Εσείς τι κάνατε την 11η Σεπτεμβρίου 2001;

22:31 11/9/2017 - Πηγή: Aixmi

Είναι κάποια γεγονότα-ορόσημα στη ζωή μας που τα θυμόμαστε με κάθε λεπτομέρεια, όσα χρόνια κι αν περάσουν. Η πρώτη κοπάνα, το πρώτο χτυποκάρδι, το πρώτο ραντεβού, η γνωριμία με τον έρωτα της ζωής μας (όσες φορές κι αν τον γνωρίσουμε), η πενταήμερη εκδρομή, η πρώτη μέρα στο στρατό και μετά στη δουλειά, η απόλυση, η προαγωγή, ο γάμος, η γέννηση των παιδιών μας ή των εγγονιών μας, η δική τους πρώτη μερα στο σχολείο, στο πανεπιστήμιο, στο στρατό και ο κύκλος συνεχίζεται αδιάκοπα…

Είναι όμως και κάποιες άλλες στιγμές, που δεν μας αφορούν άμεσα, δεν έχουν να κάνουν απευθείας με εμάς

ή με δικούς μας ανθρώπους, αλλά με γεγονότα, ευχάριστα, δυσάρεστα, πανηγυρικά, δραματικά, κοινωνικά, πολιτικά… Γεγονότα που τα θυμόμαστε σαν να τα ζούμε ξανά, όσα χρόνια κι αν κυλήσουν.

Η 11η Σεπτεμβρίου είναι σίγουρα ένα από αυτά!

Οκτώ χρονών ήταν τότε ο εικοσιτετράχρονος σήμερα γιος μου, Κωνσταντίνος, είχε μόλις επιστρέψει από το σχολείο και είχε κλειστεί στο δωμάτιο του να διαβάσει. Μάζευα τα πιάτα από το τραπέζι εγώ, με την τηλεόραση ανοιχτή χωρίς ήχο στην ΕΡΤ. Είδα το αεροπλάνο να πέφτει στον πρώτο πύργο και η εικόνα μου τράβηξε την προσοχή χωρίς να μου περνάει από το μυαλό ότι ήταν αληθινή. Ανέβασα τον ήχο και την ίδια στιγμή ο γιος μου ήρθε στην κουζίνα να πιει νερό. Είδαμε μαζί το δεύτερο αεροπλάνο να πέφτει στον διπλανό πύργο.

«Δεν είναι ταινία» τον θυμάμαι να λέει γουρλώνοντας τα μάτια του.

Τα όσα ακολούθησαν, έχουν καταγραφεί στο μυαλό και την ψυχή μας όπως και σε ολόκληρου του κόσμου. Αυτό που μου κάνει εντύπωση είναι πως κάθε χρόνο τέτοια μέρα, ο Κωνσταντίνος, θυμάται με κάθε λεπτομέρεια εκείνες τις στιγμές. Έχει ξεχάσει άλλες, προσωπικές, σημαντικές, ευχάριστες, δυνατές στιγμές της παιδικής ηλικίας του, αλλά την 11η Σεπτεμβρίου την κουβαλάει μέσα του δεκαέξι χρόνια τώρα, σαν τατουάζ… Κάτι μου λέει ότι το ίδιο συμβαίνει και με τους περισσότερους από εσάς…

thisismarias.com

Follow me on facebook