Αριθμοί δυστυχίας των Ελλήνων VS Αριθμών δημοσκοπήσεων

09:27 23/12/2012 - Πηγή: NewPost

Οι εταιρείες δημοσκοπήσεων μετά την πανωλεθρία που πάθανε στις πρόσφατες εκλογές συνεχίζουν ακάθεκτες το έργο τους. Οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ γνωρίζουν ότι μέσα από τις δημοσκοπήσεις ασκείται «πολιτική». Είναι αλήθεια ότι αρκετοί δημοσκόποι συμμετέχουν ως «σύμβούλοι» στην εκάστοτε κυβέρνηση, στα κόμματα και στα πολιτικά πρόσωπα; Αυτό είναι νόμιμο; Είναι ηθικό; Η δικαιοσύνη θα ασχοληθεί; Ο Σύλλογος Εταιρειών Δημοσκόπησης και Ερευνάς

Αγοράς (ΣΕΔΕΑ) θα ασχοληθεί; Οι εταιρείες αυτές παίρνουν κρατικές δουλειές; Οι άνθρωποι που συμβουλεύουν, έρχονται μετά με τις δημοσκοπήσεις να επιβεβαιώσουν τις συμβουλές τους; Αν προσέξετε τις δημοσκοπήσεις σε περίοδο εκτός εκλογών και τις συγκρίνετε με αυτές την περίοδο των εκλογών, θα διαπιστώσετε σημαντικές αποκλίσεις. Χαρακτηριστικό παράδειγμα οι πρόσφατες εκλογές. Τι νόημα έχει η πρόθεση ψήφου όταν δεν είμαστε σε περίοδο εκλογών; Υπάρχουν μυστικές δημοσκοπήσεις; Και να υπάρχουν είναι διαφορετικές από αυτές που δημοσιοποιούνται; Τα ποιοτικά στοιχεία έχουν ενδιαφέρον, ωστόσο δεν είναι αυτά που προβάλλονται. Σε μια περίοδο πολιτικής απονομιμοποίησης, μήπως είναι ένα είδος εκπροσώπησης της πολιτικής τάξης που θέλει να φωνάξει ότι είναι εδώ; Πρώτο κόμμα είναι ο «αναποφάσιστος», καταλληλότερος ο «κανένας» και πραγματικά αφού όλοι οι δημοσκόποι υποστηρίζουν ότι οι δημοσκοπήσεις δεν είναι εκλογές αλλά φωτογραφία της στιγμής, γιατί με το εύρημα της αναγωγής προσπαθούν να βγάλουν εκλογικό αποτέλεσμα; Υπάρχουν, όμως, και οι άλλοι αριθμοί, αυτοί που δεν επιδέχονται καμία αμφισβήτηση και αποτυπώνουν την πραγματικότητα. Στις αρχές της δεκαετίας του '60 ήταν που ο Γεώργιος Παπανδρέου, μιλώντας για την οικονομική πραγματικότητα στην Ελλάδα της εποχής εκείνης, είχε πει το εύστοχο πως «οι αριθμοί ευημερούν, αλλά οι άνθρωποι δυστυχούν». Μόνο που σήμερα και άνθρωποι και αριθμοί δεν ευημερούν. Οι αριθμοί της δυστυχίας των Ελλήνων Στο 21,4% διαμορφώθηκε το ποσοστό του πληθυσμού σε κίνδυνο φτώχειας, με βάση τα εισοδήματα του 2010, σύμφωνα με την Έρευνα Εισοδήματος και Συνθηκών Διαβίωσης των Νοικοκυριών έτους 2011 που έδωσε στη δημοσιότητα τη ΕΛ.ΣΤΑΤ. Ο αριθμός των νοικοκυριών που βρίσκονται σε κίνδυνο φτώχειας εκτιμάται ότι ανέρχονται σε 901.194 και τα μέλη τους σε 2.341.400 και η Ελλάδα πλέον πλησιάζει τη Βουλγαρία. 3.403.000 άτομα βιώνουν τη φτώχεια ή τον κοινωνικό αποκλεισμό. 837.000 άτομα σε νοικοκυριά στα οποία δεν εργάζεται κανένα μέλος ή εργάζεται λιγότερο από τρεις μήνες το χρόνο. 548.02 ευρώ μηνιαίως είναι το όριο της φτώχειας ανά άτομο . 2.235 ευρώ είναι το μέσο ελάχιστο καθαρό μηνιαίο εισόδημα για την αντιμετώπιση των αναγκών των νοικοκυριών . 400.000 οικογένειες χωρίς εργαζόμενο μέλος. 1.267.595 άνεργοι. 11,2% του πληθυσμού βρίσκεται στο ποσοστό ακραίας υλικής αποστέρησης. Σύμφωνα με την έρευνα, το κατώφλι της φτώχειας διαμορφώνεται στο ποσό των 6.591 ευρώ ετησίως ανά άτομο και σε 13.842 ευρώ για νοικοκυριά με δύο ενήλικες και δύο εξαρτώμενα παιδιά ηλικίας κάτω των 14 ετών. Το χάσμα μεταξύ πλουσίων και φτωχών μεγαλώνει με το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης (αγορές) του πλουσιότερου 20% του πληθυσμού είναι 5,5 φορές μεγαλύτερο από το μερίδιο της διάμεσης ισοδύναμης δαπάνης του φτωχότερου 20% του πληθυσμού. Ο πληθυσμός που απειλείται από τη φτώχεια είναι κυρίως: 'Άνδρες άνεργοι 48,4%. Μονογονεϊκά νοικοκυριά με, τουλάχιστον, ένα εξαρτώμενο παιδί 43,2%. Λοιποί μη οικονομικά ενεργοί -εκτός συνταξιούχων-30%. Νοικοκυριά με έναν ενήλικα ηλικίας 65 ετών και άνω 29,7%. Μονοπρόσωπα νοικοκυριά με μέλος θήλυ 25,8%. Παιδιά ηλικίας 0- 17ετών 23,7%. Και όλα αυτά τα δραματικά στοιχεία στηρίζονται στα εισοδήματα του 2010! Στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ (2/11/2012). Βουλγαρία η Ελλάδα Κοντά στο όριο της φτώχειας και του κοινωνικού αποκλεισμού ζει το 31% του πληθυσμού της Ελλάδας, το δε 21% ζει με πενιχρό εισόδημα, ακόμα και μετά τις μεταβιβάσεις των κοινωνικών επιδομάτων, σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat για το 2011. Τα ποσοστά αυτά κατατάσσουν την Ελλάδα στις χώρες της ΕΕ με το υψηλότερο ποσοστό πληθυσμού κοντά στο όριο της φτώχειας, μετά τη Βουλγαρία, τη Ρουμανία, τη Λετονία και τη Λιθουανία. Άλλα στοιχεία που αποτυπώνουν την διαρκώς αυξανόμενη δυστυχία των Ελλήνων στην εποχή του Μνημονίου, είναι αυτά που δόθηκαν στη δημοσιότητα από το Εθνικό Κέντρο Κοινωνικών Ερευνών (ΕΚΚΕ). Από την συμφωνία με του ΔΝΤ για το Μνημόνιο (άνοιξη του 2010) μέχρι τις μέρες μας, παρατηρείται μείωση των εισοδημάτων κατά μέσο όρο στο 26%, μείωση των κατώτατων αποδοχών κατά 22%, δραστική μείωση της αγοραστικής αξίας των μισθών, δραματική αύξηση της ανεργίας, κυρίως στους νέους, εκτόξευση της ανασφάλιστης εργασίας στο 36,5%, ενώ περισσότερες από 900 θέσεις εργασίας χάνονται καθημερινά, εκτοξεύοντας την ανεργία στα ύψη. Την ίδια ώρα, στους 777.768 ανήλθαν οι εγγεγραμμένοι άνεργοι στα μητρώα του ΟΑΕΔ τον Οκτώβριο του 2012, αυξημένοι κατά 5.189 άτομα σε σχέση με τον Σεπτέμβριο και κατά 84.351 άτομα σε σχέση με τον Οκτώβριο του 2011. Η δε ανεργία των νέων (κάτω των 30 ετών), ανέρχεται στο 26,2% του συνολικού αριθμού των ανέργων, ενώ η ανεργία των άνω των 55 ετών φθάνει το 10% του συνόλου. Το 2013 χειρότερο… Αυτά έχουν, ήδη , συμβεί, το 2013 θα είναι ακόμα χειρότερο: Στα 67 χρόνια πηγαίνει το όριο συνταξιοδότησης 2.000 δημόσιοι υπάλληλοι απομακρύνονται το 2012 και 25.000 το 2013. Συνολικά μέχρι το 2016 θα μειωθούν κατά 100.000 Μειώσεις συντάξεων: 5% από 1000-1.500 ευρώ, 10% από 1.500-2.000 ευρώ, 15% από 2.000 και πάνω. Καταργούνται όλα τα δώρα και τα επιδόματα άδειας στο δημόσιο και τις συντάξεις. Αυξήσεις φωτιά σε ΔΕΗ και Μέσα Μαζικής Μεταφοράς Φορολογικός αρμαγεδώνας 2,5 δισ 34-35% ενδεχομένως να φτάσει η ανεργία(1.750.000 άνθρωποι). 4,5 ύφεση. 40 ώρες εργασία. Από τις 12 ώρες ανάπαυση στις 11. Ο κατώτατος μισθός θα καθορίζεται από το υπουργείο εργασίας Περικοπές σε εφάπαξ Η δήλωση του Ελύτη σε συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στις 19 Οκτωβρίου 1979 , με αφορμή την αναγγελία για τη βράβευσή του με το Νόμπελ Λογοτεχνίας, είναι πιο επίκαιρη από ποτέ: «Είναι η βαρβαρότητα . Τη βλέπω να 'ρχεται μεταμφιεσμένη, κάτω από άνομες συμμαχίες και προσυμφωνημένες υποδουλώσεις. Δεν θα πρόκειται για τους φούρνους του Χίτλερ ίσως, αλλά για μεθοδευμένη και οιονεί επιστημονική καθυπόταξη του ανθρώπου. Για τον πλήρη εξευτελισμό του. Για την ατίμωσή του». Νίκος Παναγιωτόπουλος