Το καρότο της εθνικής συμφιλίωσης επί σεναρίων τρόμου και αχαρτογράφητων υδάτων

22:31 5/7/2015 - Πηγή: Alfa Vita

Αρθρογράφος: Δημήτρης Μάνος

Μετά τον επαπειλούμενο Αρμαγεδδώνα ξαφνική επίθεση φιλίας που… σκοτώνει , δέχτηκε ο ελληνικός λαός από τους επιστήθιους… εχθρούς του.
Ο εκπρόσωπος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Στήριξης, Κλάους Ρέγκλινγκ αφού εξέφρασε τον… σεβασμό του για το δημοψήφισμα των ελλήνων ανέλαβε να τους ανακοινώσει πως με ένα νέο πρόγραμμα «διάσωσης» δεν θα… πονέσουν και πολύ καθώς το βασικό μέρος των επώδυνων μεταρρυθμίσεων έχει συντελεστεί.
Κοντά σε αυτόν ο ανεκδιήγητος

Σουλτς δύο μέρες ύστερα την παρέμβαση του στα ελληνικά πολιτικά πράγματα και λίγο πριν τη νέα ωμή Κυριακάτικη παρέμβαση του δήλωσε πως πρέπει ανθρωπιστικά να ενισχυθεί ο ελληνικός λαός και οι υπηρεσίες του ελληνικού κράτους μετά το δημοψήφισμα!
Τέσσερα μέλη του Κογκρέσου ζητάνε μεγαλύτερη ευελιξία του ελληνικού δημόσιου χρέους από μεριάς των δανειστών.
Και αυτό μετά το γνωστό δημοσίευμα των FT για το «κούρεμα» των καταθέσεων που έσπειρε τον πανικό αλλά διαψεύστηκε από τους καθ ύλην αρμόδιους. Και αρμόδιος στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι η Ευρωπαϊκή Τραπεζιτική Αρχή. Η κόντρα των δύο πλευρών του Ατλαντικού συνεχίζεται και αυτές τις στιγμές.
Τι κάνει συνεπώς τους ιμπεριαλιστές που λυσσομανούσαν την τελευταία βδομάδα ενάντια στο λαό και τη χώρα να φοράνε το χαμόγελο του «ανθρωπισμού», την ίδια στιγμή που αυτό το χαμόγελο αποκαλύπτει τα δόντια τους;
Στο ίδιο μήκος κύματος οι Τουσκ . Ντάινσεμπλουμ, και ο εκπρόσωπος της Μέρκελ
Τι οδηγεί τους εγχώριους πολιτικούς, δημοσιογραφικούς και άλλους παράγοντες να σερβίρουν από το πρωί της μέρας του δημοψηφίσματος ξανά την εθνική ενότητα και «συνεννόηση»;
Μήπως Η πιθανή αμφιθυμία του εκλογικού σώματος, η μεγάλη όντως συγκέντρωση του ΟΧΙ. Οπωσδήποτε όλα αυτά είναι σημεία και στοιχεία που τα συνυπολογίζουν όχι όμως στο βαθμό που οι διάφοροι αναλυτές πασχίζουν να μας πείσουν.
Δύο τα βασικά και σοβαρά στοιχεία που μπορεί να εξηγήσουν αυτή την συμπεριφορά τόσο για τους ξένους επικυρίαρχους όσο και για τους ντόπιους πρόθυμους υποτακτικούς.
Το ένα αφορά το πραγματικό πρόβλημα. Με μια έννοια η υπόθεση του κουρέματος των καταθέσεων το έθεσε ξανά: Είναι έτοιμοι οι ευρωπαίοι ιμπεριαλιστές να ακρωτηριάσουν την ελληνική… παρανυχίδα έτσι όπως χαριτωμένα (μαύρο, κατάμαυρο χιούμορ) ήθελαν να αντιμετωπίζουν –και βασικά το γερμανικό επιτελείο- το ελληνικό δημόσιο χρέος; Και με τι κόστος; Ο οίκος αξιολόγησης Ficht δύο μέρες πριν τους FT είχε θέσει και αυτός το ζήτημα του κουρέματος των καταθέσεων , για την ακρίβεια ο οίκος αναρωτιόνταν αν οι αρχές της ευρωζώνης θα προχωρούσαν σε μία ενέργεια που θα είχε τεράστιο κόστος και επίπτωση στους πιστωτές της χώρας. Και πως μια τέτοια απόφαση είναι πρωτίστως πολιτική Η παρέμβαση αυτή δεν συζητήθηκε, αντίθετα γρήγορα επικαλύφτηκε από το γνωστό άρθρο των FT. Γιατί ας μη γελιόμαστε η σχετική ψυχραιμία με την οποία οι «αγορές» αντιμετώπισαν μέχρι τώρα την υπόθεση του ελληνικού δημοψηφίσματος –και που ακύρωσε εν πολλοίς τις προσμονές για έναν πανικό στον οποίο είχε επενδύσει από άλλη σκοπιά η ελληνική κυβέρνηση για να περάσει τον δικό της υποτιθέμενο εκβιασμό- οφείλεται κατά κύριο λόγο στα μηνύματα που στέλνουν οι αρχές της ευρωζώνης. Ότι ελέγχουν την κατάσταση, ότι κρατάνε στην «εντατική» το ελληνικό χρηματοπιστωτικό σύστημα και δεν έχουν περάσει ακόμα στο στάδιο της… ευθανασίας. Με δύο λόγια ήρθε η στιγμή της αναμέτρησης –και για τους ίδιους τους ιμπεριαλιστές- με το πραγματικό πρόβλημα. Και αυτό ανεξάρτητα από τις κυκλοθυμικές τοποθετήσεις των ιμπεριαλιστικών επιτελείων ανάλογα με τα ποια τάση θα ήθελαν κάθε φορά να ενισχύσουν και σε σχέση πάντα και με τις υπαρκτές αντιφάσεις και αντιθέσεις εκτιμήσεων που υφίστανται στους κόλπους της, Η νέα παρέμβαση Σουλτς είναι ενδεικτική πως ιμπεριαλισμός και εκβιαστική στρατηγική και τακτική πάνε αντάμα.
Το άλλο στοιχείο στο οποίο στηρίζεται η νέα επίθεση φιλίας αφορά στην σαφή τοποθέτηση της ελληνικής κυβέρνησης ότι σε σαρανταοκτώ ώρες βαδίζει –για να μην λέμε πολλές περικοκλάδες- το δρόμο ενός νέου πιο επώδυνου μνημονίου αποδεχόμενη ουσιαστικά το σύνολο των μέτρων που προτείνονται. Αν η νέα συμφωνία θα έχει χαρακτηριστικά μιας προσωρινής ή μονιμότερης κατεύθυνσης μένει να φανεί. Μένει να φανεί αν θα προκριθεί ο σημερινός κυβερνητικός συνασπισμός ή ένας άλλος που θα αναλάβει ως φορέας το βάρος της νέας επιθετικής κλιμάκωσης,
Σε αυτό το σημείο συγκλίνει όλο το εγχώριο πολιτικό, πολιτειακό και δημοσιογραφικό σινάφι. Αυτό εννοεί ο επίσης ανεκδιήγητος Καμίνης που δύο μέρες πριν στη συγκέντρωση του Καλλιμάρμαρου προέβλεπε τον αφανισμό της χώρας σε περίπτωση υπερίσχυσης του ΟΧΙ ;;όταν μπροστά στην κάλπη δηλώνει ότι «όλοι πρέπει να σηκώσουν τα μανίκια» από το πρωϊ της Δευτέρας.
Όντως όλο το πολιτικό προσωπικό της αστικής τάξης παλιό, νέο και υπό.. . εκπαίδευση πρέπει να στοιχηθεί για να περάσει το πακέτο των αντιλαϊκών μέτρων, να υλοποιηθεί –και σύντομα- η κλιμάκωση της επίθεσης σε ότι έχει αφήσει ως δικαίωμα ο μνημονιακός οδοστρωτήρας των πέντε χρόνων, συνεχούς και αδιάλειπτης επίθεσης.
Το… καρότο δηλαδή της αντιλαϊκής επίθεσης θα αποδειχτεί το ίδιο… σκληρό με το ρόπαλο των ιμπεριαλιστών και των εντολοδόχων τους.
Με αυτή την έννοια η εκτροπή της λαϊκής θέλησης είναι πολύ μεγαλύτερη και πιο προκλητική (ό, τι και να ψηφίσετε θα βγει επίθεση) από τον εκβιασμό να ψηφιστεί το… ΝΑΙ.

Δημήτρης Μάνος

ΥΓ Ξύπνησε και ο… κουρελής –κατά Γκράμσι- ιμπεριαλισμός και δήλωσε διά του πρωθυπουργού Ρέντσι πως η Ιταλία ανήκει πια σε αυτούς που λύνουν το πρόβλημα και όχι σε αυτούς που το έχουν. Δεν έχουν περάσει τρία χρόνια που λίγο πριν το κούρεμα χρέους του 2012-τυχαίο, δεν νομίζω- οι αποδόσεις των ιταλικών και γαλλικών επιτοκίων εκτοξεύονταν προκαλώντας φόβους για την αποκάλυψη του πραγματικού προβλήματος της ευρωζώνης. Για μια χώρα που έχει το επόμενο μεγαλύτερο δημόσιο χρέος και τους πιο αρνητικούς δείκτες ανάπτυξης ΑΕΠ μετά τους ελληνικούς.
ΥΓ Είναι επικίνδυνη αυταπάτη αλλά και απόδειξη τεράστιας πολιτικής ρηχότητας και ανοησίας τοποθετήσεις από μεριάς αριστερών οργανώσεων και παραγόντων που προσπαθούν να παίξουν με τα όπλα των ιμπεριαλιστών.
Έχουμε υπόψη το άρθρο του Μαυροειδή που προτείνει ο διαχειριστής των «αντιγειτονιών» ως σχόλιο στο άρθρο του Δ Παυλίδη. Εκεί ο αρθογράφος –δεν θα το πίστευα αν δεν το έβλεπα με τα ίδια μου τα μάτια- προσπαθεί να πείσει τους ψηφοφόρους ότι ένα πιθανό ΝΑΙ θα ενισχύσει την τάση για κούρεμα των καταθέσεων! Δεν έχουν σημασία τα επιχειρήματα –ποια επιχειρήματα; Είναι τέτοια η οίηση κάποιων με τον κυβερνητισμό και με την «υψηλή πολιτική» που τι να πεις…

Ετικέτες: Δημήτρης Μάνος Tweet

View the discussion thread.