Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να ζεσταθεί ένας άστεγος;

13:50 12/2/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Γράφει: Ηρακλής Οικονόμου

Μεσάνυχτα Δευτέρας 9/2, γυρίζω σπίτι. Δίπλα από την είσοδο της πολυκατοικίας βλέπω έναν άστεγο άνδρα, ξαπλωμένο. Του μιλάω για να δω αν ζει, απαντάει κάτι ακατάληπτο, τον ρωτάω αν έχει σπίτι, έχει λέει, δεν βγάζω άκρη, τέλος πάντων, ζει. Φοράει ζεστά ρούχα – αλλά η νύχτα προμηνύεται άγρια με τέτοιο ψοφόκρυο, και το μάρμαρο του πεζοδρομίου φαντάζει απειλητικό.

Ανεβαίνω λοιπόν στο σπίτι: «θα πάρω κάποια υπηρεσία για τους αστέγους, να έρθουν να τον μαζέψουν τον άνθρωπο, να τον πάνε κάπου

ζεστά». Απλό δεν ακούγεται; Googlάρω τα σχετικά, και πέφτω πάνω σ’ αυτήν την είδηση:

«Κλιμάκια του ΚΥΑΔΑ και των 16 συνεργαζόμενων φορέων και οργανώσεων (ΟΚΑΝΑ, ΚΕΘΕΑ EXELIXIS, Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, PRAKSIS, PROTEKTA, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ΚΛΙΜΑΚΑ, Σύμμαχοι Υγείας, Γιατροί του Κόσμου, Εθνικό Κέντρο Κοινωνικής Αλληλεγγύης, EMFASIS, Κέντρο Ζωής, Θετική Φωνή, ΣΦΕΑ-ΕΜΕ κ.α.) έχουν συγκροτηθεί προκειμένου, όπου χρειαστεί, να προβούν σε επί τόπου παρεμβάσεις, μοιράζοντας κουβέρτες και τρόφιμα σε αστέγους συμπολίτες μας και με τη συνοδεία γιατρών και κοινωνικών λειτουργών θα ενημερώνουν, όσους το επιθυμούν, να μεταφερθούν στον θερμαινόμενο χώρο του Ρουφ. Καθ” όλη τη διάρκεια του 24ωρου λειτουργεί γραμμή επικοινωνίας με τους δημότες για περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης στον τηλεφωνικό αριθμό 1595».

Αυτά είναι! Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς! Και δήμο έχουμε, και φορείς έχουμε, και κοινωνία των πολιτών έχουμε, Ελλαδάρα γερά με τσαμπουκά! 00:30 το βράδυ παίρνω λοιπόν τηλέφωνο, και το σηκώνουν· η κυρία ευγενέστατη: «Στέλνω αμέσως το αίτημα στο κλιμάκιο για να έρθει!». Τ’ ακούω κι εγώ, και γεμάτος αισιοδοξία και εμπιστοσύνη στις αθηναϊκές δημοτικές αρχές και λοιπές οργανώσεις κατεβαίνω κάτω στο δρόμο, έτσι για να βεβαιωθώ ότι θα τον πάρουν τον άνθρωπο, ή τουλάχιστον ότι θα τον φροντίσουν λίγο. Του λέω ότι θα έρθουν να τον βοηθήσουν, τα παίρνει στο κρανίο, θέλει να τον αφήσω ήσυχο, σηκώνεται τρεκλίζοντας και πάει ένα τετράγωνο πιο κάτω – ευτυχώς, καθώς βρίσκει μια καλά προστατευμένη εσοχή που δεν πιάνει ο αέρας.

Εν τω μεταξύ, η ώρα περνάει, κι όσο νυχτώνει το κρύο δυναμώνει. Μου θυμίζει σκοπιά στην Τρίπολη δεκαπέντε χρόνια πίσω, 11ο Σύνταγμα Πεζικού, όταν μετά τα μεσάνυχτα ο χρόνος δεν μετριέται με την ώρα, ούτε καν με το μισάωρο, αλλά με το λεπτό, ή το πολύ πεντάλεπτο. 00:35, 00:40, 00:45, 00:50, 00:55. Πάει το πρώτο 25λεπτο. Εγώ σαν τον τρελό στο δρόμο, μια να κοιτάω τη διεύθυνση που έδωσα μπας και έρθει κανένας φορέας και δεν μας δει, και μια το επόμενο τετράγωνο μην σηκωθεί ο άστεγος και μου φύγει. 01.00, 01:05, 01:10, 01:15, 01:20. Μια χαρά, πάει και το δεύτερο 25λεπτο.

«Δεκαέξι συνεργαζόμενοι φορείς, αλλά την υποθερμία δεν τη γλιτώνουμε απόψε».

Και με αυτές τις σκέψεις, κάπου μεταξύ υποθερμικού σοκ και της γαλήνης που σε πλημμυρίζει όταν πλέον αρχίζεις και παραδίδεσαι στη σκέψη ότι ζεις στην Ελλάδα, το θολωμένο μου μυαλό αποφάσισε. Πήγα σπίτι, σήκωσα μια κουβέρτα, έφτιαξα και δυο σάντουιτς, και γύρισα στον άνθρωπο. Είχε σηκωθεί όρθιος, φαΐ δεν ήθελε, «βάλε την κουβέρτα και πήγαινε σπίτι» του λέω, «εντάξει παιδί μου, εντάξει, εντάξει», την πήρε, τον άφησα κι έφυγα. Ήταν πλέον 01:45, δηλαδή μία ώρα και ένα τέταρτο, δηλαδή 75 λεπτά, δηλαδή 4.500 δευτερόλεπτα μετά το πρώτο τηλεφώνημά μου, και το κλιμάκιο του ΚΥΑΔΑ και των δεκαέξι συνεργαζόμενων φορέων δεν έλεγε να έρθει. Πήγα σπίτι και ξαναπήρα τηλέφωνο: «Πότε θα έρθει το κλιμάκιο;». «Ξέρετε, δεν γνωρίζουμε, αλλά το αίτημα έχει δοθεί και το κλιμάκιο θα έρθει οπωσδήποτε».

THE END.

ΥΓ: Κουίζ: Πόσες ΜΚΟ χρειάζονται για να πάει το κλιμάκιο στον άστεγο;

ΥΓ(2): Χάλασε ο κόσμος να πάρουν 1-2 διμοιρίες των ΜΑΤ και να τις μετατρέψουν σε κάτι χρήσιμο, π.χ. οδηγούς κλιμακίων για άστεγους;

ΥΓ(3): Δηλαδή εννοείς ότι είναι πιο ορθολογικό και σύγχρονο να έχεις 16 ξεχωριστούς φορείς να κάνουν το ίδιο πράγμα με 16 διευθυντές, 16 γραφεία, 16 τηλέφωνα και 16 μισθολογικά κόστη, απ’ το να έχεις έναν μόνο διοικητικό οργανισμό χωρίς οχτακόσιες αλληλεπικαλύψεις;

Πηγή: toperiodiko.gr

Tags: ΜΚΟΆστεγοι