Μπράβο ρε μάγκα Τζάστιν Γκάτλιν! Μπράβο…

15:47 6/8/2017 - Πηγή: Aixmi

Φοβάμαι ότι Σάββατο βράδυ, Αυγουστιάτικα και μέσα στον καύσωνα, δεν πήρε κανείς χαμπάρι ότι συνέβη το μεγαλύτερο αθλητικό γεγονός της δεκαετίας.

Ένας σπουδαίος αθλητής και άνθρωπος, αφού νίκησε και τους «δαιμονές» του, ο Αμερικανός Τζάστιν Γκάτλιν, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στο παγκόσμιο πρωτάθλημα στίβου στο Λονδίνο. Ο μεγάλος Μπολτ «είδε τη σκόνη» του Αμερικανού σπρίντερ, ο οποίος στα 35 του νίκησε και τον χρόνο. Ο Γκάτλιν χρυσός Ολυμπιονίκης στην Αθήνα το 2004 ήταν ο μοναδικός άνθρωπος στον πλανήτη που είχε

προσπεράσει τον Τζαμαϊκανό σταρ στην κούρσα «της μιάς ανάσας» την τελευταία δεκαετία.

Αφού τιμωρήθηκε το 2007 με τετραετή αποκλεισμό λόγω ντόπινγκ, δεν «το έβαλε κάτω». Προπονήθηκε, δυνάμωσε ψυχικά, έγινε καλύτερος στη ζωή και το ταρτάν και το βράδυ της 5ης Αυγούστου 2017 ανέβηκε στο πιό ψηλό σκαλί του βάθρου στο Λονδίνο, αφήνοντας στην τρίτη θέση τον Μπολτ στην τελευταία κούρσα της μεγαλειώδους καριέρας του. Το άξιζε ο Γκάτλιν.

Ένας σπουδαίος κύριος, ο οποίος υποκλίθηκε κυριολεκτικά στον εμβρόντητο Μπολτ, μπροστά στα μάτια χιλιάδων θεατών στο στάδιο «βασίλισσα Ελισσάβετ» και εκατομμυρίων τηλεθεατών. Μόνο που οι μικρόψυχοι σωβινιστές Άγγλοι όχι μόνο δεν χειροκρότησαν αυτόν τον Όλυμπο του παγκόσμιου αθλητισμού, αλλά τον γιουχάισαν κιόλας, σα δεν ντρέπονται. Ήταν ταυτοχρόνως η πιό συναρπαστικά και συγκινητική στιγμή που μας πρόσφερε ο στίβος τα τελευταία χρόνια, αλλά και η πιό «μαύρη σελίδα» εξαιτίας της άθλιας και άνανδρης συμπεριφοράς των ΄Αγγλων θεατών, που δεν συνάδει με το πνεύμα του ευ αγωνίζεσθαι και την αναγνώριση της ανωτερότητας του νικητή. Ενός νικητή, του Τζάστιν Γκάτλιν, ο οποίος δεν προσπέρασε σαν «σταματημένο» όποιον κι όποιον, αλλά τον «άνεμο» Μπολτ. Και μην ξεχνάμε και τον … «γιό» του τον 20χρονο Κόλεμαν, το νέο αστέρι των 100 μέτρων.

Ο Γκάτλιν έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία σπρίντερ στον πλανήτη που κατακτά χρυσό μετάλλιο και δικαιώνεται. Τα δάκρυα που έτρεχαν ασταμάτητα από τα μάτια του Γκάτλιν όταν είδε ότι είναι ο νικητής στη θρυλική κούρσα της 5ης Αυγούστου ας είναι οι δροσοσταλίδες που θα θυμίζουν σε όλους μας, πως αν είσαι αληθινός άντρας (ή γυναίκα φυσικά), δυνατός ψυχικά και πνευματικά άνθρωπος (και σωματικά φυσικά) κι έχεις την αγάπη της οικογενειάς σου και των φίλων σου, καταφέρνεις το ακατόρθωτο.

Μπράβο σου ρε μάγκα. Σε παραδέχομαι και μάλλον θα είμαι από τους ελάχιστους στον κόσμο που στις 11 παρά 5 το βράδυ της 5ης Αυγούστου, λίγα δευτερόλεπτα πριν ακουστεί η «πιστολιά» του αφέτη, ήμουν σίγουρος ότι θα νικήσεις. Δεν κρύβω ότι πάντα ήθελα να νικάς, αλλά πάντα τερμάτιζες δεύτερος πίσω από τη Τζαμαικανή «αστραπή». Στο τέλος όμως «ξυρίζουν τον γαμπρό».

Σου στέλνω από μιά γωνιά της Γης, τον θαυμασμό, τον απέραντο θαυμασμό και την εκτιμησή μου. Με κάνεις υπερήφανο ως άνθρωπο και ως αθλητή. Μου δίνεις κουράγιο αδελφέ.

Όσο γιά τους ελεεινούς Άγγλους που σε γιούχαραν στο στάδιο τους θυμίζω το επικό του παμμέγιστου Έλληνα ποιητή Ντίνου Χριστιανόπουλου: «και τι δεν κάνατε γιά να με θάψετε, αλλά ξεχάσατε ότι ήμουνα σπόρος!»…