Αγαπητέ Ευάγγελε, διάλυσέ το το τιμημένο ΠΑΣΟΚ…

07:29 1/1/2013 - Πηγή: Aixmi

Στη σειρά των άρθρων μου στην aixmi.gr έχω δηλώσει οπαδός της σταθερότητας. Πως τιμώ τους ανθρώπους που μένουν σταθεροί σε έναν πολιτικό χώρο αναλαμβάνοντας τις ευθύνες και για τα καρκινώματα που έβγαλε. Άνθρωποι που δεν λειτουργούν ως ανεμοδούρες, που δεν πάνε όπου φυσάει ο άνεμος. Στο πλαίσιο αυτής της θέσης τιμώ όσους δεν ντρέπονται να λένε ακόμη ότι είναι ΠΑΣΟΚ. Γιατί ορθώνουν το ανάστημα σε μία επιχείρηση απαξίωσης που δεν έχει στόχο (μόνο) το κόμμα, αλλά την πολιτική.

Όλα,

όμως, έχουν ένα όριο. Που αν το περάσεις δημιουργείς νέες στρεβλώσεις. Το ΠΑΣΟΚ έχει βαρύνει πολύ. Με τον Άκη στην φυλακή. Με τον Γιάννο να δηλώνει ότι δεν έχει λογαριασμό στην Ελβετία και μετά να ανακαλύπτει ότι ήταν της συζύγου του. Με τον Παπακωνσταντίνου να εμφανίζεται πως αλλοίωσε τη λίστα Λαγκάρντ για να «καθαρίσει» τα ξαδέρφια του. Με το κόμμα χρεοκοπημένο να χρωστά σε όποιον μιλά ελληνικά.

Λυπάμαι, αλλά δε σηκώνεται με τίποτα. Δεν πάει η χώρα να στείλει πρώτη άνθρωπο στον Άρη το ΠΑΣΟΚ δε θα σηκωθεί μαζί της, όπως δηλώνει ο πρόεδρός του. Μία είναι η λύση για τον Ευάγγελο Βενιζέλο: να το διαλύσει. Μόνο έτσι θα το τιμήσει. Θα το παραδώσει εκεί όπου ανήκει: στους ιστορικούς. Οι οποίοι, είμαι σίγουρος, ότι θα κάνουν μία δίκαιη αποτίμηση. Θα συγκρίνουν τι προσέφερε, τι λάθη έκανε, με τους κουμπάρους, τα δομημένα, τις υποκλοπές και τα τόσα άλλα τεράστια σκάνδαλα της ΝΔ, που εμφανίζεται σήμερα περίπου σαν «παρθένα».

Όσο το ΠΑΣΟΚ μένει στον πολιτικό ανταγωνισμό αδικείται και αδικεί όσους το υπερασπίζονται. Προσοχή: δε λέω να γίνει αποποίηση κληρονομιάς. Ο νέος φορέας θα αναλάβει και τις πολιτικές και τις ποινικές ευθύνες για ό,τι έχει συμβεί. Αλλά θα μπορεί να κάνει μία νέα αρχή, χωρίς συνέχεια κάποιος να του λέει «και εσείς βασανίζατε τους μαύρους».

Θα μπορέσει να απαντήσει και στους φασίστες της Χρυσής Αυγής, που εμφανίζονται σαν προστάτες του λαού. Και όχι με βιντεάκια. Αλλά με στελέχη στους δρόμους. Γιατί, εκεί δίνονται και κερδίζονται οι μάχες. Γιατί, ο «πόλεμος» των ιδεών χωρίς τον αγώνα της επιβίωσης δεν έχει κανένα νόημα.