Το «στημένο» φύλλο αγώνα του Πειραιώς

07:38 12/7/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Αρθρογράφος: Θωμάς Σίδερης

Τα εν οίκω του θεού μη εν δήμω. Αυτή τη θεμελιώδη και απαράβατη αρχή εφαρμόζει πιστά και με απόλυτη τυφλότητα η πλειοψηφία των Ελλήνων ιεραρχών – ευτυχώς υπάρχουν και κάποιες λίγες φωτεινές εξαιρέσεις στο πέρασμα των χρόνων, τουλάχιστον από το 1932 και μετά, οπότε τέθηκε σε ισχύ ο νόμος 5383 που έβαζε το πλαίσιο για την «εν γένει δικαστική εν τη Εκκλησία τάξει» και που εισηγήθηκε ο τότε υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων Γεώργιος Παπανδρέου

στην τελευταία κυβέρνηση Βενιζέλου.

Ο λαλίστατος, λάβρος και συχνά αμετροεπής Πειραιώς γράφει το δικό του φύλο αγώνα υπέρ του προέδρου της ΠΑΕ Ολυμπιακός, προβάλλοντας ως μοναδικό και αδιαμφισβήτητο επιχείρημα τη βαθιά γνώση της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης, προκειμένου να αποκρούσει τις κατηγορίες εναντίον του επιχειρηματία και γιατί όχι να τον αθωώσει στα μάτια των πιστών φιλάθλων του. Εδώ όμως είναι και η μεγαλύτερη παγίδα που έχει πέσει ποτέ ο Πειραιώς – μαζί και η πιο ατυχής λεκτική τρέλα του: επικαλείται την εκκλησιαστική δικαιοσύνη για να αποδείξει ότι ο Μαρινάκης είναι άγγελος με φτερά. Μα η ίδια η εκκλησιαστική δικαιοσύνη στην Ελλάδα είναι το νούμερο ένα παράδειγμα προς αποφυγή απονομής δικαιοσύνης. Η εκκλησιαστική δικαιοσύνη στη χώρα μας είναι τυφλή και κωφή και μόνο το δίκιο δεν υπερασπίζεται. Είναι μια δικαιοσύνη σε κώμα και αφασία, που ούτε καν ένα θαύμα μοιάζει ικανό να την επαναφέρει στην πραγματικότητα. Ο Πειραιώς με τη δήλωση υποστήριξης στον επιχειρηματία του μεγάλου λιμανιού και την ταυτόχρονη επίκκληση της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης άθελά του τον καθιστά a priori καταδικασθέντα.

Είναι προφανές ότι η αλλαγή του πλαισίου και κυρίως της ουσίας της εκκλησιαστικής δικαιοσύνης επαφύεται στη σφαίρα του θαύματος γιατί η Εκκλησία δε τη θέλει με τίποτα και οι κυβερνήσεις δε θέλουν να τα χαλάσουν μαζί της – οι πύρινοι λόγοι από άμβωνος στηρίζουν βουλευτές, υπουργούς και δημάρχους και οι κάθε λογής πιστοί –σαν ομογενοποιημένοι σύνολο- ψηφίζουν τους εκλεκτούς των ιεραρχών. Κακά τα ψέματα (το ψεύδος άλλωστε καταδικάζεται στις δέκα εντολές), αλλά οι εκκλησίες λειτουργούν σαν δεξαμενές ψήφων. Γιατί πώς αλλιώς να εξηγηθεί η άρνηση της Εκκλησίας στην πλήρη δημοσιοποίηση των συνεδριάσεων των εκκλησιαστικών δικαστηρίων, στην καθιέρωση της προφορικότητας της διαδικασίας, στη δημοσίευση των αποφάσεων και όχι της σύντομης περίληψης του διατακτικού τους και στη ρύθμιση του ένδικου μέσου της αιτήσεως αναθεωρήσεως, που εκκρεμεί από την ψήφιση του Καταστατικού Χάρτη της Εκκλησίας το 1977;

Η ιστορία έχει δείξει ότι η Ελληνική εκκλησία φοβάται όπως ο διάβολος το λιβάνι τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. Γι’ αυτό και κάθε φορά ασκεί κάθε λογής πιέσεις προς την εκτελεστική εξουσία και λειτουργεί με τη λογική του κουκουλώματος και της μνήμης του ιχθύος. Και μπορεί για τον μακαριστό Χριστόδουλο η Χούντα των Συνταγματαρχών να ήταν μια ανάμνηση από μια κοινωνική συνάθροιση του Παπαδόπουλου και της παρέας του στη Βουλή των Ελλήνων, ο ελληνικός λαός όμως έχει και μνήμη και κρίση και γνωρίζει καλά πως περάσει ανεπιστρεπτί η εποχή του «σφάξε με αγά μου ν’ αγιάσω». Την ώρα που οι πολίτες της χώρας οδηγούνται σαν αμνοί στη σφαγή, εξοντωμένοι από τη φτώχεια, η Εκκλησία διαχειρίζεται εκ κρυπτώ την τεράστια περιουσία της, συντηρώντας αλώβητο το άβατο και αρκούμενη στη συμπόνια και στα συσσίτια των απόρων.

Στο ίδιο μήκος πνεύματος και ο Πειραιώς δεν ένιωσε ποτέ την ανάγκη να υποστηρίξει δημόσια τον οικογενειάρχη της Δραπετσώνας που του κατάσχεσε η Εφορία το σπίτι για 1200 ευρώ ή τον άνεργο στο Πέραμα που η ΕΥΔΑΠ, αφού πρώτα έκοψε την παροχή του νερού, ύστερα έβγαλε σε πλειστηριασμό το σπίτι του. Το ρετιρέ γραφείο του στην Πειραϊκή έχει ως θέα το απέραντο γαλάζιο και όχι τις τσιμεντοπούλεις της δεύτερης εκλογικής περιφέρειας του Πειραιά. Αντίθετα, ο Πειραιώς ένιωσε την ανάγκη να υποστηρίξει με θέρμη τον Μαρινάκη. Ίσως γιατί προσδοκά να του παραχωρήσει το Καραϊσκάκη για μια μεγάλη φιλανθρωπική συναυλία, αντίστοιχη με αυτή που έκανε η Ιεραποστολή στο ΟΑΚΑ, και με τραγουδιστές από αυτούς που προωθεί στην εφημερίδα του κάθε Κυριακή ο πρόεδρος της ΠΑΕ. Ίσως γιατί ο Μαρινάκης είναι ο καλύτερος χριστιανός της ευρύτερης περιοχής του Πειραιά και κάποτε εκδώσει σε βιβλίο τα τσιτάτα του Πειραιώς, όπως τα τσιτάτα του γέροντα Παΐσιου, σε πλαστική ζελατίνα με την εφημερίδα του.

Ο Πειραιώς ξέρει καλά το παιχνίδι. Εκεί που σταματά η πολιτική, αρχίζουν τα… παραπολιτικά παιχνιδάκια.A

Ετικέτες: Θωμάς ΣίδερηςΣεραφείμ Πειραιώς Tweet

View the discussion thread.