Τριτοκοσμικές πανελλαδικές εξετάσεις

13:56 31/5/2014 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet

Είμαστε στο 2014 και στην Ελλάδα υπάρχουν ακόμα πανελλαδικές εξετάσεις. Αυτό το εκπαιδευτικό σύστημα που άλλαξε ξανά και ξανά, που διαμορφώθηκε και αναδιαμορφώθηκε μόνο και μόνο για να γίνει χειρότερο, κρατά ΑΚΟΜΑ τις πανελλαδικές

εξετάσεις. Προφανώς στη σημερινή Ελλάδα αυτό βγάζει νόημα. Προφανώς στη σημερινή Ελλάδα είναι λογικό η είσοδος ενός μαθητή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση και στο αντικείμενο σπουδών να κρίνεται αποκλειστικά από την συνολική προτίμηση των μαθητών εν Ελλάδι για σχολές, κάθε καινούργια χρονιά, από τις θέσεις που προσφέρει η κάθε σχολή, κάθε καινούργια χρονιά και τέλος από τη δυσκολία των θεμάτων προς εξέταση. Και έτσι διαμορφώνονται οι περίφημες βάσεις και όλοι κυνηγάμε τα μόρια. Κι έτσι στην ίδια σχολή που εσύ πέρασες φέτος με 18.000 μόρια, μπορεί σε 2-3 χρόνια να περάσει κάποιος άλλος με 15.000 μόρια και σε 4-5 χρόνια μπορεί να περάσει κάποιος άλλος με 19.000 μόρια. Εν τέλει, οι πανελλαδικές εξετάσεις μετατρέπονται σε μια διαλεκτική προσφοράς – ζήτησης, αφήνοντας έξω μόρφωση, γνώσεις, κλίσεις, επιθυμίες, όνειρα .

Οι δυνατότητες του κάθε μαθητή και οι απαιτήσεις του γνωστικού αντικειμένου κάθε σχολής δεν παίζουν κανέναν ρόλο. Όλοι μαζί σε ένα τσουβάλι να δίνουμε πανελλαδικές για να μπούμε στο πανεπιστήμιο και να γίνουμε επιστήμονες. Κι έπειτα άνεργοι επιστήμονες. Και τέλος σκέτο άνεργοι, γιατί περνούν και τα χρόνια και όσο αφήνεις την επιστήμη, σε αφήνει κι αυτή. Και δε θυμάσαι πια τι σπούδασες. Ένα κορνιζωμένο πτυχίο στον τοίχο έχει μείνει μονάχα να στο θυμίζει.

Αλλά πριν φτάσουμε εκεί, ακολουθεί πρώτα ένας άλλος κυκεώνας. Μπαίνεις στο ΑΕΙ ή στο ΤΕΙ και αντικρίζεις το χάος. Το επίπεδο φυσικά είναι χαμηλό. Όταν μεταξύ των (εσχάτων προαναφερθέντων) κριτηρίων για την εισαγωγή στην τριτοβάθμια δεν υπάρχει καν το ελάχιστο της βάσης του δέκα και όταν πλήθος νέων φοιτητών έχουν βρεθεί σε σχολές κατά λάθος γιατί «δεν έφταναν τα μόρια» για τη σχολή που πραγματικά ήθελαν, τότε το επίπεδο φυσικά και θα είναι χαμηλό. Με τί ικανότητες και με τί κίνητρα να προσπαθήσεις για κάτι που δε σ’ αρέσει;

Αυτό είναι το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας. Αυτό το σχολείο της και έπειτα αυτό το πανεπιστήμιο της. Και πάντα αυτή η κοινή πεπατημένη οδός. Όλοι, ανεξαιρέτως, πρέπει να μπούμε στο πανεπιστήμιο. Το να επιδιώξει κάνεις μια άλλη διαδρομή, είναι σχεδόν αδιανόητο. Το να «αποτύχει» στις εξετάσεις –πάντα βάσει παράλογων κριτηρίων- θα τον στιγματίζει. Μα πριν φτάσουμε εκεί. Σκέφτηκε ποτέ κανείς το άγχος και την πίεση που περνά ένα παιδί γι΄ αυτές τις εξετάσεις; Το άγχος και την πίεση που περνά η οικογένειά του; Σκέφτηκε ποτέ κανείς αν έχει καμία πρακτική χρησιμότητα το να μαθαίνει κάποιος ένα κάρο τυποποιημένες πληροφορίες (που ονομάζονται γνώσεις) για να μπει στο πανεπιστήμιο; Λογαριάζεται αυτό για «γενική μόρφωση»;! Πολλές διαδικασίες χωρίς κανένα ουσιαστικό αντίκρυσμα. Δε δημιουργούνται έτσι νοήμονες πολίτες.

Κι αναρωτιέμαι, αυτοί που διαμορφώνουν τα εκπαιδευτικά προγράμματα έχουν πατήσει ποτέ σε σχολείο; Γιατί, σίγουρα, δέκα μαθητές και δέκα καθηγητές εν ενεργεία θα έφτιαχναν πολύ καλύτερο σύστημα παιδείας και εισαγωγής στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι πανελλαδικές εξετάσεις επιμένουν να φανερώνουν πόσο τριτοκοσμικοί είμαστε.

- Εύα Κουκή, φιλόλογος και μεταπτυχιακή φοιτήτρια Φιλοσοφίας του ΑΠΘ.

Tags: πανελλαδικές εξετάσειςΕύα Κουκήτριτοκοσμική χώρα Tweet

View the discussion thread.