Σημασία έχει ποιος το λέει…

18:39 3/7/2013 - Πηγή: E-Typos

Μια βασική αρχή επικοινωνίας ήταν το «δεν έχει τόση σημασία το τι λες όση έχει το πώς το λες».
Στις μέρες αυτές του γενικότερου σάλου, όπου έρχονται οι Κινέζοι της COSCO και αντί να πανηγυρίζουν ο Περισσός, η Κουμουνδούρου κι όλα τα στρατηγεία της Αριστεράς, χαιρετίζοντας το «οικονομικό θαύμα της Κίνας», πανηγυρίζουν η Νέα Δημοκρατία με την κυβέρνηση ή το άλλο… Το άλλο, ντε, που τον «Σκορπιό» του υπερ-μεγιστάνα Ωνάση

δεν τον αγόρασε κάποιος διάδοχος των οικογενειών Ρότσιλντ και Ροκφέλερ αλλά ένας απόγονος του Λένιν και του Στάλιν...
Σε αυτό το γενικότερο σάλο που έχει ξεσπάσει με την ΕΡΤ και από το «μαύρο» της απότομης διακοπής περάσαμε στις «υποσχέσεις» (;) του Παντελή Καψή για 2.000 συμβασιούχους (δηλαδή οι 600 που περισσεύουν ήταν το πρόβλημα κι ανάγκασαν και τον Φώτη Κουβέλη να φύγει και να πάει να τα σπάσει στα μπουζούκια, μαζί με το εορτάζον διαταρασσόμενο κόμμα του, έτσι όπως θέλουν να προβάλουν το θέμα, μέσω ενός video, προφανώς εχθρικοί «του», ιστότοποι…).
Σε αυτό το σάλο με τις καινούργιες απειλές της τρόικας και το «είπα να σβήσω τα παλιά» που τραγουδιέται μεταξύ των άλλοτε εχθρευόμενων ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., γιορτάζοντας το γάμο από προξενιό για να μη χαθεί η περιουσία του μπαμπά, όπως μας δίδαξαν τα ελληνικά μελό του παλιού σινεμά, τα μόνα μελό στην παγκόσμια ιστορία του είδους με ταξικό χαρακτήρα…
...προστέθηκε μια καινούργια παράμετρος πλάι στην αρχική περί του «τι λες». «Δεν έχει σημασία τι λέγεται, αλλά από ποιον λέγεται»- κι αυτό τείνει να εξελιχθεί σε νέο μότο.
Προφανώς.
Διότι αυτό περί Ανδρέα Παπανδρέου και καταστροφικής πολιτικής του και πρασινοφρουρών και διορισμών στο Δημόσιο αβέρτα κουβέρτα και χίλια άλλα έχει ειπωθεί… κι αν δεν έχει ειπωθεί.
Μόνο που αυτή τη φορά το είπε ο Μάκης Βορίδης.
Κι η απορία είναι αν ο σάλος -να τος πάλι ο σάλος- αφορά στο περιεχόμενο ή στο πρόσωπο.
Τι έγινε και τώρα η φράση αυτή που έχει εκστομιστεί από χείλη όλων των πολιτικών αποχρώσεων (πλην παπανδρεϊκών) προκαλεί «πάνελ» και «παράθυρα»;
Τι φόβος υπάρχει; Τι φιλοδοξίες εξυφαίνονται;
Να μη διαταραχτεί η δικομματική; Να ενωθεί το ΠΑΣΟΚ, τώρα που επέστρεψε στους θώκους, έναντι του «ακροδεξιού» Βορίδη, με το κόμμα του οποίου συγκυβερνούν; Ή μήπως ο… σάλος για το… σάλο όταν δεν παράγεται πολιτική;