Τα Hot Spots της ιστορίας μας. Παππούς πρόσφυγας- Πατέρας μετανάστης.

10:42 22/3/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Αμάσσεια. Έσπιε. Έντερες. Μαύρη θάλασσα και μαύρη μοίρα. Μια μαύρη κηλίδα, που όλο και μεγαλώνει , κινούμενη στον παγκόσμιο χάρτη της ντροπής.

“ Θέλω να φύγω απ’ αυτόν τον κόσμο,

να πάω να ζήσω σ’ ένα ψηλό βουνό.

Να κάνω στρώμα το μαύρο χώμα,

να κάνω σκέπη τον ουρανό. “

Μια πληγή που δεν κλείνει ποτέ, η προσφυγιά, μια ματωμένη πρόκα στο νωχελικό υπογάστριο της λήθης, μια «οιμωγή» στα αυτιά της καθημαγμένης αστικής μας συνείδησης. Στα hot spots του πλαδαρού μυαλού μας πόσο μάταιες φαντάζουν οι ταξινομήσεις και οι διαχωρισμοί ; Οι «χθεσινοί» μας ήρωες είναι παντοτινοί και δεν τους αφήνουμε να σαπίσουν μέσα στη λησμονιά.

Παππούς πρόσφυγας, πατέρας μετανάστης. Τρίπολη, Κερασούντα, Τραπεζούντα, Κίρκαγατς, Μπουάρμπασι, Αϊβαλί, Σμύρνη , Χαροκόπου, Παλιά σφαγεία, Καλλιθέα.Κυνήγι, πόθος ,νόστος, πάθος ,αίμα, δάκρυ ,αλλά και αξιοπρέπεια, νοικοκυροσύνη, ασβέστης, μυστρί , ατέλειωτος ιδρώτας, ζωή όρθια και περήφανη.

Μια στο καρφί και μια στο πέταλο. Τι θέλετε τουρκόσποροι στην Ελλάδα; Όξω από την εθνική παράγκα ξενομερίτες .

Και ύστερα Καισερσλάουτερν, Μανχάιμ και κοιλάδα του Σάαρ. Γκασταρμπάιτερ και Καζαντζίδης, λίγα λόγια, λίγα δικαιώματα και πολύ δουλειά· «είμαι το νούμερο 8 ,με ξέρουν όλοι με αυτό κι εγώ κρατάω μυστικό ποιο είναι τ΄ονομά μου».

(1)

Κι αυτός ο αποδιοπομπαίος τράγος από το νότο ,να τους θαυμάζει , να τους ζηλεύει ,να τους μισεί. Νάναι στο «θαύμα» τους το θύμα τους. Να τους έχει νικήσει και να είναι ο ηττημένος τους. Ένας εμιγκρές,ένα ξαπλωμένο πιόνι στην παγκόσμια σκακιέρα του

καταμερισμού. Η ιστορία έχει πάρει θέση εδώ και καιρό. Μας έριξε στην πλευρά του μπόγου και της περιπλάνησης, του αντίσκηνου και της παράγκας, του νοτισμένου διαβατηρίου και του διωγμού. Μας έριξε στο αμπάρι, στην απλυσιά, στην τρίτη θέση κατάστρωμα, στο Έλις Άιλαντ· μας σκέπασε με την σκιά του αγάλματος της ελευθερίας, μιας σκιάς που όρισε τις ζωές και τα όνειρα μας.

«Λευκή γυναίκα εθεάθη με ‘Ελληνα» ,“filthy Greeks” με άλλα λόγια «βρωμοέλληνες» , «All American. No rats. No Greeks».

Ο περιούσιος λαός στο εκτελεστικό απόσπασμα του ρατσισμού. Στα hot spots της ψυχής μας σφραγίζουμε τη βίζα της μνήμης και κλείνουμε την πόρτα στην λήθη. Τώρα έχουμε πάλι πόλεμο και κατατρεγμό. Από τα υπόγεια της μνήμης ανεβαίνουν ξανά τα σκαλοπάτια της θύμησης, φωνές, εικόνες, κραυγές και λυγμοί.«Τουρκόσποροι», «Τουρκομερίτες», «Σκατοογλούδες», «Παλιοαούτηδες» «Μακάρι να σας είχε σφάξει όλους ο Κεμάλ» .

1923 συλλαλητήριο αυτόχθονων υπερασπιστών της εθνικής καθαρότητας στους στύλους του Ολυμπίου Διός «Φωτιά στους τουρκόσπορους πρόσφυγες» . Καμένα μυαλά και τότε και τώρα και πάντα. Τότε η σιωπή στα χείλια των πληρωμάτων στα καράβια της ντροπής που ήταν στο αγκυροβόλι της Σμύρνης· η αιδήμων σιωπή στα παρακάλια των κυνηγημένων από τους Τσέτες για σωσμό.

Τώρα τα συνοριακά τείχη της σιωπής των Ευρωπαίων και των λιμοκοντόρων τους, οι φράχτες της ντροπής ενάντια στους απελπισμένους φυγάδες της Ανατολής . Τους φυγάδες από τη θηριωδία ενός πολέμου που οι πολιτισμένοι υποδοχείς της Δύσης υποδαύλισαν. Η ιστορία που επαναλαμβάνεται ως φάρσα ή ως τραγωδία που θα ’λεγε κι ο παππούς Κάρολος .

Το τέρας του ρατσισμού ντυμένο άλλοτε με φουστανέλα και τσαρούχια και άλλοτε με μπότα Βέρμαχτ και στολή Γερμανού εργοδηγού. Το τέρας του ρατσισμού μέσα μας και γύρω μας, να μυρίζεται το διαφορετικό, το άλλο και να διψά για το αίμα του.

Το τέρας του ρατσισμού παντού και πάντα το ίδιο αποκρουστικό είτε θέλει να καταβροχθίσει ομοεθνείς είτε αλλοεθνείς. Το τέρας που έρχεται τελικά να χαιδέψει τα αυτιά της νοητικής αποκοτιάς μας. Παντού και πάντα ελλοχεύει ο ρατσισμός, παντοτινή και η ανάγκη για εγρήγορση και αλληλεγγύη.

Για να μετρήσουμε το ανάστημα μας .

Να φωνάξουμε «Παππού δεν σε έχω ξεχάσει» .

Νίκος Σ. Παπαδόπουλος

Εκπαιδευτικός

μετανάστεςπαιδιά πρόσφυγεςΠαγκόσμια μέρα μετανάστηΝίκος Παπαδόπουλος