Υπό διάλυση οι προνοιακές δομές της χώρας

09:55 27/12/2012 - Πηγή: Alfa Vita

Κοινωνία

Νέα διαλυτική κατάσταση θα επιφέρουν οι συγχωνεύσεις που αναμένεται να γίνουν με το νομοσχέδιο του υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης. Οι κοινωνικές και προνοιακές δομές της χώρας από 87 θα γίνουν 23, ενώ η υποβάθμιση που ήδη βιώνουν τις έχει οδηγήσει να ζητούν απεγνωσμένα από σαμπουάν και τρόφιμα, μέχρι έπιπλα, συσκευές και πετρέλαιο!

Οι συγχωνεύσεις δεν γίνονται ούτε για «εξορθολογισμό», ούτε για να ενδυναμωθούν τα Προνοιακά Ιδρύματα, όπως διαδίδει η κυβέρνηση. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα του Αναρρωτηρίου Πεντέλης και του Κέντρου Προστασίας

Παιδιού «Η Μητέρα», που συγχωνεύτηκαν πέρυσι μαζί με τις Παιδουπόλεις «Αγία Βαρβάρα» - «Άγιος Αντρέας».

Το Αναρρωτήριο ζητάει από πολίτες και επιχειρηματίες να του δωρίσουν - ανάμεσα σε άλλα: Παπούτσια, ρούχα, παιδιά σαμπουάν, πιπίλες, κούνιες, καλοριφέρ, ακόμη και αντιολισθητικά μπάνιου! Η λίστα είναι ατέλειωτη και πραγματικά σοκάρει.

Το ίδιο και στο «Μητέρα»: Το Κέντρο έχει βγει στην επαιτεία για τρόφιμα, ρούχα και άλλα είδη. Καλούν επιχειρηματίες και «φιλανθρωπικά ιδρύματα» μεγιστάνων να ανακαινίσουν κτίρια, να δωρίσουν πετρέλαιο κ.λπ. Ούτε για ρεύμα, νερό και θέρμανση δεν πληρώνει το κράτος! Όσο συγκινητική κι αν είναι η ευαισθητοποίηση των απλών ανθρώπων, οι ουσιαστικές ανάγκες των παιδιών δεν καλύπτονται κυρίως με ρούχα ή τρόφιμα που προσφέρει κανείς από το υστέρημά του.

Έτσι, στο «Μητέρα», υπάρχει τρομερή έλλειψη σε προσωπικό - που είναι βασικά η οικογένεια των παιδιών - και ορισμένα κενά μπαλώνονται ακόμη και με 5μηνίτες εργαζόμενους μέσω ΜΚΟ. Οι εργαζόμενοι έχουν μεγάλη ευθύνη για τα παιδιά, όμως είναι μόλις 2 το πρωί και 3 το απόγευμα για να φροντίσουν 12 - 13 παιδιά. Αντίστοιχα οι ελλείψεις προσωπικού στηνΚοινωνική Υπηρεσία - 9 κοινωνικοί λειτουργοί και 3 ψυχολόγοι - έχει σαν αποτέλεσμα τα παιδιά να μένουν περισσότερο χρόνο στο ίδρυμα. Ο μέσος όρος αναμονής για υιοθεσία είναι γύρω στα 5 χρόνια με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την ψυχοκινητική τους ανάπτυξη.

Άλλο παράδειγμα, είναι το Κέντρο για βαριές αναπηρίες, στον Άγιο Δημήτριο Θεσσαλονίκης: Τα τρία διαμερίσματα αυτόνομης ή ημιαυτόνομης διαβίωσης έκλεισαν. Τα παιδιά ξαναγύρισαν στο Ίδρυμα με ελάχιστο προσωπικό, χωρίς τα απαραίτητα υλικά και μέσα στήριξης.

Η καλή διάθεση των εργαζόμενων και των λαϊκών οικογενειών, που δεν μένουν ασυγκίνητοι μπροστά σε αυτή την κατάσταση, δεν μπορεί να υποκαταστήσει την αποκλειστική ευθύνη που πρέπει να έχει το κράτος για δημόσιες, δωρεάν και αναβαθμισμένες υπηρεσίες Πρόνοιας.

902.gr

Tags: πρόνοια