Είναι όλοι κλέφτες;

20:11 29/8/2013 - Πηγή: E-Typos

Ενα από τα συνήθη όπλα της σημερινής αντιπολίτευσης είναι τα «ηθικά» σκάνδαλα. Δηλαδή το αν κάποιος πολιτικός είχε ερωτική παράνομη σχέση, το αν κάποιος πήρε το αεροπλάνο ενός επιχειρηματία, το αν πήγε σε πολυτελές ξενοδοχείο κ.τ.λ. Παίρνουν μάλιστα διαστάσεις πρωταρχικού θέματος συχνά στα ΜΜΕ ή τη Βουλή. Με αποτέλεσμα να ακούς τον κόσμο να λέει «όλα είναι σάπια» - «όλοι είναι κλέφτες». Μια τέτοια θέση, που θυμίζει το «ηθικό» κυνήγι του Ροβεσπιέρου, δεν είναι αληθινή. Κάποιοι

πράγματι είναι ηθικά «βαρίδια», κάποιοι όχι.
Η Πολιτική κατά τον Αριστοτέλη εξετάζει «τα καλά και δίκαια» και προϋποθέτει την ηθική λειτουργία του νόμου. Οταν όμως η «ηθική» διαχωρίζεται από το νόμο και γίνεται εξ ορισμού μόνιμη υποψία, τότε γίνεται ηθικολογία και χρησιμοποιείται για να καλύψει τα πραγματικά πολιτικά προβλήματα, όπως η κρίση, η οικονομία, η οικολογία, το ασφαλιστικό, η εκπαίδευση κ.τ.λ. Δηλαδή το ανούσιο ξεπερνά το ουσιαστικό και η Πολιτική γίνεται λαϊκισμός και αερολογία. Πού οφείλεται αυτό; Κατά τον Μοντεσκιέ στα βιβλία του «Το πνεύμα των νόμων», ο λαϊκός θυμός δεν μπορεί να συλλάβει το πολύμορφο και συχνά δυσνόητο τεχνικά της υπάρχουσας νομοθεσίας. Δεν διαθέτει τις ειδικές γνώσεις. Το δε συνήθως ακατανόητο και δύσκολο λεξιλόγιο της πολιτικής ορολογίας (σε έννοιες και αριθμούς) μπερδεύει ακόμη περισσότερο το πολιτικό αισθητήριο του πολίτη, ο οποίος έτσι δεν έχει σωστή πληροφόρηση και παραδίδεται ολότελα στο άμεσο της συγκίνησης και του συναισθήματος. Μέσα από αυτά τα κριτήρια συνήθως ασκεί το δημοκρατικό του δικαίωμα επιλογής των πολιτικών. Η έλλειψη όμως ορθής πληροφόρησης γίνεται υλικό εκμετάλλευσης από τη σημερινή αντιπολίτευση, η οποία προωθεί μόνο έναν καταγγελτικό, ηθικολογικό λόγο. Ετσι κρύβει την ανυπαρξία προτάσεων για την κρίση και για σοβαρά ζητήματα της καθημερινότητας. Αυτή η λογική, ένα είδος άκρας ηθικολογίας, όπως ο Γάλλος ιερωμένος Ροβεσπιέρος που έγινε γνωστός στην Ιστορία για τις ηθικολογικές του καταγγελίες εναντίον των αντιπάλων του, εξυπηρετεί μόνο τους πολιτικά «αγανακτισμένους». Αποπροσανατολίζει τον πολίτη και δεν βοηθά το δύσκολο έργο των θεσμών για «διαφάνεια».
Η ουσία της πολιτικής είναι να στρέφει τον πολίτη προς την ευτυχία, έλεγε και πάλι ο Αριστοτέλης. Και με το να περνάς εύκολα και ανευθυνόφοβα τη θέση «όλοι είναι κλέφτες» δεν βοηθάς στις ορθές αποφάσεις για Δημοκρατία και κοινωνική ισορροπία. Η αληθινή πληροφόρηση είναι ηθικό και νόμιμο χρέος των πολιτικών έναντι των πολιτών. Μόνο έτσι μπορεί να προχωρήσει σήμερα η χώρα μας και να βγει από την κρίση. Μόνο έτσι θα μπουν τα σταθερά θεμέλια του δρόμου προς την ευτυχία.