Μόνιμο γενικό γραμματέα Τουρισμού προτείνει ο ΣΕΤΕ

17:11 25/11/2012 - Πηγή: NewPost

Τη θεσμοθέτηση μόνιμης θέσης γενικού γραμματέα Τουρισμού, με τουλάχιστον πενταετές συμβόλαιο, ώστε να υπάρχει συνέχεια στην ασκούμενη πολιτική, ζήτησε ο γενικός διευθυντής του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων, Γιώργος Δρακόπουλος, μιλώντας το Σάββατο σε εκδήλωση στο περιθώριο της 26ης διεθνούς έκθεσης τουρισμού Philoxenia, που πραγματοποιείται στη Θεσσαλονίκη. «Από το 1992 μέχρι το 2012 έχουμε μετρήσει 54 διαφορετικά πρόσωπα -υπουργούς, υφυπουργούς, γραμματείς-

με αρμοδιότητα τον ελληνικό τουρισμό και με μέσο όρο παραμονής τους έξι μήνες. Αυτό δεν μπορεί να συνεχιστεί. Ο τουρισμός χρειάζεται σταθερή ηγεσία. Και για να τρέξει γρήγορα, χρειάζεται να τεθεί υπό την εποπτεία του πρωθυπουργού, όπως έκανε η Τουρκία πριν από λίγα χρόνια και δεν τη βλέπουμε πια, τόσο μακριά που έχει φύγει», τόνισε. Μιλώντας σε συνέδριο του Συλλόγου Διευθυντών Ξενοδοχείων Μακεδονίας-Θράκης, στο πλαίσιο της διεθνούς έκθεσης τουρισμού Philoxenia, ο ίδιος επισήμανε ότι εξίσου βασικό είναι να αλλάξει και η νοοτροπία των φορέων του τουρισμού και να υπάρξει στενότερη συνεργασία, καθώς «στην Ελλάδα προτιμούμε να είμαστε ιδιοκτήτες περιπτέρου, παρά μέτοχοι σε σούπερ μάρκετ». Ο κ. Δρακόπουλος, επικαλούμενος και τα αποτελέσματα παλαιότερης μελέτης του ΣΕΤΕ και της Eurobank (2011) για το νέο αναπτυξιακό μοντέλο του ελληνικού τουρισμού καθ΄ οδόν προς το 2020, επισήμανε ακόμη ότι η συνεχής αλλαγή του διεθνούς εμπορικού σήματος (brand) του ελληνικού τουρισμού μεταξύ 1991 και 2012 είναι ζημιογόνα, αφού δεν υπάρχει συνέχεια: «Το σημερινό brand, μας αρέσει δεν μας αρέσει, ας μην το πειράξει κανείς», είπε χαρακτηριστικά. Ο ίδιος υποστήριξε ότι ο μεγαλύτερος κίνδυνος για τον ελληνικό τουρισμό (και όχι μόνο) στα επόμενα χρόνια δεν είναι η πορεία των οικονομικών μεγεθών, αλλά η έλλειψη Παιδείας και γι' αυτό πρέπει να προσεχθεί ιδιαίτερα το θέμα της εκπαίδευσης στα τουριστικά επαγγέλματα. Πρόσθεσε ότι κάθε περιφέρεια της Ελλάδας πρέπει να εντοπίσει τα δύο-τρία δυνατά σημεία της και να εξειδικεύσει σε αυτά για να τα προβάλει καταλλήλως, καθώς «δεν είναι δυνατόν όλες οι περιοχές της χώρας να πουλάνε το ίδιο προϊόν στις ίδιες χώρες». Σημείωσε δε, ότι «με δεδομένο πως πάνω από το 70% του εξωτερικού τουρισμού της Ελλάδας είναι αερομεταφερόμενο, η χώρα πρέπει να κοιτάξει τη στρατηγική της για τις αερομεταφορές, δίνοντας κίνητρα τύπου "όσους περισσότερους επιβάτες φέρεις, τόσο καλύτερη τιμή θα πάρεις"». «Δεν πρέπει να τάζουμε λαγούς με πετραχήλια» Υποστήριξε ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να ζητάει περισσότερο ποιοτικό (σ.σ. υψηλής οικονομικής στάθμης) τουρισμό, όταν το 60% των ξενοδοχείων της εξακολουθεί να ανήκει στις τρεις χαμηλότερες κατηγορίες (παρότι τα τελευταία χρόνια δημιουργήθηκαν πολλά «πεντάστερα»), ενώ πρόσθεσε ότι οι τουριστικοί φορείς δεν πρέπει να «τάζουν λαγούς με πετραχήλια» στους τουρίστες, γιατί έτσι δημιουργείται «αρνητικό χάσμα προσδοκιών», που κάνει μεγάλη ζημία. «Ό,τι καλύτερο είναι να δημιουργούμε θετικό χάσμα προσδοκιών, δηλαδή ο τουρίστας ν