Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ «καίγεται» για ένα νέο κούρεμα του χρέους

07:15 25/1/2013 - Πηγή: NewPost

«Ο κ. Ντέιβιντ Λίπτον , πρώτος αναπληρωτής γενικός διευθυντής του ΔΝΤ και ο κ. Αλέξης Τσίπρας , ηγέτης του πολιτικού κόμματος στην Ελλάδα ΣΥΡΙΖΑ , συναντήθηκαν σήμερα στα κεντρικά γραφεία του ΔΝΤ

στην Ουάσιγκτον. Είχαν μια εποικοδομητική και ειλικρινή συζήτηση για τις οικονομικές προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ελλάδα». Αυτή ήταν η ανακοίνωση του Ταμείου για τη συνάντηση με τον κ. Τσίπρα. Το ότι η συνάντηση ήταν εποικοδομητική, μπορεί να το δεχτεί κανείς, μένοντας όμως με την απορία, σε ποια κατεύθυνση. Το ότι ήταν ειλικρινής, δεν θα πρέπει να το πιστεύει κανείς από τους δύο. Ασφαλώς θα πρέπει να πάρουμε τοις μετρητοίς τον κ. Τσίπρα, όταν υποστηρίζει ότι από τη συζήτηση με την ηγεσία του ΔΝΤ, διαπίστωσε ότι «δεν υπήρξε ποτέ επιλογή του ΔΝΤ, η περικοπή του 13ου και του 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα». Ο κ. Τσίπρας συνέχισε με ένα φιλιππικό κατά των μνημονιακών κυβερνήσεων, η απορία όμως παραμένει. Δεν ήθελαν στο ΔΝΤ περικοπή του 13ου και 14ου μισθού στον ιδιωτικό τομέα; Δεν ήθελαν την μείωση του μισθολογικού κόστους; Δεν ήθελαν την εσωτερική υποτίμηση; Είχαν άλλη στρατηγική που δεν γνωρίζουμε; Υπάρχουν και άλλα ερωτήματα: Είναι ο κ. Τσίπρας ακόμα ο αρχηγός του κόμματος που κατέθεσε το Σεπτέμβρη του 2012 ερώτηση στη βουλή για το απαράδεκτο non paper της τρόικας; Πιστεύει πραγματικά, ότι το ΔΝΤ δεν ζήτησε μείωση του 13 και 14 μισθού; Ή απλώς το ταμείο του έκανε μια καλή πάσα για να χτυπήσει την συγκυβέρνηση; Και αν ναι γιατί; Η διπλωματία είναι δύσκολο παρκέ. Μπορεί να περηφανεύεσαι ότι λες κατάμουτρα στους δανειστές αυτό που δεν τόλμησαν να πουν οι «υποταγμένοι» μνημονιακοί της συγκυβέρνησης και παρόλα αυτά να πατάς μπανανόφλουδες. Λέγοντας ότι το ΔΝΤ δεν ζήταγε κατάργηση 13 και 14 μισθού στον ιδιωτικό τομέα τελικά δεν εκθέτεις τη συγκυβέρνηση, φτιάχνεις προφίλ στο Ταμείο. Και το ταμείο έχει παίξει έναν περίεργο ρόλο στην ελληνική υπόθεση τους τελευταίους μήνες, ακολουθώντας μια τακτική που έπαιζε με τη φωτιά (για την Ελλάδα) περισσότερο από ότι όλες οι πύρινες διακηρύξεις του ΣΥΡΙΖΑ . Το να αναγάγεις σε στρατηγική σου, ότι το ελληνικό πρόγραμμα δεν βγαίνει, παρά μόνον αν οι Γερμανοί βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη, ενείχε το ρίσκο να το τινάξεις στον αέρα χωρίς να βάλουν οι Γερμανοί το χέρι στην τσέπη – και έτσι κινήθηκε η κατάσταση για πολλούς μήνες. Είχε επίσης τη συνέπεια για τους Έλληνες πολίτες, να επωμιστούν ουκ ολίγα δις σε πρόσθετα μέτρα, ώστε να καταστεί εφικτός ένας συμβιβασμός. Όλα αυτά ήταν μάλλον δευτερεύοντα για τον κ. Τσίπρα, το μείζον ήταν να μας πει, ότι «το ΔΝΤ κατανοεί το αυτονόητο, δηλαδή ότι το πρόγραμμα δε βγαίνει δίχως γενναίο κούρεμα χρέους». Για όσους απορούν, γιατί ο κ. Τσίπρας καίγεται σε βαθμό εμμονής για ένα νέο κούρεμα του χρέους, η απάντηση είναι προφανής. Γιατί χωρίς αυτό, ούτε και το μίνιμουμ πρόγραμμα που θα μας παρουσιάσει ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές δεν θα βγαίνει. Και ο ΣΥΡΙΖΑ , που έχει αρχίσει να μιλάει και για πρωτογενή πλεονάσματα, δεν μπορεί να συνεχίσει την πολιτική της τρικομματικής σαν να μην τρέχει κάστανο, θα τον πάρουν με τις λεμονόκουπες. Κάπως λοιπόν θα πρέπει να περιορίσει το λογαριασμό για τους τόκους, ώστε να μπορέσει να αποκαταστήσει τις κατώτερες συντάξεις… Οι Γερμανοί αρνούνται το κούρεμα. Ο κ. Τσίπρας το έθεσε στον κ. Σόιμπλε, στο τέλος της συνάντησης, για να εισπράξει αρνητική απάντηση. Το Ταμείο όμως το θέλει, άρα ο κ. Τσίπρας παίζει με το Ταμείο, του οποίου οι επιδιώξεις στο ελληνικό ζήτημα παραμένουν ασαφείς. Θα έχει ενδιαφέρον, να δούμε που θα οδηγήσουν όλα αυτά. Ένα πράγμα είναι πάντως βέβαιο. Στον επόμενο έλεγχο της τρόικας, το Φεβρουάριο, θα υπάρξει επίσκεψη της Τρόικας στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ. Και ο κ. Τσίπρας δεν θα αρνηθεί να συναντήσει τον κ. Τόμσεν, τον οποίο είδε και με τον οποίο συζήτησε επί μακρόν δύο φορές σε διάστημα μικρότερο των 24 ωρών στην Ουάσιγκτον. Το τι κατάλαβε από τα τελευταία ταξίδια του, το ξέρει μόνον ο Τσίπρας . Η «τρόικα» με την ευρεία έννοια κατάλαβε, ότι η διαπραγμάτευση έχει δρομολογηθεί… Θέμης Δαγκλής