Βασικά σημεία κριτικής - απόρριψης της πρότασης της ομάδας εργασίας του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α.Π

22:09 13/11/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Tweet Κατηγορία: ΆρθραΑρθρογράφος: Γιώργος Καββαδίας

«Για ένα σύστημα αξιολόγησης της ποιότητας του εκπαιδευτικού έργου».

 

Του Γιώργου Κ. Καββαδία*

 

1.   Πίσω από χίλιες δυο «αθώες» έννοιες κρύβεται ένα πολυσύνθετο ασφυκτικό σύστημα αξιολόγησης που επιβεβαιώνει βασικές μας εκτιμήσεις ότι η αξιολόγηση αποτελεί κεντρικό μηχανισμό ανατροπής εργασιακών σχέσων, ιδεολογικής χειραγώγησης και κατηγοριοποίησης σχολείων

εκπαιδευτικών και μαθητών. Ένα οργουελιανό μοντέλο τύπου “big brother”, όπου «όλοι και όλα αξιολογούνται» και στο τέλος πληρώνουν τον ...λογαριασμό οι εκπαιδευτικοί. Ένα μοντέλο νεο – επιθεωρητισμού πολύ πιο αυταρχικό και πολυπλόκαμο από το παλίο του επιθεωρητισμού που τροφοδοτεί αυταπάτες περί συμμετοχής και συνδιαμόρφωσης της αξιολόγησης και «του διαμορφωτικού και αναπτυξιακού» της χαρακτήρα και γενικότερα της εκπαιδευτικής διαδικασίας. Η υποκρισία περισσεύει όταν αναφέρουν ότι «δεν μπορεί να έχει τιμωρητικό χαρακτήρα», ενώ την ίδια ώρα στιγματίζουν τον ίδιο τον εκπαιδευτικό και το έργο του με τον χαρακτηρισμό «ελλιπές».  Η κατηγοριοποίηση και ο στιγματισμός με κριτήρια που δεν είναι μετρήσιμα και αντικειμενικά δεν είναι τιμωρία; Πολύ περισσότερο που υπάρχει θεσμικό πλαίσιο για σύνδεση μισθού – βαθμού, αλλά και για απολύσεις δημοσίων υπαλλήλων.

2.   Είναι φανερό και αναμενόμενο ότι καθορίζουν ένα πολύ γενικό πλαίσο αξιολόγησης που σταδιακά θα εξειδικεύεται σύμφωνα με την κυρίαρχη νεοφιλελεύθερη πολιτική σε διεθνές επίπεδο. Είναι ενδεικτικό ότι ενώ με την αξιολόγηση προχωρούν σε κατηγοριοποίηση με περιγραφικούς χαρακτηρισμούς του εκπαιδευτικού έργου των εκπαιδευτικών: α. ελλιπές, β. επαρκώς, γ. πολύ καλό, δ. εξαιρετικό αποφεύγουν να προσδιορίσουν τις επιπτώσεις: «πετυχημένα» και «αποτυχημένα» σχολεία, βαθμολογική - μισθολογική καθήλωση και απολύσεις. Αφού σε όλα αντιγράφουν τα διεθνή πρότυπα, «ξεχνούν» τις επιπτώσεις που θα ρυθμιστούν ανάλογα με τη συγκυρία ή και αξιοποιώντας το ευρύτερο θεσμικό πλαίσιο π.χ. ενιαίο μισθολόγιο, όπου η βαθμολογική – μισθολογική εξέλιξη εξαρτάται από την αξιολόγηση ή με συγκεκριμένες ρυθμίσεις για εφεδρεία και απόλυση 200.000 δημοσίων υπαλλήλων μέχρι το 2015. Εξάλλου αυτές είναι θέμα κυβερνητικής πολιτικής και δε χρειάζεται τώρα μια «επιστημονική ομάδα» εργασίας να καταλήγει σε τέτοιες προτάσεις. Άλλωστε μέχρι τέλος του Νοέμβρη σύμφωνα με δηλώσεις του Υ.ΠΑΙ.Θ.Α.Π. θα διαμορφωθεί το σχετικό Π.Δ. που ασφλώς θα είναι σκληρότερο, αν και το πιθανότερο είναι να ακολουθηθεί μια σταδιακή η ολοκλήρωση ενός σκληρού νομοθετικού πλέγματος.

3.   Ο φόβος του εκπαιδευτικού κινήματος πάνω από το Υ.ΠΑΙ.Θ.Α.Π. και τους αξιολογητές. Ίσως το πρώτο συμπέρασμα που βγαίνει από μια πρώτη ανάγνωση της πρότασης είναι ότι φοβούνται ένα κίνημα αντίστασης των εκπαιδευτικών εναντίον της αξιολόγησης. Γράφουν χαρακτηριστικά για την «