Ψήφισμα Συγκλήτου του Παντείου Πανεπιστημίου για το θέμα της διαθεσιμότητας 14 υπαλλήλων

16:56 23/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: Ανακοινώσεις

 

Ψήφισμα Συγκλήτου

την Τετάρτη 22.11.2012

Η Σύγκλητος του Παντείου Πανεπιστημίου συνεδρίασε την Πέμπτη 22-11-2012 για το θέμα της διαθεσιμότητας 14 υπαλλήλων της κατηγορίας ΔΕ του Ιδρύματος σε εφαρμογή του ν.4093/12, με την  προσχηματική αιτιολογία του εξορθολογισμού και της αποτελεσματικής λειτουργίας της Δημόσιας Διοίκησης, όπως αποδεικνύεται και τεκμηριώνεται από τα πραγματικά στοιχεία.

           

Η οριζόντια, ατεκμηρίωτη και αυθαίρετη αυτή απόφαση, λήφθηκε από το αρμόδιο Υπουργείο, σε αντίθεση με τους στοιχειώδεις κανόνες δεοντολογίας αλλά και με τους σκοπούς που υποτίθεται εξυπηρετεί, όταν είναι γνωστό ότι με την πλέον συντηρητική, απαιτητική και ψυχρή τεχνοκρατική ανάλυση των αναγκών του Ιδρύματος αναδεικνύεται απερίφραστα ότι απαιτείται ενίσχυση και ποιοτική βελτίωση του ανθρώπινου δυναμικού, αν ως στόχος της Πολιτείας παραμένει η αποτελεσματική λειτουργία, η αναβάθμιση των σπουδών και η διεύρυνση της διεθνούς παρουσίας του ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου.

            Η Σύγκλητος λαμβάνοντας υπόψη το γεγονός ότι στο Πάντειο Πανεπιστήμιο υπηρετούν μόλις 126 διοικητικοί υπάλληλοι, οι οποίοι αφενός μεν στελεχώνουν τις οικονομικές και διοικητικές υπηρεσίες ενός από τα μεγαλύτερα Πανεπιστήμια της χώρας, εξυπηρετούν τις ανάγκες φοίτησης (τεχνολογικές υποδομές, βιβλιοθήκες, συντήρηση εγκαταστάσεων), σίτισης-στέγασης και υγειονομικής περίθαλψης των 22.000 φοιτητών του Ιδρύματος, αφετέρου δε υποστηρίζουν γραμματειακά τη λειτουργία 10 τμημάτων, 25 προγραμμάτων προπτυχιακών και μεταπτυχιακών σπουδών καθώς και την παρακολούθηση των υποψηφίων διδακτόρων του Ιδρύματος καθώς και τις διεθνείς σχέσεις ενός εξαιρετικά εξωστρεφούς Πανεπιστημίου συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων.

            Θεωρεί ότι η απόφαση για την διαθεσιμότητα  των 14 υπαλλήλων, είναι αναιτιολόγητη και ατεκμηρίωτη αφού δεν λαμβάνει υπόψη τόσο τα πραγματικά στοιχεία του Πανεπιστημίου, όσο και τα διεθνή συγκριτικά στοιχεία και δεν στηρίζεται έστω σε μια στοιχειώδη ανάλυση και υπολογισμό κόστους – οφέλους αλλά σε πρόχειρα, επιλεγμένα και αναξιόπιστα δήθεν στοιχεία τεκμηρίωσης (νόρμες) και ενώ δεν επιλύει κανένα οικονομικό και λειτουργικό πρόβλημα, αντίθετα δημιουργεί, διοικητικά αδιέξοδα και καθιστά προβληματική τη λειτουργία βασικών τμημάτων του Πανεπιστημίου.

            Είναι μια απόφαση όχι μόνο με αρνητικές κοινωνικές επιπτώσεις, αλλά και με αρνητικά οικονομικά αποτελέσματα για το Ίδρυμα, η οποία εντάσσεται στη γενικότερη ιδεοληψία της τιμωρίας των υπαλλήλων ως μέσο σωφρονισμού των πρώην πολιτικών και διοικητικών υπευθύνων για τις προσλήψεις του παρελθόντος (!) αποκαλύπτοντας το πλέον ανάλγητο πρόσωπο της Πολιτείας και την πλήρη περιφρόνηση των στοιχειωδών δικαιωμάτων των εργαζομένων, όταν είναι γνωστό σε όλους ότι οι