Βαθμολογίες, βαθμοί και φούσκες, του Παύλου Φουρνογεράκη

09:14 2/7/2013 - Πηγή: Alfa Vita

Ανακοινώσεις

Βαθμολογίες, βαθμοί και φούσκες

Ανάμεσα στους βαθμούς πορεύεται η ζωή μας. Η πρόγνωση των βαθμών Κελσίου είναι καθημερινή μέριμνα των επιστημόνων όπως και η ενημέρωση των πολιτών για τον προγραμματισμό της ενδυμασίας, της θέρμανσης και των εργασιών, τη συντήρηση της ύλης, των προϊόντων … Οι θρησκευόμενοι προβληματίζονται για το βαθμό της πίστης τους προς το Θεό. Οι εργοδότες και οι επιχειρηματίες μελετούν το βαθμό απόδοσης της επιχείρησης και των εργαζομένων, οι κυβερνώντες το βαθμό ανάπτυξης, τα ποσοστά κατανάλωσης, ανεργίας, δημοτικότητάς τους. Αθλητές και αθλητικές

ομάδες κυνηγούν τους βαθμούς στους τάπητες των αγώνων για το μετάλλιο της νίκης.

Παιδαγωγοί, ψυχολόγοι, και δάσκαλοι όλων των βαθμίδων βαθμολογούν την επιμέλεια και την απόδοση των μαθητών τους, το δείκτη ευφυΐας, το βαθμό νοημοσύνης, την αυτογνωσία.

΄Ολοι μας εκθέτουμε το εαυτό μας στην κοινωνία και βαθμολογούμαστε γι αυτό που παρουσιάζουμε, ιδιαίτερα μάλιστα για το βαθμό της συναισθηματικής μας νοημοσύνης, για την ικανότητά μας δηλαδή να επικοινωνούμε σωστά με τον εαυτό μας και με τους άλλους καθοδηγούμενοι από ευγενή αισθήματα, δίχως τα παράσιτα του εγωισμού, της προσβολής, της επιθετικότητας, της βίας. Αυτός ο βαθμός είναι ίσως ο πιο σημαντικός στο σύνολο της ύπαρξής μας, η απόκτησή του στα υψηλότερα επίπεδα καθρεφτίζει το βαθμό ισορροπίας στο τεντωμένο σκοινί του βίου .

Το εκπαιδευτικό μας σύστημα πολύ λίγο ενδιαφέρεται γι αυτό το σημαντικό κομμάτι της παιδαγωγίας και της καλλιέργειας των παιδιών. Μαθητές και γονείς επιδίδονται στη βαθμοθηρία, σε ένα ανταγωνιστικό περιβάλλον με βλαβερές συνέπειες στην ψυχολογία και τη συναισθηματική νοημοσύνη. Εκεί που θα περίμενε κανείς σε μια πολιτισμένη κοινωνία οι πάντες να ασκούνται για την καλύτερη κοινωνία μεταξύ των ανθρώπων, το υπάρχον σύστημα εξασκεί «τους υπηκόους του» στη συσσώρευση στείρων γνώσεων και γoήτρου με επαγγελματικές - οικογενειακές διακρίσεις και υλικά αγαθά, χωρίς υγιή ψυχολογική και συναισθηματική προοπτική. Ψυχροί τεχνοκράτες του καπιταλιστικού συστήματος με το χαμηλότερο δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης σχεδιάζουν μεθοδικά την απανθρωποποίησή μας, δίχως να το αντιλαμβάνονται, θύματα και οι ίδιοι της στρεβλής αγωγής τους. Η μόνη ελπίδα σωτηρίας παραμένει στους ευαίσθητους και μορφωμένους εκείνους δασκάλους που προσφέρουν αφειδώς το δροσερό ηδύποτο της αγάπης και της γνώσης στους ζωηρούς των θρανίων. Αυτοί φέρουν το φορτίο της αντίστασης, την ελπίδα για το μέλλον και ενδεχομένως να είναι εκείνοι που προσεχώς θα αξιολογηθούν αρνητικά!

Οι πρόσφατες βαθμολογίες των πανελλαδικών εξετάσεων αναρτημένες στα Λύκεια χαροποιούν αλλά και συνθλίβουν ή δημιουργούν αδιάφορες (φαινομενικά) ή και επιθετικές νεανικές προσωπικότητες. Καθένας κουβαλάει το φορτίο του, που βαραίνει ή αλαφρώνει από τον τρόπο που οι άλλοι τον παρακολουθούν να ανεβαίνει την ανηφοριά. Θα συμπορευθούν στη χαρά και στη θλίψη ή θα προσπαθήσουν να μειώσουν την αξία της όποιας προσπάθειας;

Ανεξίτηλη θα μείνει για μένα, εκείνη η μεγάλη μέρα όταν, όπως συνηθιζόταν άλλοτε, ανακοινώθηκε από ραδιοφώνου και επώνυμα η εισαγωγή μου στο Πανεπιστήμιο. Συγχωριανοί μου, συγγενείς, φίλοι μαζεύτηκαν στο σπίτι να με συγχαρούν για την επιτυχία μου, ανάμεσά τους όμως και ο φαρμακερός:

« Συγχαρητήρια Παύλο, αλλά έμαθα ότι εκεί που πέτυχες ήταν εύκολα!». Ο δικός του γιος είχε αποτύχει και δεν μπόρεσε να ελέγξει τη ζήλεια του…

Παρόμοια περιστατικά συμβαίνουν και σήμερα με διάφορους τρόπους. Εκπαιδευτικοί και γονείς επιπλήττουν τα παιδιά τους γιατί έφεραν χαμηλότερη βαθμολογία από την προσδοκώμενη κι έτσι κρίνονται αρνητικά οι ίδιοι μες την κλειστή μας κοινωνία…

-«Τα είπαμε τόσες φορές στο σχολείο και στο φροντιστήριο, γιατί δεν τα έγραψες;» Επιπλήττει ο καθηγητής κι έτσι ενώ νομίζει ότι διαφυλάττει το επιστημονικό και διδακτικό του κύρος, μειώνει ταυτόχρονα το βαθμό αυτοεκτίμησης του μαθητή του!

-«Τόσα λεφτά για τα φροντιστήρια πήγαν χαμένα..!» διαμαρτύρεται ο γονιός.

- «Συγχαρητήρια, αλλά έχασες την πρωτιά!» είπαν σε κάποιον που ήλθε δεύτερος…

-«Είσαστε φούσκες !» Φώναξε μια μάνα στην κόρη της και στη φίλη της κόρης της που προετοιμάστηκαν αρκετά αλλά δεν τα κατάφεραν από υπερβολικό άγχος (άγχος που ενδεχομένως οι ίδιοι οι γονείς το προκάλεσαν) να πετύχουν υψηλό στόχο.

Καταντήσαμε όλοι φούσκες, φουσκωμένοι από την εγωπάθεια, τον πρόσκαιρο δανεισμένο υλοζωισμό και τον ευδαιμονισμό και τραυματίζουμε τα παιδιά μας χωρίς να καταλαβαίνουμε το βάθος και την έκταση της πληγής, το βαθμό των ψυχολογικών εγκαυμάτων που δημιουργούμε. Ίσως δεν έχουμε ακόμα αντιληφθεί ότι άλλαξαν τα πράγματα, ότι η γνώση παραμένει μεν ένας ανεκτίμητος και άφθαρτος θησαυρός, αλλά δεν εξασφαλίζει επαγγελματικά αποκατάσταση. Είναι ώρα να προβληματιστούμε σοβαρά για το είδος της γνώσης που θα πρέπει να φροντίζουμε για τα παιδιά μας και να αγωνιζόμαστε γι αυτό σε πολιτικό και κοινωνικό επίπεδο.

Την επόμενη σχολική χρονιά θα φουσκώσει ο αριθμός των μαθητών κατά τμήμα. Ποια ποιότητα διδασκαλίας μπορεί να περιμένει κανείς, πώς θα μπορέσει ο δάσκαλος να πλησιάσει το μαθητή, να εντοπίσει τις ιδιαίτερες κλίσεις, τα ενδιαφέροντά του, τα προβλήματά του; Πώς θα υπάρξει συνεργασία με τους γονείς μέσα στο κλίμα αντιπαλότητας που έχει δημιουργηθεί από το εκπαιδευτικό σύστημα που απαιτεί εξωσχολική βοήθεια, και οι γονείς βλασφημούν τους ίδιους τους δασκάλους των παιδιών τους, γιατί δεν παίρνουν υψηλή βαθμολογία και αναγκάζονται ή δεν έχουν να πληρώνουν τα φροντιστήριά τους;

Οι δάσκαλοι έχουμε χρέος να βοηθήσουμε τους αδύνατους, φτωχούς μαθητές μας με πρόσθετη διδασκαλία πέραν του υποχρεωτικού μας ωραρίου. Σ΄ αυτό μπορούν να βοηθήσουν και οι άνεργοι εκπαιδευτικοί, θα ωφεληθούν πολλαπλώς από την προσφορά. Τα κοινωνικά φροντιστήρια που έγιναν φέτος με πρωτοβουλία της ΕΛΜΕΖ ήταν μια καλή αρχή, χρειάζεται όμως συνέχεια στο πλαίσιο ενός δικτύου αλληλεγγύης όπου ο καθένας θα προσφέρει ό,τι μπορεί για να θωρακιστεί η κοινωνία από τη νέα λαίλαπα του καπιταλισμού. Γονείς και δάσκαλοι είναι υπεύθυνοι για την προσπάθεια κοινωνικής συμφιλίωσης που απαιτείται, για την αυτογνωσία, και τη γενικότερη επιτυχία της εκπαίδευσης. Με προβληματισμό, γνώση και αγώνα (ατομικό και συλλογικό) είναι δυνατό να βελτιώσουμε το βαθμό συναισθηματικής μας νοημοσύνης μας, να ξεφουσκώσουμε το Εγώ μας, ώστε να απολαμβάνουμε τις όποιες βαθμολογίες μας επιφυλάσσει η ζωή.

Παύλος Φουρνογεράκης

Ζάκυνθος 29-6-2013

Tags: Παύλος Φουρνογεράκηςπανελλαδικές εξετάσεις