Το ΠΑΣΟΚ πεθαίνει. Δακρύζει κανείς;

15:11 5/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Διονύσης Ελευθεράτος

  Το άκλαυτο κόμμα, ο συντομότατος δρόμος ανάμεσα στο «ξεκινάμε» και στο «ξεχαρβαλωθήκαμε», οι κρίκοι ανάμεσα στην «ισχυρή Ελλάδα» και τη χώρα- ρημάδα...     (Από το «Πριν», Κυριακή 4 Νοεμβρίου 2012)   Τι κι αν το παραλλήλισαν κατά καιρούς με παχύδερμα και χαμαιλέοντες; Τώρα- ας είμαστε ειλικρινείς- το ΠΑΣΟΚ θυμίζει κάτι πολύ... κομψότερο:

Μέλισσα. Για έναν μόνο λόγο, αλλά σημαντικό. Υπαρξιακά σημαντικό. Η μέλισσα σε τσιμπάει και έπειτα πεθαίνει, διότι μαζί με το κεντρί χάνει και ζωτικά όργανά της.    Κάπως έτσι, το ΠΑΣΟΚ του Ευ. Βενιζέλου ετοιμάζεται να διοχετεύσει στην ελληνική κοινωνία τη δόση του δηλητηρίου που ακούει στο όνομα «νέο πακέτο» και κατόπιν να παραδοθεί στους επιθανάτιους ρόγχους. Δεν απαιτούνται, βεβαίως, εξειδικευμένες γνώσεις εντομολογίας για να επισημάνει κανείς αρκετές διαφορές ανάμεσα στη μέλισσα και στο το κόμμα με τα επτά κεντριά (τόσες ακτίνες δεν έχει πλέον ο ήλιος του ΠΑΣΟΚ;), έκαστο εκ των οποίων θυμίζει ελαφρώς στραβωμένη λεπίδα μαχαιριού...    Η μέλισσα ορμά όταν νομίζει πως απειλείται και για αυτό συχνά θυσιάζεται «τσάμπα και βερεσέ».  Τέτοια διαπίστωση μάλλον δεν θα κάνουν οι εγχώριες και διεθνείς οικονομικές ελίτ για την πολιτικώς επιβεβλημένη θυσία του ΠΑΣΟΚ, το οποίο εξ άλλου επέζησε μέχρι τώρα, μολονότι έχει διοχετεύσει δυο φορές - τα ισάριθμα Μνημόνια- δηλητήριο που παραπέμπει σε δεκάδες μαζεμένες κόμπρες, οχιές και κροταλίες. Όχι  σε φοβισμένες μελισσούλες.    Συντομότατος αποδεικνύεται ο δρόμος ανάμεσα στο «ξεκινάμε» του Ευ. Βενιζέλου και στο «ξεχαρβαλωθήκαμε». Είναι σαν να ξέρεις ήδη τον επίλογο: Στελέχη του θα αναζητήσουν πολιτική στέγη δεξιά και αριστερά (κυρίως το πρώτο). Αντί για πένθιμα εμβατήρια θα ακούγονται - ήδη ακούγονται- προσωπικά αναθέματα, αλληλοκατηγορίες, αλλά και σποραδικές οιμωγές για τις άτιμες τις συγκυρίες που «χαντάκωσαν» το κόμμα. Ίσως και για «ιδεολογικά - πολιτικά παραστρατήματα» που έριξαν το ΠΑΣΟΚ στο γκρεμό, κλπ.    «Παρέκκλιση», λοιπόν- αναγκαστική ή μη; Ανοησίες. Απλώς η «νέα εποχή», την οποία λάτρεψε το «εκσυγχρονιστικό» ΠΑΣΟΚ όχι των τελευταίων τριών, αλλά δεκαέξι ετών (για να περιορίσουμε κάπως το δείγμα και το... δήγμα μας), κατέφθασε με καταστρεπτική ορμητικότητα που θυμίζει τσουνάμι, αλλά και με ιδιότητες Κρόνου: Κανέναν δεν πειράζει αν κατασπαράζει και ορισμένα από τα πολιτικά παιδιά της. Ίσως κάποιοι στο ΠΑΣΟΚ ανέμεναν ότι θα ήταν κάπως διαφορετικό ή τουλάχιστον περισσότερο συγκρατημένο το... τζίνι των Μνημονίων που οι ίδιοι κάλεσαν. Ε, και; Ελαφρυντικό είναι αυτό;   Αν αληθεύει ότι ο ετοιμοθάνατος μπορεί να προβάλλει στην οθόνη του μυαλού του το φιλμ ολόκληρης της ζωής του μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα, το ΠΑΣΟΚ δεν θα δυσκολευτεί να δει πολλά δικά του ρυάκια - κι όχι των τελευταίων δυ ή τριών ετών- να εκβάλουν στον ποταμό που σήμερα πνίγει ζωές, ανθρώπινη αξιοπρέπεια, στοιχειώδη δικαιώματα.      Μήπως δεν προανήγγειλαν τη σημερινή εργασιακή «νέα εποχή» οι «απασχολήσιμοι» που οραμα