Ένας, δύο, τρεις… πολλοί μικροί εμφύλιοι

10:55 4/12/2013 - Πηγή: Aixmi

Μετά την επανάσταση του 1821 εκδηλώθηκε ο εμφύλιος μεταξύ Οπλαρχηγών και Πολιτικών με Κολοκοτρώνη και Μαυροκορδάτο, κύριους εκφραστές των δύο στρατοπέδων. Τον επόμενο αιώνα οι Βενιζελικοί με τους Βασιλικούς και μετά τον Μεγάλο Πόλεμο οι Κομμουνιστές με τους Εθνικόφρονες.

Μεγάλες συγκρούσεις που σφράγισαν την ιστορία του τόπου μας. Αληθινοί εμφύλιοι διχασμοί, που άφησαν πίσω τους αίμα, πόνο και καταστροφή.

Όσο προχωρά κανείς σε μια αναδίφηση, σ’ αυτές τις ιστορικές περιόδους και τις συγκρίνει με όσα ζούμε σήμερα, τον πιάνει κλαυσίγελος.

Οι νεοέλληνες

, αφού καταφέραμε να μπερδευτούμε μεταξύ μας για το ποιος είναι μνημονιακός και ποιος αντιμνημονιακός, μαλώνουμε για το κατά πόσο πρέπει να είναι ανοιχτά τα καταστήματα τις Κυριακές, την ώρα μάλιστα που ο τουρισμός είναι η βαριά βιομηχανία μας.

Αν θα χτιστεί Τζαμί στην Αθήνα, λες και αυτό θα γκρεμίσει τις παραδόσεις μας. Αν θα γίνονται μαθήματα στα δύο μεγαλύτερα και ιστορικότερα Πανεπιστήμια της χώρας, όταν τα καλύτερα μυαλά μεταναστεύουν όχι μόνο για καριέρα αλλά – δυστυχώς – και για επιβίωση.

Επιπλέον, μας βασανίζει το ερώτημα: να φορολογηθούν τα αγροκτήματα ή η αστική περιουσία, λες και δεν είναι λογικό να γίνουν και τα δύο με δίκαιο και ορθολογικό τρόπο. Εμείς… εκεί! Αντί να κάνουμε πράξη το αυτονόητο, να ‘’τρωγόμαστε ‘’. Να στήνουμε, έστω και με το ζόρι, έναν ακόμη μικρό εμφύλιο. Τα ίδια και τα ίδια και με το σύμφωνο συμβίωσης, αλλά και το μεταναστευτικό.

Μια χώρα στην οποία «έσκασε» τόσο τραγικά η φούσκα της ευδαιμονίας, ένας λαός που κατάφερε να ζει χωρίς δίκτυ κοινωνικής προστασίας, δείχνει αδύναμος να ανακαλύψει αυτά που τον ενώνουν και να αντιμετωπίσει, με γόνιμο διάλογο και συνθέσεις, τις όποιες διαφωνίες.

Γιατί υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις, ακόμη και διαμετρικά αντίθετες ιδεολογικές αναζητήσεις και προσεγγίσεις. Και καλώς υπάρχουν, αφού δεν μπορεί μια κοινωνία να είναι λόχος. Αλλά από αυτό το σημείο μέχρι να μετατρέπουμε το κάθε τι σε μείζονα αντίθεση, να οργανώνουμε σκληρές αντιπαραθέσεις και να τις μετατρέπουμε σε μικρούς εμφυλίους, πάει πολύ…