Ζιλ και η Νύχτα: Ήρωες, μάρτυρες, δαίμονες και τέρατα

11:49 9/10/2018 - Πηγή: Alfa Vita

Γράφει η Μαρία Βλάχου

Ηθοποιός - Θεατρολόγος

Ένας εκρηκτικός μονόλογος που στην πρόσληψη του από τον θεατή αποδεικνύεται από τις πιο ζωντανές εικονοπλασίες που έχει συναντήσει στο θέατρο. Στο κέντρο της σκηνής αρχικά γελιέται. Νομίζει πως βλέπει τον Νίκο Χατζηπαπά να υποδύεται τον Ζιλ Ντε Ραι καθώς και έναν καλόγερο που του παραστέκεται. Έχει κάνει λάθος.

Ο θεατής βρίσκεται ενώπιον ενός μεσαιωνικού δικαστηρίου για αρχή. Βλέπει τον κατηγορούμενο μα στην πορεία ξετυλίγονται τα πρόσωπα των

δικαστών με λεπτομέρειες από την όψη μέχρι τα αμαρτήματα που θα κουβαλούσαν στα βάθη μιας Δαντικής κόλασης. Η μυρωδιά από τις βρώμικες ανάσες μέχρι και αυτήν της καμένης σάρκας της Ιωάννας της Λωρραίνης είναι υπαρκτές και σχεδόν εισχωρούν στις αισθήσεις. Η ίδια η Ιωάννα είναι σχεδόν ζωντανή πάνω στη σκηνή. Υπάρχει κάθε στιγμή στο πλάι των κολασμένων, άσπιλη παρθένα να πολεμά βουβή τους δαίμονες. Ή μάλλον στρατιά από δαίμονες με πρωτοστράτηγο τον Μπαρόν με την μαύρη γυαλιστερή σάρκα που η επιβλητική μουσική και το πρόσωπο του Νίκου Χατζηπαπά αντικατοπτρίζουν προκαλώντας ανατριχίλα και δέος με μεταμφιεσμένη απαγορευμένη ηδονή.

Η εντύπωση είναι μαγική. Ο Νίκος Χατζηπαπάς, μετατρέπει έναν θεατρικό μονόλογο σε κινηματογραφική εμπειρία. Μια εμπειρία ανείπωτης αμαρτίας που ξεστομίζεται για να στοιχειώσει και τις πιο απαιτητικές φαντασίες με μια επική σχεδόν αφήγηση.

Οι μορφές της κάθε φοράς εξουσίας ορίζουν την αγιότητα και την αμαρτία ανάλογα τις πολιτικές σκοπιμότητες και τα οικονομικά οφέλη. Η αθωότητα συνδυάζεται με το μιαρό, η ματαιότητα της ανθρώπινης ανάγκης για σωτηρία επισφραγίζεται με το ένδυμα μιας προκλητικά υποκρινόμενης εκκλησίας που καίει στην πυρά την αθωότητα για να ανεβάσει στο βάθρο του ιερού, το δαιμονικό και υποκριτικά να καλύψει το πρόσωπο του εσταυρωμένου.

Θαυμάσιο κείμενο και μια από τις σπάνιες φορές που το σεβάστηκαν και δεν το κατακρεούργησαν, ποιητική αισθητική ντυμένη μουσικά αξιοθαύμαστα τόσο από τις επιλογές των κομματιών όσο από την καθηλωτική φωνή του Πάνου Λαμπρίδη.

Τέλος ο Νίκος Χατζηπαπάς μας απέδειξε ότι δεν είναι μόνο ένας εμπνευσμένος σκηνοθέτης μα ένας πέρα από κάθε προσδοκία υπέροχος και αληθινός ερμηνευτής.

Φωτογραφίες: Κωστής Παπαδόπουλος

Αναζητήστε περισσότερες πληροφορίες για την παράσταση στο: http://www.alfavita.gr/arthron/koinonia/tehni/o-theamatikos-thanatos-enos-tragikoy-egklimatia

Ζιλ και η νύχταΜαρία ΒλάχουΝίκος Χατζηπαπάς