Δημοτική Αστυνομία, η χαρά του παιδιού…

17:43 9/7/2013 - Πηγή: E-Typos

Και τώρα αρχίζουμε μακρά συζήτηση, σε δουλειά να βρισκόμαστε:
«Μα είναι δυνατόν η Δημοτική Αστυνομία να διαλυθεί και ένα μέρος της να απορροφηθεί από την Αστυνομία;». Γιατί να μην είναι δυνατόν; Ποιο πολύτιμο έργο στην ασφάλεια του Πολίτη προσφέρει η Δημοτική Αστυνομία ώστε να επιβαρύνει τον ήδη βαρέως φορολογούμενο;
Να σας πω εγώ που παρακολουθώ τη Δημοτική Αστυνομία της Αθήνας.
Κάθε πρωί ένα αγόρι κι ένα κορίτσι -μάλλον ευειδείς και κομψοί μες στις στολές

τους- ανεβαίνουν τον δρόμο του σπιτιού μου και μοιράζουν αφειδώς κλήσεις για παράνομη στάθμευση. Οχι, δεν έχουν δικαίωμα να γράψουν εκείνον, που πέρασε με κόκκινο το φανάρι. Ούτε εκείνον που μπαίνει ανάποδα στον στενό δρόμο και γίνεται το «σώσε» με τους νόμιμους. Κανέναν που έχει αφήσει τα σκουπίδια του στο πεζοδρόμιο ούτε και τον γείτονά μου, που τα εκσφενδονίζει ως Νίκος Γκάλης, από το μπαλκόνι του.

Δεν μπορούν να συλλάβουν τους μικροπωλητές, που στρωμένοι στην Κυδαθηναίων πουλάνε Luis Vuitton και Prada -μόνον με θαύμα μπορούν να γίνουν!- ούτε κόβουν πρόστιμο στην κυρία με το σκυλάκι, που αφήνει «το βρώμικο επισκεπτήριό του» στον πεζόδρομο, κάτω από τη ροδοδάφνη της γειτονιάς μας.
Δεν μπορούν να κάνουν ούτε σύσταση στον κύριο που ποτίζει στην ταράτσα του, μεταβάλλοντας σε Ικάριο τη Δαιδάλου. Δεν μπορούν να κυνηγήσουν το κλεφτρόνι, που βουτάει την τσάντα της κυρίας στην οδό Θαλού, αφού είναι και άοπλοι συν τοις άλλοις.

Δεν μπορούν να επιλύσουν τη διαφορά σε δυο τύπους που είναι έτοιμοι να πιαστούν στα χέρια, στη Ναυάρχου Νικοδήμου, για το ποιος πρώτος είδε τη θέση πάρκινγκ. Δεν έχουν το δικαίωμα να ελέγξουν τον μηχανόβιο που αντί να βρίσκεται στο οδόστρωμα, κάνει μαγκιές οδηγώντας το στο πεζοδρόμιο.
Δεν κόβουν κλήση στον καταστηματάρχη, που έχει απλώσει τραπεζοκαθίσματα στην πλατεία και δεν μπορεί να περάσει το καρότσι, ούτε μπορούν να απομακρύνουν τις μελαμψές εμπόρισσες, που τραβάνε τους τουρίστες από το μανίκι να αγοράσουν κεντήματα Κίνας.

Σε κανονικές συνθήκες θα έπρεπε ο υπουργός Νίκος Δένδιας, κηδόμενος της ασφάλειάς τους, να δώσει εντολή να συνοδεύει τους δυο νεαρούς της Δημοτικής Αστυνομίας ένας... κανονικός αστυνομικός, για να τους προστατεύει από τις κακοτοπιές - όπως ακριβώς συνοδεύεται η φρουρά που περπατά στο πεζοδρόμιο του Εθνικού Κήπου, για να κάνει τη βάρδια της στον Αγνωστο Στρατιώτη.

Απόδειξη για τα επιτεύγματα της Δημοτικής Αστυνομίας είναι ότι δεν κατόρθωσαν να προστατεύσουν ούτε τον δημοτικό τους άρχοντα Γιώργο Καμίνη, παρόλο που συνήθως έχει ως συνοδεία δημοτικούς αστυνομικούς για την ασφάλειά του. Οταν δεν μπορούν λοιπόν να φυλάξουν αυτόν, από τέτοιου είδους αναίσχυντες και τσαμπουκαλίδικες προβοκάτσιες, πώς να φυλάξουν τους πολίτες... Τώρα δε, μετά και την αγορά των ποδηλάτων, η Δημοτική Αστυνομία έχει γίνει η χαρά του παιδιού.
Ας σοβαρευτούν όλοι όσοι εμφανίζονται ως λάτρεις της Δημοτικής Αστυνομίας. Το καλύτερο είναι να μη χάσουν -όσοι αξίζουν και δεν είναι ρουσφέτια- τη δουλειά τους. Αυτό είναι απολύτως κατανοητό. Να λέγεται όμως ότι δεν πρέπει οι Αθηναίοι -και όπου αλλού- να απολέσουν τη Δημοτική Αστυνομία, τέτοιες ώρες κρίσης μάλλον σαν ανέκδοτο φαίνεται. Για ποια «Αστυνομία» να μιλάμε τώρα