Φωτεινή Δάρρα: Σήμερα τον Χατζιδάκι, ίσως, να τον περνούσαν για γραφικό

20:03 18/6/2014 - Πηγή: Aixmi

Η Φωτεινή Δάρρα πήρε το χρίσμα του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη και πλούτισε την καλλιτεχνική της διαδρομή.

Η σημαντική ερμηνεύτρια μίλησε στο aixmi.gr για τον Χατζιδάκι, τον Θεοδωράκη, αλλά και την ικανότητά της να ισορροπεί ανάμεσα σε μια πλειάδα μουσικών ακουσμάτων, με αφορμή τη συναυλία της την Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014 στο Stage Volume 1, στην καρδιά της Αθήνας.

-

Τραγουδάς ελληνικά και ξένα τραγούδια, από ένα τεράστιο εύρος συνθετών. Ποιο από τα μουσικά είδη, τελικά, είναι κοντύτερα στη Φωτεινή;

Είμαι μια ζακυνθινιά που πέρασα τα πρώτα χρόνια της ζωής μου στη Λιβύη, μαζί με τους γονείς μου που δούλευαν εκεί. Αυτό δημιούργησε ένα περίεργο μουσικό κράμα που ακροβατεί ανάμεσα στην ανατολή και τη δύση. Αυτή, άλλωστε, είναι και η ιδιαιτερότητα της ελληνικής μουσικής. Αυτή η ισορροπία.

Λατρεύω την κινηματογραφική και τη θεατρική μουσική γιατί ντύνουν εικόνες και αφηγούνται ιστορίες, περιέχοντας και τις δυο μορφές τέχνης που αγαπώ και έχω σπουδάσει: το θέατρο και το τραγούδι. Από το λαϊκό, έντεχνο και ελαφρό τραγούδι, μέχρι την ποπ και ροκ ξένη σκηνή και τα μιούζικαλ.

Αισθάνομαι κοντά στην αληθινή μουσική, τα αληθινά τραγούδια με στίχο που δεν φοβάται να ματώσει και να εκφράσει τη ζωή και κοντά στη μουσική με έμπνευση, όχι επαναλαμβανόμενους ήχους ή μελωδίες που αποκοιμίζουν το μυαλό και την ψυχή.

- Στην επόμενη εμφάνισή σου θα τραγουδήσεις συνθέσεις Χατζιδάκι, Θεοδωράκη, Μαρκόπουλου, Ξαρχάκου και Παπαδημητρίου. Με αφορμή τα 20 χρόνια από το θάνατο του τεράστιου Μάνου Χατζιδάκι, ενστερνίζεσαι την άποψη ότι ο ίδιος «δεν είναι ο μέσος όρος της χώρας»;

Θα είναι μια βραδιά με άρωμα θερινού σινεμά, με μερικά από τα ωραιότερα τραγούδια του παγκόσμιου και ελληνικού κινηματογράφου. Εκτός από αυτά στα οποία ήδη αναφερθήκατε, θα ακουστούν τραγούδια του Michel Legrand, του Marvin Haimlich, των Pink Floyd, της Adelle, των Abba, του Μαμαγκάκη, του Ζαμπέτα, του Χιώτη, κ.ά. Φόντο,οι σκηνές από τις ταινίες που έντυσαν τα τραγούδια αυτά. Μεταφέραμε ουσιαστικά το θερινό σινεμά σε έναν χώρο ιδιαίτερο και ξεχωριστό, το Stage Volume1 στην καρδιά της Αθήνας, στο Μοναστηράκι.
Αλλά για να απαντήσω στην ερώτησή σας, ζούμε σε μια κοινωνία απόλυτου καταναλωτισμού. Οι μετρήσεις της ακροαματικότητας (ή οι πωλήσεις) νικούν σαν εντύπωση την Αλήθεια και το Ορθό, ως μια νέα μετρήσιμη απόλυτη «αλήθεια» και «ορθότητα» που μεταλλάσσεται, καθώς το διαφημιστικό ή πολιτικό κέρδος ανεβοκατεβαίνει «ακροαματικά». Όμως πότε έχεις ακροαματικότητα; «Όταν εκφράζεις το Μέσο Όρο», απαντούν οι ειδικοί. Όταν νικήσεις τις προσωπικές ιδιαιτερότητες των ακροατών και τις ομογενοποιήσεις. Ο Μέσος Όρος είναι απλά ένας μαθηματικός όρος που, εφαρμοζόμενος στην ανθρώπινη φύση, περικλείει τις ρίζες του φασισμού. Λογικό, αφού διεκδικεί να επιβληθεί σαν απόλυτη αλήθεια επάνω στις εξαιρέσεις -που, όμως, είναι κάθε άνθρωπος. Ασφαλώς ο Μάνος Χατζιδάκις δεν ήταν ο μέσος όρος. Όχι απλά γιατί ήταν ιδιοφυής, γοητευτικός, καλλιεργημένος και οραματικός, όχι μόνο γιατί ήταν ταλαντούχος κι εμπνευσμένος με διαρκή οξυδέρκεια, αλλά γιατί μισούσε την πολτοποίηση του όρου «Μέσος Όρος». ´Ηταν εκπληκτικά ο εαυτός του και μόνο. Αυτό, ίσως, να ήταν το μέγιστο αριστούργημά του. Το πώς διέφυγε από τις ξύλινες παγιδεύσεις της επερχόμενης -σημερινής- λαίλαπας. Όμως ένα μεγάλο μπράβο ανήκει και στην τότε κοινωνία που τον επιβράβευσε και τον παρήγαγε. Μια κοινωνία που δεν είχε νικηθεί ακόμη από την πολτοποίηση. Φοβαμαι πως σήμερα ο Χατζιδάκις, ίσως, να περνούσε απαρατήρητος ή να τον παρουσίαζαν ως γραφικό.

- Για την επανεκτέλεση των ποιητικών κύκλων «Επιβάτης» και «Ραντάρ» του Κώστα Τριπολίτη ο Μίκης Θεοδωράκης σε επέλεξε «φωτίζοντας» το στοιχείο της έκρηξης μέσα από την ερμηνεία σου. Μίλησέ μας για αυτή σου την εμπειρία.

Αισθάνομαι πιο πλούσια μετά από αυτή την εμπειρία. Ουσιαστικά πλούσια, αφού η επιλογή του μεγάλου Μίκη Θεοδωράκη στο πρόσωπό μου, είναι από αυτά που θα κουβαλάω για πάντα στις αποσκευές μου. Με δίδαξε το προσωπικό του ύφος, ενορχήστρωσε το δίσκο ξανά με τρόπο εντελώς καινούργιο, και διηύθυνε ο ίδιος την ορχήστρα. Μου είπε: «Θέλω να δουλέψουμε παρέα. Αν ήταν λίγα χρόνια πριν, θα κάναμε περιοδεία σε όλη την Ευρώπη και θα διηύθυνα, όπως τότε με τη Μαρία».

Πιάστηκε η ανάσα μου όταν μου το είπε. Νομίζω ότι ζω σε όνειρο όλες τις φορές που μιλάει έτσι. Κι όταν είδα το βίντεο με τις δηλώσεις του, αλλά και τα υπόλοιπα που ιδιωτικά τραβούσαμε κατά τη διάρκεια των προβών, τότε κατάλαβα τι ακριβως είχε συμβεί. Τραγουδούσα τα τραγούδια του Μίκη Θεοδωράκη, ενός από τους σύγχρονους μύθους της Ελλάδας στο χώρο της μουσικής.