Οι υποχρεώσεις των δανειστών

22:40 25/10/2013 - Πηγή: E-Typos

Είναι σαφές ότι η Ελλάδα τήρησε τις δεσμεύσεις που είχε αναλάβει έναντι της τρόικας αποδεχόμενη το πρόγραμμα σκληρής δημοσιονομικής προσαρμογής που επιβλήθηκε και εφαρμόζοντας, ιδιαίτερα στις αρχές του Μνημονίου, μέτρα ακραίας λιτότητας τα οποία παρέλυσαν την πραγματική οικονομία και συρρίκνωσαν δραματικά το εισόδημα των νοικοκυριών.
Το γεγονός είναι ότι, ύστερα από τρία χρόνια αιματηρών οικονομικών θυσιών από τους Ελληνες πολίτες και μετά το νοικοκύρεμα

της οικονομίας από τη σημερινή κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά, η χώρα μας βρίσκεται σε θέση να επιτυγχάνει τους στόχους της εξασφαλίζοντας πρωτογενές πλεόνασμα.
Παρ’ όλα αυτά, διαπιστώνουμε ότι οι Ευρωπαίοι εταίροι επιλέγουν να παίζουν καθυστερήσεις σε σχέση με την εκπλήρωση των δικών τους υποχρεώσεων έναντι της Ελλάδας. Είναι χαρακτηριστικό ότι η καγκελάριος Μέρκελ και οι δορυφόροι της Γερμανίας, αντί να δώσουν άμεση λύση στο πρόβλημα του χρηματοδοτικού κενού της ελληνικής οικονομίας, επιλέγουν να στέλνουν την μπάλα στην εξέδρα, στέλνοντας τους τεχνοκράτες της τρόικας να ζητούν και νέα εισπρακτικά μέτρα, επειδή τη μία μέρα ανακαλύπτουν έλλειμμα 500 εκατ. ευρώ, την άλλη 1,5 δισ. και την τρίτη 2 δισ. ευρώ.
Οπως η Ελλάδα τήρησε τις δικές της δεσμεύσεις, εκπληρώνοντας όλα τα προαπαιτούμενα για τη συνέχιση της χρηματοδότησης, έτσι και οι Ευρωπαίοι εταίροι έχουν υποχρέωση να στηρίξουν τη χώρα μας, επιδεικνύοντας την απαιτούμενη κοινοτική αλληλεγγύη που απορρέει από τους βασικούς σκοπούς της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Αφενός θα πρέπει να δώσουν λύση στο ζήτημα της βιωσιμότητας του χρέους και αφετέρου να επιτρέψουν τη χαλάρωση της ασφυκτικής δημοσιονομικής προσαρμογής, προκειμένου να ανασάνει η αγορά και να ανακουφιστεί η κοινωνία από τη σκληρή λιτότητα.
Η αλλαγή της συνταγής δημοσιονομικής λιτότητας και η αναπτυξιακή διάσταση στις εφαρμοζόμενες πολιτικές αποτελούν άλλωστε το ζητούμενο σε πανευρωπαϊκό επίπεδο και όχι μόνο από τις χώρες που αντιμετωπίζουν προβλήματα. Το βέβαιο είναι ότι η Ελλάδα, που παρουσιάζεται έτοιμη πλέον να διεκδικήσει τη σταδιακή έξοδό της από το Μνημόνιο, όπως έπραξε ήδη η Ιρλανδία, δεν χρειάζεται άλλα δημοσιονομικά μέτρα αλλά την έμπρακτη στήριξη των εταίρων της.