Πώς θα είναι το Ντουμπάι εάν… εγκαταλειφθεί;

19:01 20/6/2012 - Πηγή: Alfa Vita

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;} Ευαγγελία Αναστασάκη - perierga.gr

Όλο και περισσότεροι ουρανοξύστες, χλιδάτα ξενοδοχεία και εντυπωσιακοί κήποι, μοναδικά κτίρια στον κόσμο και μεγάλα εμπορικά κέντρα αποδεικνύουν πως το Ντουμπάι έχει κερδίσει μέχρι στιγμής το στοίχημα της ανάπτυξης.

«Ωστόσο, με την παγκόσμια ύφεση και τα συσσωρευμένα χρέη να απειλούν το μέλλον της πόλης αυτής, δεν είναι δύσκολο να φανταστεί κανείς πως το ενδεχόμενο μιας κατάρρευσης δεν αποτελεί μόνο

σενάριο επιστημονικής φαντασίας», λέει ο βραβευμένος Βρεατανός φωτογράφος και καλλιτέχνης Richard Allenby-Pratt.

Αυτό είναι ένα εφιαλτικό σενάριο για το «μαργαριτάρι» των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, έτσι όπως παίρνει σάρκα και οστά μέσα από τις απόκοσμες εικόνες του φωτογράφου, όπου φαίνονται οι δρόμοι και τα πολυτελή θέρετρα να στερούνται ανθρώπινης ζωής και το μόνο που παραμένει είναι τα άγρια ζώα να περιφέρονται ανάμεσα στα ερείπια!

Γαζέλες, λιοντάρια, ζέβρες αλλά και πολλά εξωτικά ζώα απολαμβάνουν την ελευθερία τους μέσα στην εγκαταλειμμένη πόλη, καθώς ο ψηλότερος πύργος στον κόσμο Burj Al Arab δεσπόζει στον ορίζοντα.

«Κύρια πρόθεσή μου με αυτό το έργο είναι να τονίσω πόσο ευάλωτο μπορεί να είναι μέχρι το 2017 το σύγχρονο οικονομικο-κοινωνικό μοντέλο του Ντουμπάι. Κυρίως επειδή το εργατικό δυναμικό, που απαρτίζεται ως επί το πλείστον από ξένους μετανάστες, δεν έχει τη δυνατότητα να πάρει την εθνικότητα της χώρας…

…Έτσι, το 90% του πληθυσμού δεν θα μπορέσει ποτέ να αποκαλέσει το Ντουμπάι… σπίτι του! Πράγμα που -κατά τη γνώμη μου- θα οδηγήσει σε μια μαζική φυγή και στην επακόλουθη κατάρρευση των βασικών υποδομών…

…Επίσης, ελπίζω μέσα από τις εικόνες αυτές να αναδείχθούν τα δεινά των άγριων ζώων, των οποίων τα ενδιαιτήματα έχουμε πλήρως λεηλατήσει…», επεξηγεί ο Βρετανός φωτογράφος και συμπληρώνει:

«Οι φωτογραφίες αυτές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ένα μέλλον χωρίς ανθρώπους, όπου τα λείψανα των μη πραγματοποιηθέντων φιλοδοξιών μας θα κατοικούνται από μερικά από τα είδη που εμείς οι ίδιοι στη σημερινή εποχή τα έχουμε φέρει τόσο κοντά στην εξόντωση».