ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ένα υπερτιμημένο «εργαλείο» επιλογής στελεχών

11:11 6/7/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Κώστας Ιωακειμίδης

Σύμφωνα με το νομοθετικό πλαίσιο που ισχύει για την επιλογή στελεχών εκπαίδευσης (Ν.4473/2017),δηλαδή για την επιλογή των διευθυντών σχολείων , η συνέντευξη επανέρχεται ως ένα βασικό κριτήριο , το οποίο μάλιστα αποτιμάται με οκτώ (8) μονάδες σε σύνολο τριάντα τριών (33). Δηλαδή είναι η συνέντευξη που ουσιαστικά μπορεί να καθορίσει την επιλογή, ανεξάρτητα από όλα τα άλλα αντικειμενικά κριτήρια (προϋπηρεσία , διοικητική εμπειρία ,σπουδές κ.τ.λ.).

Είναι βεβαίως γνωστό στην εκπαιδευτική

κοινότητα , ότι κατά το πρόσφατο παρελθόν η διαδικασία της συνέντευξης (δομημένης ή αδόμητης) και ο υποκειμενικός της χαρακτήρας (σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό), χρησιμοποιήθηκε για την εξυπηρέτηση πελατειακών δικτύων (κομματικών ή προσωπικών) και διαφθοράς .

Πέρα όμως από τα παραπάνω και μιλώντας επί της ουσίας , υπάρχει σοβαρός αντίλογος ως προς το ρόλο και τη χρησιμότητα της διαδικασίας συνέντευξης και μάλιστα με ένα τόσο αυξημένο «ειδικό βάρος» .

Βεβαίως δεν μπορούμε να αγνοήσουμε ότι ο νόμος υπήρξε αποτέλεσμα μιας (ακατανόητης για πολλούς) απόφασης του ΣτΕ , η οποία έκρινε ως αντισυνταγματικό τον προηγούμενο νόμο 4327/2015 (Μπαλτά,Κουράκη), μετά από προσφυγή κάποιων εκπαιδευτικών οι οποίοι θεώρησαν ότι θίγονται.

Όμως ποιός μπορεί καλύτερα να αποφανθεί για την προσωπικότητα και για την ικανότητα των υποψηφίων Διευθυντών ; Μπορεί μήπως μια ολιγομελής , διορισμένη (κατά πλειοψηφία) επιτροπή ,μέσα σε είκοσι (20΄) λεπτά να κρίνει αντικειμενικά και συνολικά έναν υποψήφιο, τον οποίο ίσως να μη γνωρίζει καθόλου;

Και αντιστρέφοντας το ερώτημα, ποιός άλλος θα ήταν πιο αξιόπιστος κριτής για έναν υποψήφιο παρά οι συνάδελφοί του , ο Σύλλογος Διδασκόντων , οι οποίοι τον ζουν καθημερινά στο σχολείο ; Βέβαια και εδώ υπάρχει το αντεπιχείρημα της δημιουργίας πελατειακών και συντεχνιακών καταστάσεων και κατά συνέπεια δυσλειτουργίας της σχολικής μονάδας .

Σίγουρα θα μπορούσαν να βρεθούν ασφαλιστικές δικλίδες , αν και σε τέτοιες περιπτώσεις , τις όποιες δυσλειτουργίες καλούνται να διαχειριστούν και να επιλύσουν κυρίως οι ίδιοι οι εκπαιδευτικοί της σχολικής μονάδας , οπότε μεσομακροπρόθεσμα το σύστημα θα έβρισκε την ισορροπία του και την αποτελεσματικότητά του.

Η εκπαίδευση είναι μια ευαίσθητη και δυναμική διαδικασία και θα πρέπει οι παρεμβάσεις που γίνονται να είναι προσεκτικές και μελετημένες.

Ο θεσμός του διευθυντή της σχολικής μονάδας παίζει σημαντικό ρόλο για την ομαλή και εύρυθμη λειτουργία της . Θα ΄ναι κρίμα να «θυσιαστεί» ξανά στο βωμό μικροπολιτικών ή άλλων σκοπιμοτήτων .

Τέλος , το μέγα ερώτημα στο οποίο καλούμαστε να απαντήσουμε ως κοινωνία, ως πολιτεία και ως εκπαιδευτικό σύστημα είναι το εξής :

Τί σχολείο θέλουμε;

Θέλουμε ένα σχολείο σύγχρονο, δημοκρατικό , ανοιχτό στην κοινωνία και στις αλληλεπιδράσεις της ή θέλουμε ένα σχολείο «στρατόπεδο» , συντηρητικό, αναχρονιστικό και ξεπερασμένο από τις εξελίξεις ;

Ετικέτες: συνέντευξηΚώστας Ιωακειμίδηςσύστημα επιλογής στελεχών εκπαίδευσης