αξίζουν και ότι δεν είναι όλοι εναντίον τους. Προσωπικά, προτίμησα να μαθευτεί η απαλλαγή από τα καθήκοντά μου, αφού είχε υπογραφεί από τον υπουργό. Η ανθρώπινη αξιοπρέπεια αξίζει να διατηρείται υπό οποιεσδήποτε συνθήκες και με οποιοδήποτε κόστος.

Εν κατακλείδι, ο Ιούνιος (που οριστικώς θα έφευγα) ήρθε νωρίτερα. Ήμουν περαστικός, κι έμεινα πάντα ξένος. Σας αποχαιρετώ με δυο στίχους του Νίκου Εγγονόπουλου, με τον οποίον επανασυνδέθηκα εξ αιτίας του ερχομού μου στον Άγιο Νικόλαο: «Να μην ταραχθή κανείς» και «υπάρχει Θεός!».

Σωπαίνω.

Άγιος Νικόλαος, 12/1/2015

Δημήτρης Βλαχοδήμος

φιλόλογος

Γενικό Λύκειο Ελευθερίου Βενιζέλου, Χανιά

[δημοσιεύθηκε στην τοπική καθημερινή εφημερίδα Λασιθίου, Ανατολή

(Άγιος Νικόλαος), 15/1/2015, σ. 17]

Tags: σχολικός σύμβουλοςΔημήτρης Βλαχοδήμος