Ένα σπίρτο έμεινε στο κοριτσάκι και τουρτουρίζει απ΄το κρύο

23:14 17/12/2015 - Πηγή: Aixmi

Προπαραμονές Χριστουγέννων του 2015..

Το κοριτσάκι τουρτουρίζει σε μια γωνιά των κεντρικών λεωφόρων των Βρυξελλών, περιμένοντας την γέννηση του Θεανθρώπου. Χιονιάς βαρύς πλήττει την χώρα των κοσμικών από αναπάντεχους και επικίνδυνους επισκέπτες .Η «κατοχική μικρούλα» προσπαθεί να αντέξει το πολικό ψύχος, που της μουδιάζει τα σωθικά και της παγώνει τα άκρα! Παρά ταύτα εξακολουθεί να επαιτεί παραδομένη στα χέρια των τοκογλύφων..

Κουλουριασμένη μετρά τα τελευταία της ευρώ και θυμάται….

Τότε,

που εκείνα απαστράπτοντα την επισκέφθηκαν στην αρχή της προηγούμενης δεκαετίας! Θυμάται την έπαρσή της , γιατί εισήλθε στην οικογένεια των αριστοκρατών! Ευρωπαία με τη βούλα, βλέπεις, που προσπαθούσε απεγνωσμένα να ταιριάξει τη «δραχμική της λογική» με τούτο εδώ το ευρωπαικό κατασκεύασμα.

Το κρύο δυνάμωσε, το σπίρτο άναψε …

Και τότε διαπίστωσε πως εκείνα ήταν τα πρώτα Χριστούγεννα που είδε αιφνιδίως την τσέπη της να αδειάζει! Τότε ήταν που στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι καταγράφηκαν οι πρώτες ηχηρές απουσίες, αφού όλα, ακόμα και ο μαιντανός, σήκωσαν ευρωπαικό μπαιράκι!

Τα πορτοφολάκια για τα ψιλά και τα κομπιούτερ τσέπης τη βοήθησαν να συνυπάρξει με τους ευρωπαίους συνοδοιπόρους και να προχωρήσει! Δυστυχώς, προχωρούσε μπροστά με πορτοφολάκι τσέπης! Δεν το αντελήφθη!
Όμως, τέτοια ήθελε ο λαός της! Να βλέπει έργα, δρόμους, μετρό, να νιώθει των σεβασμό των εταίρων αδελφών! Κι ας πλήρωνε με δανεικά.

Ο βοριάς έσβησε αιφνιδιαστικά το σπίρτο..

Η φλόγα του δεύτερου χλωμή, ισχνή, μέσα στο αγιάζι! Χρηματιστήριο! Η χώρα προχωρά με πλούσιους ανθρώπους ή με φερόμενους ως πλουσίους … Άνοιξαν τα σεντούκια, ξεπήδησαν οικονομίες μιας ζωής, μαζί με τα όνειρα των βιοπαλαιστών για τον αιφνίδιο πλουτισμό τους.
Εκείνα τα Χριστούγεννα είχαν πολλούς μετόχους! Και το εθνικό όνειρο «φούσκωνε» επικίνδυνα! Η Σοφοκλέους μπήκε στις ευχετήριες κάρτες …και βγήκε στα επόμενα Χριστούγεννα, τα υπερχρεωμένα! Η φούσκα έσκασε κάνοντας κρότο, οδηγώντας σε καθίζηση και καταστροφή οικονομική πολλές ελληνικές οικογένειες..

Την εποχή εκείνη η χώρα έχριζε ψυχοθεραπείας .Η εθνική οργή διοχετεύθηκε, όμως, στην αλλαγή κυβέρνησης .Τότε που «ο καταλληλότερος» είδε την πόρτα της εξόδου!

Το τρίτο σπίρτο φώτισε την τραγική διαπίστωση!

Η χώρα ήθελε ψυχαναλυτή! Η Ολυμπιάδα έφερε και πάλι την εθνική έπαρση των Ελλήνων στο προσκήνιο! Το χρήμα έγινε πλαστικό! Αλλάξαμε την ζωή μας με δανεικά! Τα σπίτια έγιναν τεράστια, τα αυτοκίνητα πολλά, γίναμε οι ταξιδιάρηδες της υφηλίου! Δανειστήκαμε τη ζωή που ονειρευτήκαμε, χωρίς ποτέ να συλλογιστούμε την ώρα της εξόφλησης.

Εκείνα τα Χριστούγεννα γιορτάστηκαν με εορτοδάνεια ,μπάλες πολυτελείας και δείπνα κυριλέ!

Το κρύο σφίγγει την καρδιά στις λεωφόρους των Βρυξελλών! Κι ο Κάρολος Ντίκενς απουσιάζει για να δώσει ένα ευτυχισμένο τέλος σε τούτη την νύχτα!
Το εθνικό χρέος και το προσωπικό του καθενός έραψαν την κουρελού της νέας μας ζωής. Κι εμείς το αγνοήσαμε! Το προσωπικό χρέος έγινε προσωπικό δράμα ..Τα εθνικά χρωστούμενα άλλαζαν χέρια στους υπολογισμούς. Η ακρίβεια μας έζωσε και η νέα φτώχεια έκανε την εμφάνιση της στις γωνιές της πόλης σαν περιθωριακή επισκέπτρια …
Εκείνα τα Χριστούγεννα πρωτοείδε ανθρώπους να ανοίγουν τους κάδους των σκουπιδιών, να βρουν κάτι να φάνε. Είδε ανθρώπους να μαζεύουν τα απομεινάρια από τους πάγκους των λαικών αγορών..

Τα σπίρτα ανάβουν με ταχύτητα …το χρέος θηλιά στο λαιμό.
Το προσωπικό και το εθνικό. Πάντα συνοδοιπόροι .Ο αέρας που φύσηξε από την άλλη μεριά του Ατλαντικού πούντιασε την Ευρώπη, πάγωσε τις αγορές!
Τα Χριστούγεννα εκείνα έφεραν παιδιά οργισμένα που βγήκαν στους δρόμους. Η κοινωνία βρίσκεται σε κρίση και το πολιτικό σύστημα τρεκλίζει.
Η Κουρελού ετοιμαζόταν στον αργαλειό !
Η πτώση πλησίαζε…Και τα συσσίτια αυξάνονταν, όσο αυξάνονταν οι άποροι Έλληνες κι οι αλλοδαποί. Τα Χριστούγεννα εκείνα πριν το Καστελόριζο, είχαν μια περίεργη μυστικοπάθεια. Σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου… Εκείνο με τα μισόλογα και τους ατέλειωτους προλόγους..

Παρά ταύτα ήταν τα τελευταία ανέμελα Χριστούγεννα της ζωής μας. Πριν διαβούμε στις λεωφόρους των Βρυξελλών…

Πριν τα συσσίτια γεμίσουν ανέργους και οι λαικές δώσουν τα απομεινάρια σε καθωσπρέπει οικογενειάρχες, που άρχισαν να επαιτούν.

Και μετά ήλθαν τα επόμενα. Με φώτα χλωμά και σπίτια παγωμένα. Με σκυθρωπούς συγγενείς και διάθεση «Σαρακοστής». Με ηθικό και όνειρα ψαλλιδισμένα. Με οργή για μένα, για σένα, για εκείνους, για όλους που έστησαν παγίδα στις ζωές μας. Για εκείνους που πίνουν στην υγεία του κορόιδου δεκαετίες τώρα!

Κι ακολούθησαν κι άλλα. Με συγγενείς απόντες από το τραπέζι της γιορτής. Κι ανίψια να μεταναστεύουν, αφού οι πόρτες έκλεισαν και η «μάνα» ψυχορραγεί.

Πέντε Χριστούγεννα με τις καρδιές παγωμένες .Κι ελπίδες χλωμές που δραπετεύουν μέχρι τα σβήσει το σπίρτο στον άνεμο.

Και τα σπίρτα τελειώνουν..

Τα περσινά Χριστούγεννα, θυμάται, πασπαλίστηκαν ξαφνικά με ζάχαρη άχνη, μαζί με ένα δάκρυ ελπίδας για διέξοδο προς το φως.. Μα, αλίμονο, με το πρώτο φύσημα του αέρα «πούντιασαν» τα όνειρα και οι ελπίδες, ξεγυμνώνοντας τον πιο φρικτό εφιάλτη.

Χριστούγεννα και φέτος.

Με παγωμένη ψυχή, μπερδεμένες φωνές και προσευχές απελπισμένων από τη φτώχεια και από τον πόλεμο. Με κούραση ανείπωτη πορευόμαστε στα σύνορα του έτους.

Τα σπίρτα τελειώνουν πριν ολοκληρωθεί το παραμύθι…Ένα μονάχα κράτησε η χώρα…

Να το ανάψει όταν η νύχτα πέσει βαριά και το σκοτάδι κυριεύσει τα καταφύγια.
Να το ανάψει όταν πάψουν οι σειρήνες αυτού του ιδιότυπου πολέμου!

Για να δώσει φως στο μονοπάτι της εξόδου. Να διαλύσει την αυταπάτη .

Και να βγει λυτρωμένη τρέχοντας να συναντήσει τη ζωή..

Καλά Χριστούγεννα πατριώτη! Σε όλους μας!