Τι δεν μάθαμε για την Κύπρο

21:56 11/7/2017 - Πηγή: Alfa Vita

Με αφορμή τη συζήτηση για το Κυπριακό, ο Ημεροδρόμος επαναφέρει το άρθρο του Γιώργου Καραγιάννη για τις «περιπέτειες του «Φακέλου της Κύπρου», που παραμένει κλειστός».

Σαράντα τρία χρόνια μετά την προδοσία της Κύπρου, κι ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη οι συζητήσεις που, όπως όλα δείχνουν, θα ανοίξουν το δρόμο για την οριστικοποίηση της διχοτόμησης της Μεγαλονήσου, με τη μορφή ενός προτεκτοράτου- μαριονέτα στα σχέδια των ιμπεριαλιστών, αξίζει να ανοίξουμε πάλι ένα κεφάλαιο αυτής της τραγωδίας του σύγχρονου Ελληνισμού. Το

κεφάλαιο του φακέλου της Κύπρου που παραμένει κλειστός.

Και αυτό όχι απλά για λόγους ιστορικούς, αλλά γιατί αν ο φάκελος είχε ανοίξει στην ώρα του, εάν δημοσιεύονταν όλα τα άκρως απόρρητα έγγραφα για τα γεγονότα πριν από το πραξικόπημα κατά του Μακαρίου, αλλά και κατά τη διάρκεια της εισβολής του Αττίλα, είναι σίγουρο πως το Κυπριακό θα είχε άλλη εξέλιξη. Κι ακόμη, πρέπει να ανοίξει, γιατί παρά τα χρόνια που πέρασαν, ο λαός έχει δικαίωμα να γνωρίζει τα όσα έγιναν πίσω από τις κλειστές πόρτες των επιτελείων, των υπουργείων και των μυστικών υπηρεσιών, από πρόσωπα που ενεργούσαν για λογαριασμό ξένων συμφερόντων.

Ένα έγκλημα χωρίς τιμωρία

Ο φάκελος της Κύπρου άνοιξε και έκλεισε αστραπιαία στη δεκαετία του ΄80, χωρίς κανείς να διωχθεί , για την μεγάλη προδοσία. Έτσι, στις αποθήκες της Βουλής αραχνιάζουν από το 1988 χιλιάδες ντοκουμέντα της προδοσίας. Επίσης, σημαντικές εκθέσεις, με «καυτά» στοιχεία, αραχνιάζουν στο Πεντάγωνο. Όλα αυτά έπρεπε να «θαφτούν» για να μην αποκαλυφθεί για μια ακόμη φορά πως, όπως και στην περίπτωση του χουντικού πραξικοπήματος της 21ης Απριλίου 1967, έτσι και στην προδοσία της Κύπρου, πίσω από τους πραξικοπηματίες βρίσκονταν οι Αμερικανοί που δεν έπρεπε να θιγούν.

Τανκ της Εθνοφρουράς περιπολεί στους δρόμους της Λευκωσίας τη μέρα του πραξικοπήματος

Και υπεύθυνα γι’ αυτό το θάψιμο, ήταν τα δύο κόμματα που κυβέρνησαν την Ελλάδα τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης, η Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ.

Ο φάκελος της Κύπρου , άνοιξε για λίγο το 1986, με σημαντική καθυστέρηση και μετά από πολλές αναβολές (12 ολόκληρα χρόνια μετά την τραγωδία) κι έκλεισε χωρίς κανείς να διωχθεί και να τιμωρηθεί. Είχε φροντίσει γι αυτό η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας του Κωνσταντίνου Καραμανλή- με τη σύμφωνη γνώμη των άλλων κομμάτων πλην του ΚΚΕ- ήδη από το Μάρτιο του 1975, όταν με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου ( αριθμός 45/ 7-3-75) αποκλείστηκε η δικαστική έρευνα και δίωξη των υπευθύνων της τραγωδίας. Και αυτή η Πράξη εξακολουθεί και σήμερα να ισχύει αφήνοντας το έγκλημα χωρίς τιμωρία.

Τα αραχνιασμένα κιβώτια

Σήμερα στις αποθήκες της Βουλής αραχνιάζουν δεκάδες σκονισμένα κιβώτια που περιέχουν:

-Τα πορίσματα της Εξεταστικής Επιτροπής της Βουλής που άρχισε τις εργασίες της στις 3 Μαρτίου του 1986 και τις ολοκλήρωσε δυόμισι χρόνια μετά, τον Οκτώβριο του 1988, καθώς και τις αποκαλυπτικές καταθέσεις των δεκάδων μαρτύρων.

– Τα αρχεία των επιτελείων των Ενόπλων Δυνάμεων, που συγκεντρώθηκαν το 1975, με εντολή του τότε υπουργού Άμυνας, Ευάγγελου Αβέρωφ, με όλα τα έγγραφα, τις πληροφορίες, σήματα κ.λπ. του Στρατού, του Ναυτικού και της Αεροπορίας, στη διάρκεια της κρίσης του 1974. Αυτό το υλικό σφραγίσθηκε και παραδόθηκε στη Βουλή.

Ανάλογος φάκελος υπάρχει και στην κυπριακή Βουλή που άνοιξε κι αυτή το θέμα για να το κλείσει και εκεί βιαστικά .

Μέσα απ’ αυτά τα στοιχεία αναδεικνύεται όχι μόνο ο προδοτικός ρόλος των πραξικοπηματιών αξιωματικών, αλλά και το άθλιο παιχνίδι των Αμερικανών και των Βρετανών στην ανατροπή του Μακαρίου, που άνοιξε το δρόμο στην τουρκική εισβολή.

Το «πόρισμα» του 1986

Στο πόρισμα που ενέκρινε η πλειοψηφία των μελών της επιτροπής (ΠΑΣΟΚ), τον Οκτώβριο 1986, αναφέρονται και τα εξής για τον ρόλο των Ηνωμένων Πολιτειών στο πραξικόπημα για την ανατροπή του προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας αρχιεπισκόπου Μακαρίου:

Η είδηση για το πραξικόπημα στην Κύπρο από την πρώτη σελίδα των «Νέων» στις 16 Ιουλίου 1974

«Σαφώς τεκμαίρεται ότι οι ΗΠΑ συμμετείχαν ενεργά στη λήψη της απόφασης για ανατροπή του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου, διαβεβαιώνοντας τον Ιωαννίδη ότι δεν θα επενέβαινε η Τουρκία και ότι γι’ αυτές θα ήταν επιθυμητή η απομάκρυνση του Μακαρίου από την Προεδρία της Κυπριακής Δημοκρατίας, γιατί ήταν επικίνδυνος για την ασφάλεια της Δύσης, αφού ο ίδιος ο Κίσινγκερ ( σ.σ. τότε υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ), τον είχε αποκαλέσει “Κάστρο της Μεσογείου”. Πέρα όμως από την ενεργό συμμετοχή τους, συμμετείχαν και με την επίμονη άρνησή τους να αποτρέψουν την εκδήλωση του πραξικοπήματος, όπως αντίστοιχα είχαν κάνει άλλη φορά, όταν απέτρεψαν το πραξικόπημα του Φεβρουαρίου του 1972. Άρνηση η οποία εδραίωσε στον Ιωαννίδη την πεποίθηση ότι έχει το πράσινο φως των ΗΠΑ για την ανατροπή του Μακαρίου. Γι’ αυτό άλλωστε και όταν εκδηλώθηκε η Τουρκική εισβολή ο Ιωαννίδης απευθυνόμενος προς τον Σίσκο (σ.σ. Αμερικανός υφυπουργός Εξωτερικών) του είπε: “… μας εξαπατήσατε…”, φράση που δεν ήταν προσχηματική (…) αλλά αληθινή έκρηξή του…».

Στο συμπέρασμα αυτό αντέδρασαν οι βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που συμμετείχαν στην επιτροπή, αθωώνοντας ουσιαστικά τους αμερικανούς αφού υποστήριξαν ότι: «… οι ΗΠΑ, δε είναι δυνατόν με τα υπάρχοντα στοιχεία, να γίνει δεκτό ότι συμμετείχαν θετικά στη διαμόρφωση της απόφασης για την ανατροπή του Μακαρίου. Το μόνο που είναι δυνατόν να υποστηριχθεί βάσιμα είναι ότι συνέβαλαν με κάποια αδράνειά τους στο να μην αποθαρρύνουν τους πραξικοπηματίες από το να προβούν στην υλοποίηση της απόφασής τους».

Μακάριος- Κίσινγκερ

Ευθύνες καταλογίζονται στις ΗΠΑ, την Αγγλία και το ΝΑΤΟ και στο κεφάλαιο για τη δεύτερη φάση της τουρκικής εισβολής (Αττίλας 2) τον Αύγουστο του 1974: « Το σημαντικότερο ίσως ρόλο στην εξέλιξη της φάσης αυτής της Κυπριακής Τραγωδίας διαδραμάτισαν οι ενέργειες ( πράξεις- παραλείψεις) των Κυβερνήσεων ΗΠΑ- Αγγλίας και επίσης της συμμαχίας του ΝΑΤΟ. Η στάση των τριών αυτών σημαντικών παραγόντων όχι μόνο δεν ήταν αποτρεπτική των παράνομων τουρκικών ενεργειών, αλλά αντιθέτως με τις πράξεις και παραλείψεις τους ανέχθηκαν και τους ενθάρρυναν. Είναι χαρακτηριστική και η αναφορά του αρχηγού ΓΕΕΦ (σ.σ. της Εθνικής Φρουράς της Κύπρου) Καραγιάννη, στην έκθεση προς ΑΕΔ (σ.σ. Αρχηγείο Ενόπλων Δυνάμεων) του Σεπτεμβρίου 1974 (…), ότι ο ναυτικός αποκλεισμός του νησιού από τους Τούρκους έγινε τη συγκαταθέσει, ή τη ανοχή τουλάχιστον, των εγγύς περιπλεόντων Βρετανικών και Αμερικανικών Στόλων. Και έτσι υποβοήθησαν την τουρκική αδιαλλαξία και επιθετικότητα. Περιορίσθηκαν δε σε συστάσεις, (πάντοτε και προς τις δυο πλευρές ισομερώς) παραγνωρίζοντας επιδεικτικά το γεγονός ότι επιτιθέμενη ήταν η Τουρκία».

Η πλειοψηφία της επιτροπής, αφού σημείωνε τα αδικήματα των χουντικών, κατέληγε ότι το πόρισμα πρέπει να σταλεί στη Δικαιοσύνη για περαιτέρω έρευνα, αφού προηγουμένως αρθεί η απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου του 1975 για αναστολή της ποινικής δίωξης. Όμως ούτε το ένα, ούτε το άλλο έγιναν. Κι έτσι έμειναν ατιμώρητοι ακόμη και αυτοί που παραδέχθηκαν ότι οργάνωσαν το πραξικόπημα μαζί με τον Ιωαννίδη , όπως οι στρατηγοί Γκιζίκης και Μπονάνος και ο πρωθυπουργός της δικτατορίας Ιωαννίδη, Ανδρουτσόπουλος.

Το πόρισμα του ΚΚΕ

Στο ξεχωριστό πόρισμα του ΚΚΕ, που συνέταξε ο τότε βουλευτής του Κώστας Κάππος, υπήρχε εκτενής και συγκεκριμένη αναφορά στις ευθύνες των ΗΠΑ ,της Μεγάλης Βρετανίας και του ΝΑΤΟ:

« α) Οι ΗΠΑ γιατί οργάνωσαν το πραξικόπημα της χούντας στην Ελλάδα στις 21/4/1967 και την κίνηση Ιωαννίδη στις 25/11/1973, με σκοπό να δημιουργήσουν τους αναγκαίους πρακτικούς μηχανισμούς και προϋποθέσεις για την εισβολή στην Κύπρο, κατάσταση σύμφωνη με τα πάγια σχέδιά τους . Μ’ αυτούς δε τους μηχανισμούς δημιούργησαν κρίσιμες καταστάσεις στις σχέσεις των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, κατηύθυναν την οργάνωση του πραξικοπήματος στην Κύπρο στις 15-7-74 και την εισβολή της Τουρκίας στην Κύπρο. Ακόμη γιατί αναμείχθηκαν άμεσα στη δυσμενή για την Κύπρο εξέλιξη της εμπλοκής, με διπλωματικά και στρατιωτικά μέσα. Τέλος εμποδίσανε την ενίσχυση των κυπριακών ενόπλων δυνάμεων.

Απόβαση τουρκικών στρατευμάτων στην Κύπρο

β) Η Μεγάλη Βρετανία , γιατί ενώ άφησε ανενόχλητα τα τουρκικά αεροπλάνα να πετούν πάνω από την Κύπρο και να ρίχνουν αλεξιπτωτιστές ή να βομβαρδίζουν στόχους παρενέβαλαν κάθε είδους εμπόδια για ενίσχυση των ενόπλων δυνάμεων της Κυπριακής Δημοκρατίας από την Ελλάδα. Το ΝΑΤΟ γιατί την επιχείρηση απόβασης στο κυπριακό έδαφος την ένταξε στις προγραμματισμένες ασκήσεις και επέτρεψε στη Βρετανική αεροπορία (ΡΑΦ), που είναι ενταγμένη στο ΝΑΤΟ, να παρεμποδίζει την ελληνική αεροπορία» .

Στο ίδιο πόρισμα καταλογίζονταν ευθύνες και στην κυβέρνηση Καραμανλή γιατί «παρά το γεγονός ότι οι Τούρκοι παραβίαζαν την εκεχειρία (σ.σ. αναφέρονταν στο δεύτερο Αττίλα), δεν κινήθηκε στην κατεύθυνση της καταγγελίας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ και της αποχώρησης από το ΝΑΤΟ που ήταν οι κύριοι υπεύθυνοι για την Κυπριακή τραγωδία».

Ακόμη σημείωνε τις ιδιαίτερες ευθύνες που είχε ο Ευάγγελος Αβέρωφ «γιατί ενώ εγνώριζε την προετοιμασία του πραξικοπήματος στην Κύπρο δεν ενημέρωσε τον Μακάριο», αλλά και για όλες τις κυβερνήσεις από το 1974 -1986 «γιατί δεν άνοιξαν το φάκελο της Κύπρου και ανέστειλαν, ή διατήρησαν την αναστολή, της δίωξης των υπευθύνων για την κυπριακή τραγωδία».

Τέλος σημείωνε πως ποινική ευθύνη είχαν και έπρεπε να απαγγελθούν σε βάρος τους κατηγορίες για εσχάτη προδοσία στους Δ. Ιωαννίδη, Γ. Παπαδόπουλο, Φ. Γκιζίκης, Γρ. Μπονάνο, Αδ. Ανδρουτσόπουλο και άλλα χουντικά στελέχη καθώς και αξιωματικούς που πήραν μέρος στο πραξικόπημα στην Μεγαλόνησο.

Οι «θαμμένες» εκθέσεις των 378 αξιωματικών

Σε όλα αυτά τα χρόνια που μεσολάβησαν από την Κυπριακή τραγωδία έως σήμερα έγιναν συστηματικές προσπάθειες από την πλευρά των κυβερνώντων στην Αθήνα αλά και στην Λευκωσία να κρατηθούν στο σκοτάδι τα στοιχεία που τεκμηρίωναν την προδοσία και αποκάλυπταν το ρόλο του ΝΑΤΟ, των Αμερικανών και των Εγγλέζων.

Είναι χαρακτηριστικό αυτό που έγινε το 1976. Τότε στη δημοσιότητα είχαν έρθει μέσα από την έρευνα δημοσιογράφων ορισμένα στοιχεία από εκθέσεις για το πραξικόπημα και την εισβολή, που είχαν υποβάλει αξιωματικοί του Στρατού, οι οποίοι υπηρέτησαν στην Κύπρο εκείνες τις τραγικές μέρες . Η κυβέρνηση Καραμανλή και ο τότε υπουργός Άμυνας Ευάγγελος Αβέρωφ, ο πολιτικός με τη σκοτεινή δράση στο Κυπριακό, θορυβήθηκαν. Έτσι, έδωσαν εντολή στον τότε αρχηγό Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγό Αρμπούζη, να διατάξει όλους τους αξιωματικούς που είχαν υποβάλει εκθέσεις, να καταστρέψουν κάθε αντίγραφο που τυχόν κρατούσαν, απειλώντας τους με βαρύτατες ποινές.

Μια απλή … «σύμπτωση»

Η διαταγή, που ουσιαστικά θωράκιζε τους υπεύθυνους της προδοσίας και απέκλειε κάθε δυνατότητα των Ελλήνων να μάθουν έστω κάποιες λεπτομέρειες από τα όσα έγιναν στην Κύπρο, εκδόθηκε ( μια απλή σύμπτωση κι αυτή μέσα στις τόσες άλλες) τις μέρες που επρόκειτο να κατατεθούν μηνύσεις στην κυπριακή Δικαιοσύνη εναντίον 150 αξιωματικών για συμμετοχή στο χουντικό πραξικόπημα, αλλά και για εγκλήματα του κοινού ποινικού δικαίου (κλοπές, βαριές σωματικές βλάβες, υπεξαιρέσεις , ανθρωποκτονίες κ.λπ.). Από αυτούς τους 150 αξιωματικούς, οι 108 περιλαμβάνονταν στον κατάλογο αυτών που αφορούσε η διαταγή του Αρμπούζη!

Το κείμενο της διαταγής ( με θέμα … «εκθέσεις επί της Κυπριακής κρίσεως», όπως χαρακτήριζε την προδοσία η τότε κυβέρνηση) αποκάλυψε στο περιοδικό «Αντί» τον Ιούλιο του 1976 ο μακαρίτης πια δημοσιογράφος, Νίκος Κακαουνάκης.

«Να καταστραφούν δια πυράς»

«ΑΚΡΩΣ ΑΠΟΡΡΗΤΟΝ ( ΕΧ)

ΕΠΕΙΓΟΝ

ΠΡΟΣ: ΑΡΧΗΓΕΙΟΝ ΕΝΟΠΛΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ ΔΝ/ΣΙΣ ΚΥΠΡΙΑΚΟΥ

ΚΟΙΝ: Τηλεφ (εσωτ.) 38-72

Φ.204/3/710800

Σ. 157

Αθήναι 29 Μαρ. 1976

Συνημμένα (1) Κατάστασις ήτοι φύλλα (12)

ΘΕΜΑ:Εκθέσεις επί της Κυπριακής Κρίσεως 1974

ΣΧΕΤ: α. ΑΑΠ (ΕΧ) Φ. 204/3/15-11-74 ΥΕΘΑ/ΑΕΔ/ΔΙΚ

β. ΑΑΠ (ΕΧ) Φ.204/15-11-74 ΥΕΘΑ/ΑΕΔ/ΔΙΚ

1. Γνωρίζεται ότι, ως προέκυψεν, Αξ/κοί, εκ των διαταχθέντων να υποβάλουν Εκθέσεις περί της Κυπριακής Κρίσεως, κατόπιν ύπερθεν σχετικών, ετήρησαν εις το προσωπικόν των αρχείον ακριβές αντίγραφον της υποβληθείσης υπ’ αυτών Εκθέσεώς των, παρά την υψηλήν διαβάθμισιν ΑΑΠ (ΕΧ) του περιεχομένου αυτών και παρά το ότι εις την διαταγήν συντάξεως των Εκθέσεων καθωρίζετο ο αποκλειστικός παραλήπτης αυτών.

2. Ούτω εσημειώθησαν διαρροαί Εκθέσεων εις την δημοσιότητα ή εδημιουργήθησαν ευκαιρίαι διαρροής αυτών – και εξακολουθούν να υφίστανται τοιαύται ευκαιρίαι διαρροής αυτών-, εφ’ όσον εις χείρας των Αξ/κών υπάρχουν τοιαύτα αντίγραφα.

3.Κατόπιν των ανωτέρω , να διαταχθούν οι Αξ/κοί ( οι εν ενεργεία μόνον ) οι υποβαλλόντες Εκθέσεις να υποβάλουν τυχόν τηρηθέν υπ’ αυτών αντίγραφον της εκθέσεώς των απ’ ευθείας εις ΑΕΔ/ΔΙΚ μέσω των Μονάδων των το ταχύτερον, ή να καταστρέψουν τούτο δια πυράς υπό ιδίαν αυτών ευθύνην.

4. Να γνωσθούν δε εις αυτούς τα κάτωθι:

α. Το περιεχόμενον της Εκθέσεως των είναι υψηλής διαβαθμίσεως- ΑΑΠ ( ΕΧ) – και ως εκ τούτου υπέχουν κατά τον Νόμον, ακεραίαν την ποινικήν ευθύνην, εν περιπτώσει απωλείας, ή διαρροής τούτου εις τρίτους.

β. Δια τον λόγον αυτόν Αξ/κοί ετιμωρήθησαν αυστηρώς.

γ. Τούτο γίνεται και προς το συμφέρον και την κατοχύρωσίν των.

5. Συνημμένως διαβιβάζονται καταστάσεις κατά κλάδον ΕΔ και Δ/νσεων ΑΣ, Αξ/κών υποβαλλόντων Εκθέσεις και παρακαλούμεν δια τα καθ’ υμάς.

Στρατηγός

Διον. Αρμπούζης

Αρχηγός

Ακριβές αντίγραφον

Τ.Υ.».

Αθανάσιος Τζούβελης

Ανπχος (Ο).

Θα πήγαινε πολύ να πιστέψουμε ότι έστω και σήμερα, με την κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ/ΑΝΕΛΛ και υπουργό Άμυνας τον, κατά δήλωσή του, φίλο του Τραμπ, θα ανοίξουν επιτέλους το φάκελο της Κύπρου, ή τουλάχιστον θα δώσουν κάποια στοιχεία από αυτόν στη δημοσιότητα. Όμως, ιδιαίτερα τούτες τις ώρες, που βρίσκονται σε εξέλιξη οι συνομιλίες για το κυπριακό, όπως γράφουμε και στην αρχή, η γνώση για το πώς έγινε η προδοσία θα μας βοηθήσει να καταλάβουμε καλύτερα και τα σημερινά παιχνίδια που παίζονται στις πλάτες του λαού της Μεγαλονήσου, από τους ενδιαφερόμενους «εταίρους»- «συμμάχους», όλα αυτά τα κοράκια που έχουν πέσει πάνω στο μαρτυρικό νησί για ν’ αρπάξουν τον πλούτο του.

Τα ονόματα των αξιωματικών

Όπως προκύπτει από τον κατάλογο που συνόδευε την διαταγή του Αρμπούζη εκθέσεις υπέβαλαν 378 αξιωματικοί ( ένας υποστράτηγος, τέσσερις ταξίαρχοι, 19 συνταγματάρχες, 75 αντισυνταγματάρχες , 100 ταγματάρχες, 64 λοχαγοί, 88 υπολοχαγοί, 16 ανθυπολοχαγοί και 11 ανθυπασπιστές). Μεταξύ αυτών περιλαμβάνονται και δημοκρατικοί αξιωματικοί που δεν πήραν μέρος στο πραξικόπημα και αντιστάθηκαν ηρωικά στον Αττίλα. Και οι εκθέσεις τους είναι σίγουρο πως θα είναι ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες για το πώς οργανώθηκε η προδοσία και ουσιαστικά παραδόθηκε το νησί ανυπεράσπιστο στον Αττίλα.

ΚύπροςΚυπριακόεισβολή ΑττίλαΑττίλαςΤουρκοκύπριοιΕλληνοκύπριοιχούνταΗΠΑΒρετανίαNATO