Τα ίδια και χειρότερα….!

09:31 23/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Ειρήνη- Πασκουαλίτα Κότσιφα

 

Έχει καταντήσει αηδία η όλη ιστορία. Μέσα στα πάμπολλα και τελικώς άλυτα προβλήματα που αντιμετωπίζει καθημερινά η εκπαιδευτική κοινότητα έρχονται να προστεθούν και καλά, κάτι εγκύκλιοι για πειθαρχικά παραπτώματα και ‘αργίες’.  Για αγαθοεργίες βέβαια ούτε λόγος! Εκπαιδευτικοί που βάλλονται από παντού, μόνιμα στο στόχαστρο ανήθικων και σφοδρών επιθέσεων και γιατί; Γιατί πώς αλλιώς θα ικανοποιηθούν τα συμφέροντα των μεγαλοκαρχαριών, αν δεν πληγεί πρωτίστως

η παιδεία. Γιατί πώς θα δημιουργηθούν οι ακέφαλοι καβαλάρηδες, οι δούλοι των ήδη υποταγμένων μικρών  υπάρξεων, που επιστρατεύονται δόλια μέσα για την ολοκληρωτική κατάρρευση της χώρας μας.

Εμείς όμως κι ας πεινάμε στην κυριολεξία, δεν ξεχνάμε τους στόχους μας και τους αγώνες για ΔΙΑΜΟΡΦΩΣΗ μιας γενιάς καλύτερης από τη δική μας. Δεν πουλάμε γνώση, γιατί πολύ απλά δεν πουλιέται η βαθιά γνώση, όσο κι αν νομίζουν κάποιοι ότι εξαγοράζεται. Και ναι, θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε πρωτίστως για την αξιοπρέπειά μας, ο ευτελισμός δε μας ταιριάζει και δε μας αξίζει. Πάρτε το χαμπάρι επιτέλους,  γραβατωμένοι θρασύτατοι τσαρλατάνοι. Φτάνει πια δεν θέλουμε άλλους ανεγκέφαλους πτυχιούχους εκτελεστές της θανατικής μας ποινής, ανάγκη από ψυχωμένους ανθρώπους έχουμε με οράματα κι αξίες. Αλλά μάλλον ψιλά γράμματα!

Αξιολογήσεις, απολύσεις, συγχωνεύσεις, απαξιωτικές στάσεις, παράπονα γι’ αυτό… παράπονα για το άλλο και πράσινα άλογα. Τι μας λέτε ακριβώς, γιατί πλέον δεν καταλαβαινόμαστε. Κι από πότε τα σχολεία έχουν κομματικοποιηθεί; Αλλά να που οδηγούν τα συνδικαλιστικά τσιράκια. Ένα ξέρω, θέλετε να φύγουμε απ’ τη μέση για να δράσετε ελεύθερα και δεν έχετε καν το θάρρος να μας το πείτε ντόμπρα, παρά μας συμπονάτε πάντα χτυπώντας μας πισώπλατα, λάθος;

Εμείς ποτέ δεν είπαμε όχι, σε σωστές ιδέες, σε παράλογες ναι, κραυγάσαμε και θα κραυγάζουμε ‘όχι’. Να αξιολογηθούμε, βεβαίως. Από ποιον όμως και πώς, γιατί από κλέφτες, λαμόγια και συμφεροντολόγους δε δεχόμαστε, ούτε όμως από πολίτες άσχετους που έτυχε απλά να μη συμπαθούν τη φάτσα μας. Πού είναι το Σύνταγμα;  Όλοι πλέον επεμβαίνουν κι έχουν άποψη για όλα και για όλους και λένε κι ότι τους κατέβει στο κεφάλι. Κουραστήκαμε!

Να εκτελούμε τα καθήκοντά μας, βεβαίως. Εσείς όμως ως η κεφαλή μας, που αποτελείτε υποτίθεται παράδειγμα προς μίμηση, γιατί τα δικά σας δεν τα εκτελείτε ποτέ; Άραγε για σας ισχύουν οι πειθαρχικές ποινές ή οι νόμοι βγαίνουν μόνο για την εργατική τάξη; Για τα δικά σας εγκλήματα, τα κακουργήματα γιατί δε μιλάτε παρά ψειρίζετε τυχόν πταίσματα; Να ξέρουμε επιτέλους τι μας γίνεται, γιατί παντού γύρω μου βλέπω τα ‘ψαράκια’ φυλακισμένα και κρεμασμένα ανάποδα και τους ‘καρχαρίες’ ελεύθερους κι ωραίους.

Αλλά σας το αναγνωρίζω  ως ένα  βαθμό, το ομολογώ, έχετε καταφέρει να μας εξαθλιώσετε και να μας φθείρετε ψυχι