Από τον Τσίπρα του 4,6% στον Τσίπρα πολιτική…ρουκέτα

20:46 25/1/2015 - Πηγή: Aixmi

Η διαδρομή του Αλέξη Τσίπρα στην πολιτική μοιάζει με πολιτική «ρουκέτα».
Ήταν ο Αλέκος Αλαβάνος ο άνθρωπος που την «εκτόξευσε», το 2006 όταν έχρισε τον μόλις 32 ετών νεαρό μηχανικό, υποψήφιο δήμαρχο της Αθήνας, και όταν τον Φεβρουάριο του 2009 τον πρότεινε για πρόεδρο του Συνασπισμού.

Χρειάστηκε, φυσικά, να δώσει εξαιρετικά δείγματα γραφής ο ίδιος, στην προεκλογική εκστρατεία για την Αθήνα.

Κατάφερε να κερδίσει 10,5% των ψήφων και να έρθει τρίτος, πίσω από τον Νικήτα Κακλαμάνη και τον Κώστα Σκανδαλίδη, και μπροστά από τον Σπύρο Χαλβατζή του ΚΚΕ.

Τρία χρόνια αργότερα εξελέγη πρόεδρος του Συνασπισμού με 70%, έχοντας ως αντίπαλο τον Φώτη Κουβέλη (30%).
Ο Αλέκος Αλαβάνος παρέμενε πρόεδρος του συμμαχικού σχήματος Σύριζα, πιστεύοντας ότι μπορεί να ξαναδημιουργήσει ένα πολιτικό μέτωπο σαν την ΕΔΑ του παρελθόντος.
Γι αυτό και στις ευρωεκλογές του 2009 δεν άφησε τον 37χρονο Τσίπρα να πάει στο ντιμπέιτ των πολιτικών αρχηγών. Πήρε μέρος ο ίδιος, τα έκανε θάλασσα και το κόμμα ναυάγησε…

Δεν έγινε, όμως, το ίδιο στις εθνικές εκλογές του Οκτωβρίου 2009. Ο Τσίπρας εκπροσώπησε τον Σύριζα στο ντιμπέιτ και, κατά γενική ομολογία, κέρδισε τις εντυπώσεις. Έτσι διέσωσε το κόμμα στις εκλογές, που έδειχνε να βαδίζει για φούντο, το έβαλε στη Βουλή με 4,6% και ο ίδιος έγινε πρόεδρος της κοινοβουλευτικής ομάδας του Σύριζα και αδιαφιλονίκητος ηγέτης του.

Η δεύτερη μεγάλη τομή στην πορεία του ήρθε το Νοέμβριο του 2011, όταν ο Αντώνης Σαμαράς -υπό την ασφυκτική πίεση των δανειστών- αναγκάστηκε να υποστείλει τη σημαία του αντιμνημονιακού αγώνα, του οποίου ηγείτο από τον Μάιο του 2010.
Τότε, έμεινε μόνον ο Σύριζα μόνο “αντίπαλο δέος».
Στις εκλογές του Μαΐου 2012 ήρθε δεύτερο κόμμα με 16,78% και στις επαναληπτικές του Ιουνίου εκτοξεύτηκε στο 26,89%.

Τα τελευταία 2,5 χρόνια έδωσε σκληρό αντιμνημονιακό αγώνα στο εσωτερικό και προσπάθησε να οικοδομήσει συμμαχίες στο εξωτερικό, ενισχύοντας το προφίλ του. Ακόμη και στο ΔΝΤ πήγε, ακόμη και τον Σόιμπλε συνάντησε.

Τώρα αισθάνεται έτοιμος να αναλάβει την πρωθυπουργία, επιτυγχάνοντας κάτι που κανείς δεν έχει καταφέρει έως σήμερα στην Ελλάδα. Να φέρει την Αριστερά στην εξουσία...

Τι θα σημάνει αυτό για τη χώρα;
Πώς θα αντιδράσουν οι δανειστές στην απόφασή του να ακυρώσει το Μνημόνιο και να μην ξαναδεχθεί την τρόικα στην Ελλάδα;
Μένει να το δούμε…