Τι ζητούν για την επόμενη ημέρα Κύπριοι που ζουν στη χώρα μας

16:23 20/3/2013 - Πηγή: NewPost

Ζουν για χρόνια στην Ελλάδα. Κάθε λίγους μήνες βλέπουν τις εκάστοτε κυβερνήσεις να δέχονται όλες τις απαιτήσεις των δανειστών χωρίς καμία αντίρρηση. Χθες η δικαίωση ήρθε από την πατρίδα τους, την Κύπρο. Από «το μικρό νησί με το μεγάλο ανάστημα», όπως λένε χαρακτηριστικά. Νιώθουν φόβο για το μέλλον και ζητούν υποστήριξη από τα αδέλφια τους στην Ελλάδα. «Αν πέσει η Κύπρος

θα χαθούν οι θυσίες των Ελλήνων» Η κατάσταση στην Κύπρο είναι τραγική και οι Ευρωπαίοι απλά προσπάθησαν να μας δώσουν το όπλο με το οποίο θα αυτοκτονήσουμε χωρίς να μας αφήσουν να διαλέξουμε» λέει στο newpost ο Ανδρέας Σταυρινίδης ο οποίος σπουδάζει στη Λάρισα. Χαρακτηρίζει σεβαστή την απόφαση της Κυπριακής Βουλής, και πιστεύει πως «αποδείχτηκε στην πράξη ότι τελικά η Κύπρος μπορεί να αποτελέσει συστημικό κίνδυνο για την Ευρωπαϊκή Ένωση και αυτό ίσως μας σώσει, ίσως η η Ευρώπη αναγκαστεί να βρει άλλη λύση». Ο Ανδρέας Σταυρινίδης δηλώνει απογοητευμένος απο την ελληνική κυβέρνηση «Η ελληνική κυβέρνηση στάθηκε στο θέμα επιεικώς ουδέτερη, όμως βρίσκεται ήδη σε δύσκολη θέση με τα δικά της προβλήματα. Πρέπει όμως να γίνει κατανοητό πως άν η Κύπρος «πέσει», οι θυσίες του ελληνικού λαού θα χαθούν» «Κάποιος έπρεπε να φέρει αντίρρηση» Η Γεωργία Γεωργού σπουδάζει στην Αθήνα. Όπως λέει στο newpost δεν ξέρει από οικονομικά και δεν έχει ακριβώς καταλάβει τις συνέπειες της απόφασης της Κυπριακής Βουλής. Όμως αυτό που ξέρει είναι πως «έπρεπε κάποιος να φέρει και μια αντίρρηση. Όχι μόνο για λόγους αξιοπρέπειας και ηθικής. Αλλά για να ξέρουν οι Ευρωπαίοι πως πρέπει να διαπραγματεύονται». «Μάθαμε να αγωνιζόμαστε» «Είναι μια συνέχεια στο «Όχι» που είπε ο Τάσος Παπαδόπουλος» μας λέει από την Κοζάνη η Βικτωρία Μουστάκα. Και η ίδια δεν είναι πολύ βέβαιη για την επόμενη μέρα, όμως προτιμά, όπως μας λέει, μια βροντερή άρνηση από μια αμαχητί παράδοση: «Ας το πληρώσουμε. Πρέπει κάποια στιγμή να σηκώσουμε το κεφάλι.Εμείς μάθαμε πάντα να αγωνιζόμαστε. Οπότε βλέπουμε τα πράγματα με άλλο μάτι. Πρέπει πάντα να αγωνιζόμαστε κι όπου μας βγάλει». Ντίνα Καραμάνου