Η ομιλία του πρωθυπουργού, στο Παρίσι, στο συνέδριο της Herald Tribune

20:01 4/10/2012 - Πηγή: E-Typos

Εκλεκτοί προσκεκλημένοι, κυρίες και κύριοι

Με αυτή τη μοναδική ευκαιρία του εορτασμού της 125ης επετείου μιας ιστορικής εφημερίδα, της International Herald Tribune, θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κάποιες σκέψεις. Σκέψεις που αφορούν τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα η χώρα μου, αλλά που αφορούν επίσης τις μεγάλες προκλήσεις που αντιμετωπίζει η Ευρώπη συνολικά.

Άλλωστε, η Tribune ήταν πάντοτε ένα μοναδικό βήμα ευρωπαϊκού και διατλαντικού προβληματισμού και δεν υπάρχει καλύτερος τρόπος να τιμήσουμε την επέτειό της από το να ασχοληθούμε με μείζονες

προκλήσεις, κοινές για όλους μας – αν και για μερικούς από εμάς είναι πραγματικά δραματικές.

Όπως γνωρίζετε όλοι, προέρχομαι από μία χώρα που δεν έδωσε προσοχή στη διάσταση της ανταγωνιστικότητας από τότε που εντάχθηκε στην Ευρώπη. Και τώρα πληρώνει το τίμημα…

Ωστόσο η Ελλάδα δεν είναι μόνη. Πολλοί σε όλη την ΕΕ είχαν πέσει θύματα της αυταπάτης ότι η ποσοτική ανάπτυξη σε συνδυασμό με αναδιανεμητικές πολιτικές αρκούσε για να εγγυηθεί την ευημερία και ένα καλύτερο μέλλον.

Έτσι, για πολλά χρόνια, το ζητούμενο της διαμόρφωσης πολιτικής συνοψιζόταν σε δύο προτάσεις:

- πώς θα μεγιστοποιηθούν οι ονομαστικοί ετήσιοι δείκτες ανάπτυξης,

- και πώς θα γίνει η αναδιανομή στις κοινωνίες μέσω του φορολογικού συστήματος και των κρατικών ενισχύσεων.

Η ανταγωνιστικότητα ξεχάστηκε κάτω από διάφορα στρώματα γραφειοκρατίας, προσκόμματα για την είσοδο στις αγορές, αντικίνητρα για καινοτομία, όλων των ειδών στρεβλώσεις της αγοράς, κυρίαρχα ολιγοπώλια σε διάφορα κέντρα, καθώς και καταχρήσεις της ισχύος των συνδικαλιστικών οργανώσεων.

Την ίδια στιγμή τις τελευταίες δεκαετίες άλλες περιοχές του κόσμου έκαναν την αποφασιστική στροφή προς την ανταγωνιστικότητα.

Σκεφτείτε: πόσο χρόνο χρειάζεται ένα νέο προϊόν ή μία καινοτόμος ιδέα για να υλοποιηθεί και να δοκιμαστεί στην αγορά σε άλλες περιοχές του κόσμου σε σύγκριση με την Ευρώπη.

Ο υπόλοιπος κόσμος κερδίζει έδαφος σε ό,τι αφορά την ανταγωνιστικότητα, ενώ η Ευρώπη γενικά χάνει έδαφος.

Υπάρχουν ασφαλώς εξαιρέσεις, αλλά η Ελλάδα, καθώς και οι περισσότερες χώρες της νότιας Ευρώπης, δεν συγκαταλέγονται σε αυτές.

Εδώ και δεκαετίες προσπαθούσαμε να διατηρήσουμε υψηλά ονομαστικά επίπεδα ανάπτυξης, κυρίως μέσω της κατανάλωσης και των πολιτικών αναδιανομής του εισοδήματος. Αλλά, όταν υπολείπεσαι σε όρους ανταγωνιστικότητας, αυτό μπορεί μόνο να παράγει υψηλά ελλείμματα τόσο στον προϋπολογισμό όσο και ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Και όταν συμβαίνει αυτό, το μόνο πράγμα που μπορείς να αναδιανείμεις είναι δανεικά – και αυτό εις βάρος των μελλοντικών γενεών. Αυτό ακριβώς συνέβαινε στην Ελλάδα επί σχεδόν 30 χρόνια.

Εμείς τώρα προσπαθούμε να θεραπεύσουμε όλα αυτά τα σφάλματα. Περιορίζουμε τις κρατικές δαπάνες, καταπολεμούμε τη γραφειοκρατία, παρακάμπτουμε τη γραφειοκρατική αδράνεια, επισπεύδουμε τις επε