"Πούντιλα": Το Θέατρο στην υπηρεσία του μυαλού!

12:52 24/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Νίκος Μπογιόπουλος

  "Κι όπως το θέλει η ανάγκη / στο ένα χέρι το γέλιο θα κρατάμε,Και στ' άλλο, με το τσεκούρι θα χτυπάμε.   Θα δείτε λοιπόν απόψε, αγαπητό κοινό, ένα ζώο παμφάγο, θεριό προϊστορικό, πνιγμένο στα ξίγκια, άχρηστο και περιττό,   ιδιοκτήτης τ' όνομά του, όλοι τον ξέρετε καλά, Γαιοχτήμονας και βάλε, με τη σέσουλα λεφτά, ξεδιάντροπα ξέρει μονάχα να τρώει, να πίνει, να γλεντά, ανθρώπους βασανίζει, τους τρώει τα παιδιά, την όμορφη πατρίδα μας σπρώχνει στη συμφορά".   *   Με τα λόγια αυτά ξεκινάει

η παράσταση του έργου του Μπρεχτ «Ο αφέντης Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάττι» που παρουσιάζεται - ήδη με μεγάλη επιτυχία - στο Θέατρο «Τζένη Καρέζη».   Η παράσταση αυτή έρχεται πραγματικά «πάνω στην ώρα». Είναι η απόδειξη του τι σημαίνει Τέχνη και πώς η Τέχνη, όταν είναι τέτοια, μπορεί και πρέπει να συλλαμβάνει τον παλμό και τις ανάγκες της εποχής.   Στο σανίδι του «Τζένη Καρέζη», από Τετάρτη μέχρι και Κυριακή, συντελείται ένα συγκλονιστικό και μεγαλειώδες πολιτιστικό γεγονός.   Ο Κώστας Καζάκος, αυτός ο τεράστιος θεατράνθρωπος, διανύει μια από τις κορυφαίες στιγμές της σπουδαίας καριέρας του. Ως γνήσιος και αυθεντικός θεματοφύλακας, και του κλίματος και του πνεύματος του «Μεγάλου μας Τσίρκου», σκηνοθέτησε, πρωταγωνιστεί και διευθύνει τον πολυπρόσωπο θίασό του, σε μια υψηλής αισθητικής ποιότητας παράσταση. Μια παράσταση λαϊκού θεάτρου, με εξαιρετικές υποκριτικές «καταθέσεις» όλων των ηθοποιών.   Ακολουθώντας το μπρεχτικό ήθος, ο Διονύσης Τσακνής μελοποίησε και ερμηνεύει ζωντανά τα τραγούδια της παράστασης, δημιουργώντας ένα κλίμα ανάτασης στους θεατές που όρθιοι χειροκροτούν και τραγουδούν μαζί.   *   Στα 115 χρόνια από τη γέννησή του και 56 χρόνια από το θάνατό του, ο λόγος του Μπρεχτ παρουσιάζεται στην Ελλάδα του 2012 - πάνω στην ώρα δηλαδή - όπως ακριβώς είναι: Σπίθα και λάβα μαζί!   Ο Μπρεχτ, μέσα από τη μαεστρία του Κ. Καζάκου, την έμπνευση του Δ. Τσακνή και τις ερμηνείες όλων των επί σκηνής συντελεστών της παράστασης, μοιάζει να ξαναγεννιέται. Παίρνει τη «σάρκα» και τα «οστά» της φωνή τού σήμερα και τού αύριο. Της φωνής που πάντα θα συνομιλεί με όλους τους εκμεταλλευόμενους ανθρώπους και λαούς.   Ο Κ. Καζάκος πέτυχε το απλό, που για να το κατορθώσεις είναι το πιο δύσκολο πράγμα: Μετέφερε ατόφιο τον Μπρεχτ, συνδέοντας πλούτο σκέψης, χιούμορ και λαϊκή απλότητα έκφρασης. Με τρόπο που μόνο ένας δάσκαλος μπορεί να καταφέρει, ο Κ. Καζάκος μετέφερε όλη την τρυφερότητα της μπρεχτικής Τέχνης χωρίς να της στερήσει το παραμικρό από την κατάδειξη και την καταγγελία της τραχύτητας του κόσμου της ταξικής βαρβαρότητας.   «Ο αφέντης Πούντιλα και ο δούλος του ο Μάττι» είναι τόσο παλιές και τόσο σύγχρονες, ταυτόχρονα, φιγούρες, όσο ακριβώς παλιό και σύγχρονο είναι το σύστημα της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, της ατομικής ιδιοκτησίας και του κεφαλαίου.   Ο «Πούντιλα» του Μπρεχτ είναι ο τυπικός καπιταλιστής, αυτός που μέσα από τους αιώνες κατάφερε να αποκτήσει την ευελιξία να μπορ