Δε μιλάμε, βρίζουμε. Δε διαφωνούμε, κατασπαράζουμε. Προσοχή, φασισμός.

18:34 1/2/2014 - Πηγή: Aixmi

«Να επιτίθεσαι, αυτή είναι η τάση»

Αυτός ήταν ο τίτλος μιας συνέντευξης που είχα δώσει στην αρχή της χρονιάς στην Αργυρώ τη Μποζώνη για τη Lifo.
Kαι επαληθεύομαι, φοβάμαι, συνεχώς. Ωραιότατη και εύκολη αρένα, το Διαδίκτυο. Όπου μόλις ΚΑΠΟΙΟΣ κάνει την αρχή και εκστομίσει κάτι αρνητικό για κάποιον, αρχίζει ένας ένας να εκφράζει την επιθετικότητά του, με τον πιο ανηλεή τρόπο.
Λες και μας είχαν κλεισμένους σε κλουβιά, και με το πρώτο έναυσμα, λυσσάμε πάνω στο θήραμα να το κατασπαράξουμε.
Ξαφνική λύσσα, οργή, επιθετικότητα, λεκτική

βία, και ένα νέο είδος φασισμού πίσω από μια μισοανωνυμία, και την άνεση
του καναπέ.

Πρόσωπα μέχρι χθες αδιάφορα, έως και αγαπητά, με το που κάνει κάποιος την αρχή, πει κάτι, [δεν ενδιαφέρει αν είναι αλήθεια η όχι], πέφτουμε απάνω του σαν τα κοράκια, και παίρνουμε σειρά, ποιος θα λιθοβολήσει πρώτος, ποιος θα γράψει τη μεγαλύτερη, την πιο »χορταστική» βρισιά.

Άλλο να εκφράζεις ελεύθερα τη γνώμη σου, και άλλο να είσαι εμπαθής.
Άλλο να διαφωνείς με κάποιον, και άλλο να βρίζεις με τον χειρότερο τρόπο.
Δεν μιλάμε εδώ για το »ποιος έχει δίκιο», αλλά ποιος θα βγάλει τα απωθημένα του απάνω στο εκάστοτε θύμα.

Ένα νέο, και ανησυχητικό είδος φασισμού, που οφείλει να μας βάλει σε σκέψεις…

Keywords
Τυχαία Θέματα