Φίλης: Το πειραματόζωο-Ελλάδα μπορεί να αποδειχθεί πολιτικό εργαστήρι για αλλαγές στην Ευρώπη

17:12 3/7/2016 - Πηγή: Aixmi

«Το αρνητικό πειραματόζωο για την κρίση, που ήταν η Ελλάδα, μπορεί να αποδειχθεί πολιτικό εργαστήρι για τις αλλαγές στην Ευρώπη», υπογραμμίζει ο Νίκος Φίλης, στον απόηχο του αποτελέσματος του βρετανικού δημοψηφίσματος, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό-Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. Ο υπουργός Παιδείας, Έρευνας και Θρησκευμάτων σημειώνει ότι αν υπάρξει επιμονή της ΕΕ στο μοντέλο της

λιτότητας και της ανεργίας, τότε το μέλλον της Ευρώπης είναι δυσοίωνο.

Αναφορικά με τη στάση που έχει προϊδεάσει το ΚΚΕ ότι θα κρατήσει απέναντι στην αλλαγή του εκλογικού νόμου από την κυβέρνηση, ο κ. Φίλης σημειώνει ότι πρόκειται για «μια ιστορική ευκαιρία να προχωρήσουμε σε ένα σταθερό βήμα για την απλή αναλογική», προσθέτοντας ότι «τα προσχήματα δεν πρέπει να επιστρατευθούν από τον χώρο της Αριστεράς».

Ασκεί κριτική στον πρόεδρο της ΝΔ, αναφέροντας ότι ο νεοφιλελευθερισμός που πρεσβεύει είναι εις βάρος της μεγάλης πλειοψηφίας του ελληνικού λαού. «Αυτή η πολιτική του κ. Μητσοτάκη δυσκολεύομαι να φανταστώ ότι μπορεί να κερδίσει την πλειοψηφία του ελληνικού λαού», σχολιάζει.

Ο υπουργός Παιδείας σημειώνει ότι «θέλουμε ένα σχολείο ποιότητας και ισότητας και όχι ένα σχολείο με μαθητές-πελάτες». Τονίζει επίσης ότι έχουν ληφθεί μέτρα για την εξασφάλιση των πιστώσεων, ώστε «να έχουμε φέτος από την πρώτη ημέρα του σχολικού έτους το αναγκαίο προσωπικό, πέρα από το μόνιμο και αναπληρωτές, περίπου 20 χιλιάδες αναπληρωτές».

Ενόψει του καθορισμού του Μεσοπρόθεσμου που αφορά στους προϋπολογισμούς του 2017 και του 2018, σημειώνει ότι μπορεί να υπάρξει μία μικρή αύξηση στις δαπάνες για την εκπαίδευση. Επισημαίνει ότι το Μεσοπρόθεσμο της κυβέρνησης Σαμαρά-Βενιζέλου προέβλεπε ότι το 2018 οι δαπάνες για την παιδεία θα «κατρακυλούσαν» στο 1,9% του ΑΕΠ (που ισοδυναμεί με περίπου 2 δισ. λιγότερα χρήματα), όταν ο προϋπολογισμός του 2016 είναι 4,9 δισ. ευρώ για την παιδεία.

Ο υπουργός, μεταξύ άλλων, αναφέρει ότι είναι ώριμο και αναγκαίο να συζητήσουμε τις σχέσεις Εκκλησίας-Κράτους, ότι ο προσδιορισμός των ρόλων τους είναι αναγκαίος και επωφελής και για τις δύο πλευρές και πως γι’ αυτό χρειάζεται διάλογος ανάμεσα τους.